Was voedselbeloning nu trainingsaanpak met moooi als reactie op 57661 (re op57653)

Hi Eddy,

Je hebt het mooi verwoordt, mensen zoals jij hebben minder behoefte om te werken volgens een bepaalde aanpak of systeem. Dat is omdat jij en andere mensen met een echte paardengave het puur op gevoel kunnen doen. Mensen met een echte gave voor paarden zijn in Nederland op een paar handen te tellen, ik denk dat het in Belgie niet heel anders zal zijn zijn.

De aanpak die ik inderdaad aanbied helpt mensen die niet de hele dag met diverse soorten paarden qua ras, gedrag, karakter etc kunnen werken maar toch graag met hun paarden een goede RELATIE willen en daarbij op een paardvriendelijke en MOTIVERENDE wijze te werk willen gaan.

Als jij mijn aanpak goed uitvoert zonder paardengave dan ben ik van mening dat in 90% van de gevallen een goede RELATIE met je paard kan opbouwen en dat je de uitdagingen die je met je paard tegenkomt zelf of met een klein beetje assistentie kan oplossen.
Voor de overige 10% is het verstandig en vaak veiliger om iemand anders te zoeken die je daarbij kan helpen, trainers die mijn aanpak met gevoel /paardengave toepassen zullen de laatste 10% ook kunnen helpen.

Ik maak express gebruik van woorden / taal in mijn aanpak. Hier is goed over nagedacht door het gebruik van woorden zorgen je hersenen ervoor dat je lichaam zich automatisch in een bepaalde houding zet zodat het voor je paard duidelijk is wat jij met je lichaamstaal probeert te zeggen.

Het magische woord “mooi” wat ik 7 jaar geleden heb toegevoegd is om meerdere redenen een handig woord.
Moooi gebruik je om aan te geven dat je paard iets goed doet, hij laat het door jou gewenste gedrag zien (het is een marker en een beloning ineen).
Iedereen die ik het woord moooi laat zeggen denkt automatisch aan moooie dingen, hierdoor ga je automatisch glimlachen en gaat je lichaam openstaan. Je lichaam heeft geen spanning meer in zich. (we gebruiken nog steeds het laten vallen van druk als 1 van de grootste beloningen bij het paarden van trainen) De beloning moooi helpt hier dus heel erg bij en gebeurd geheel automatisch doordat de hersenen het lichaam in een bepaalde stand brengen.

Ik denk dat dit nog even een goede toevoeging is op jouw opmerkingen.

Groet
Conrad van Pruijssen

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 januari 2007, 12:35:

Ingrid Commandeur schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:15:


Weerstand is nmi niet iets wat je kunt uitfokken. Weerstand is een gevolg van een goede gezondheid en een paard dat goed gehouden wordt.
Lichamelijke sterkte en kracht is wel iets dat je kunt verliezen. Maar dat heeft imo niet zoveel te maken met het wel of niet tegen kou of nattigheid kunnen.

Huertecilla schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:19:


Voor het lucht trappen maakt het niet uit, nee. Maar een waarschuwing werkt alleen, als het indien nodig toegepast word.
En dan denk ik dat een gewone schoenneus geen maatje hondshond tegenhoud. Zeker weten doe ik het niet, de niet bange uitstraling, dat stopt bijna elke hond die wil aanvallen. Niet bang zijn dat is echter uiterst moeilijk, en ook weer makkelijker met stalen neuzen. En een hondevriend ben ik zeker, mijn Blos is zwanger hoop ik op dit moment.

Groetjes, Michiel

Hi Eddy,

Je hebt het mooi verwoordt, mensen zoals jij hebben minder behoefte om te werken volgens een bepaalde aanpak of systeem. Dat is omdat jij en andere mensen met een echte paardengave het puur op gevoel kunnen doen. Mensen met een echte gave voor paarden zijn in Nederland op een paar handen te tellen, ik denk dat het in Belgie niet heel anders zal zijn zijn.

De aanpak die ik inderdaad aanbied helpt mensen die niet de hele dag met diverse soorten paarden qua ras, gedrag, karakter etc kunnen werken maar toch graag met hun paarden een goede RELATIE willen en daarbij op een paardvriendelijke en MOTIVERENDE wijze te werk willen gaan.

Als jij mijn aanpak goed uitvoert zonder paardengave dan ben ik van mening dat in 90% van de gevallen een goede RELATIE met je paard kan opbouwen en dat je de uitdagingen die je met je paard tegenkomt zelf of met een klein beetje assistentie kan oplossen.
Voor de overige 10% is het verstandig en vaak veiliger om iemand anders te zoeken die je daarbij kan helpen, trainers die mijn aanpak met gevoel /paardengave toepassen zullen de laatste 10% ook kunnen helpen.

Ik maak express gebruik van woorden / taal in mijn aanpak. Hier is goed over nagedacht door het gebruik van woorden zorgen je hersenen ervoor dat je lichaam zich automatisch in een bepaalde houding zet zodat het voor je paard duidelijk is wat jij met je lichaamstaal probeert te zeggen.

Het magische woord “mooi” wat ik 7 jaar geleden heb toegevoegd is om meerdere redenen een handig woord.
Moooi gebruik je om aan te geven dat je paard iets goed doet, hij laat het door jou gewenste gedrag zien (het is een marker en een beloning ineen).
Iedereen die ik het woord moooi laat zeggen denkt automatisch aan moooie dingen, hierdoor ga je automatisch glimlachen en gaat je lichaam openstaan. Je lichaam heeft geen spanning meer in zich. (we gebruiken nog steeds het laten vallen van druk als 1 van de grootste beloningen bij het paarden van trainen) De beloning moooi helpt hier dus heel erg bij en gebeurd geheel automatisch doordat de hersenen het lichaam in een bepaalde stand brengen.

Ik denk dat dit nog even een goede toevoeging is op jouw opmerkingen

Groet
Conrad van Pruijssen

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 januari 2007, 12:35:

Esther schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:24:


En of we daar nu zo blij mee moeten zijn??? Ik zat afgelopen week met verbazing te luisteren naar voor mij vreemde mensen die verschillende rashonden hebben...
En ik hoorde dingen als: voer van die of die fabrikant is veeeeeel beter als zus en zo...
Maar ook opmerkingen als: totdat deze hond 1,5 jaar is mag ie niet draaien????
Het schijnt dat grote rassen geen korte draaien mogen maken omdat dan de gewrichten 'kapot' zouden gaan???? En ik hoorde niets anders als problemen met allerlei rassen... vooral huidproblemen, maag-darmkanaal niet in orde, en gewrichten die niet goed zouden zijn. Ik vroeg me af of er dan nog wel goede hondenrassen zijn.
Ik denk dat wat voor honden, ook voor paarden opgaat... Zo'n hoop goede eigenschappen eruit fokken... En verkeerde voeding + verkeerde huisvesting.
Om grote rassen het 'lopen' te beperken gaan ze in een Bench.... allemachtig!
Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde... Heb nu al jaren geen hond meer maar in het verleden altijd grote rassen gehad.... Maar nog nooit een Bench!
Lijkt wel wat op stalopsluiting he?

Verder was Catcher (3,5 jaar) ook een luxe 'stalpaard'. Ik heb hem maar 1 keer op stal gehad sinds hij vanaf afgelopen juli weer hier terug is. En dat was alleen om even te bekappen!
Hij is in de wei gegaan en daar is hij nog steeds. Zonder dekens. Hij heeft lang niet zo'n wintervacht als teddybeer Chaser maar heeft het echt niet koud!
Wat ik wél merk is dat Catcher een veel grotere hooi behoefte heeft als Chaser.
En daar voldoe ik dan ook aan! Catcher krijgt dubbele plakken en meer porties per dag.
Omdat hij hengst is beweegt hij veel meer dus verbruikt ook meer energie.

Wat die fokdoelen betreft: ik denk dat als je een dier een normale kans geeft, de natuur zichzelf wel weer aanpast.

Wil.

Spirithorses schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:10:


Ligt naast soparije tussen gortuggal en latilie .

Wil schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:58:


@Wil, "Wat die fokdoelen betreft: ik denk dat als je een dier een
normale kans geeft, de natuur zichzelf wel weer aanpast"

Ik denk dat dat dus niet zo is, als een overefbare eigenschap eenmaal eruit is gefokt is het nooit meer te vereven, dat is voor altijd. Weg is dan altijd weg. Of bedoel je met de natuur zich weer aanpassen aan wat andere omstandigheden? Ik bedoel dus duidelijk overfbare eigenschappen, het kan dus zijn dat je erfelijke "foutjes' er uit fokt, maar het kan dus ook zijn dat je hele "goede" eigenschappen er uitfokt. Ik ben bang dat daar in de fokkerswereld helemaal niet bij stil wordt gestaan. Leuk onderwerp trouwens

Es

Esther schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:32:


Ja, weet ik niet, je hebt paarden met dunnere vacht en dikkere vacht. De arabiertjes van F&I hebben zich ook aangepast, kennelijk kunnen ze gewoon weer acclimatiseren, maar moet je dan wel de kans geven....natuur is volgens mij toch sterker dan ingrijpen van de mens

van lennep schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:24:


Ik denk dat hoefgroeisnelheid voornamelijk afhankelijk is van de hoeveelheid beweging. Die is 's winters nu eenmaal minder dan 's zomers. Ze staan bij mij met nat weer de hele dag op het kleine bestrate (want droge) stukje om elkaar heen te schuifelen, dat kun je amper beweging noemen. En toch groeien de hoeven niet erg door. Op het gras bewegen ze meer, dus zal de hoefgroei ook toenemen.


Kijk je uit Esther! Had je geen 'meekijker' in die tijd?

Ja, dat bedoel ik eigenlijk ook.
Wat betreft de honden, ik hoorde eens dat als je alle rassen gewoon weer doorelkaar kruist, je dan weer een soort basisras krijgt, zoals wanneer je alle kleuren doorelkaar mengt, een soort grijs.... en de sterkste overleeft maar nu bepaald door de natuur zelf...aangepast aan de habitat en anders extra veel hooi of ander ruwvoer om warm te blijven
Ik denk dat mensen teveel rotzooien met natuur, laat die dieren het toch zelf uitzoeken