e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 14:09:


Bedankt Egon,

Sorry voor de telfout

Ben heel benieuwd naar het vervolg. Lijkt me toch interessant om te weten óf de paarden herstellen en hoe lang dat duurt. Ook of ze gedurende die tijd anders eten. Misschien eten ze wel alleen minder, doordat ze minder mobiel zijn. Het kan natuurlijk ook zijn dat de genezing ontstaat, omdat ze mobiel moeten blijven = de bij hoefbevangenheid noodzakelijke beweging.

De link werkt niet, maar dat schreven Nick en Piet ook al.

Groet, Els.

Sieta schreef op vrijdag 30 maart 2007, 11:41:

Ik heb nog wel tientallen voorbeelden van dit soort dingen. Ik ben ervan overtuigd dat ze zo meewerkend is omdat ze weet dat ze zal worden beloont met iets wat zij graag wil.

Mooi verhaal, zo ga ik ook om met paarden. Stilstaan mag van mij, zeker als ze er op een speciale plek erg aan gehecht zijn. Ik vind het heerlijk even stil te staan om dan mee te leven met wat mijn paard boeid. Als ik zelf verder wil, dan probeer ik in te schatten of Jur 't ook prima vind, en op dat moment vraag ik voorwaarts. Bijna even zo vaak komt hij uit zich zelf in beweging. Dit is allemaal going with. Soms doe ik dit alles niet en vraag voorwaarts of stop helemaal niet, en dat doet hij altijd ook.

Zeker na de 2de les van Conrad vandaag. Jur werkt inderdaad vlot mee en nog beter als mijn lichaamtaal correcter word. De verbeterpunten in mijn lichaamstaal waren:

Bij GA het voorwaarts vragen, mijn hand naar zijn achterhand zwaaien, om de achterhand te activeren. Jur gaat anders ook wel, maar zo nog beter en die hulp van achteren is makkelijk bij vele andere oefeningen.

Bij het Terug vragen mijn elleboog opzij van zijn hoofd houden, waardoor hij rechter achteruit gaat, de lijn goed horizontaal naar achteren laten wijzen, ook niet aanklikken onder zijn kin om die reden Het beschermt ook tegen bijtgedrag.

Waarom bijt Jur vaker sinds ik met subtiel trainen bezig ben? Is het, het gehorzamen op zachte duidelijke signalen wat hem moeilijk valt? Is het misschien de irrritatie omdat de oefeningen niet zinvol en logisch zijn voor hem? Ik vermoed beide De bijtreflex (meer is het niet) doet hij niet als het gevraagde wél zinvol is voor hem. Ik heb het al vaker gezegt, hierin zou subtiel training kunnen verbeteren, in ieder geval voor diegene die buitenritten maken en waarbij paarden altijd voor hen zinvolle en begrijpelijke bewegngen maken. Net zoals trouwens springen in de bak of om tonnen rennen, of kalveren bijeen drijven. Hoe zou schouderbinnenwaarts gevraagd kunnen worden, vraag ik me nu even af, op een voor een paard zinvolle wijze? Wanneer doen paarden dit spontaan in de wei? Russ Burns vindt dat als je verzameling vraagd aan een paard je ook bereid moet zijn met de energie en levenslust van een verzameld paard te rijden, en hem "niet" inhouden (bij voorkeur) en toch verzamelen.

Zo zou het vooruit sturen in een hoek en dan stoppen, misschien ook geoefend kunnen worden, als je door een hek gaat. Door hekken gaan is altijd al een gedraaid. Met een kleine aanpassing kun je dat ook doen met keurige rechte hoeken, of niet ? En zo deze oefening van subtiel trainen doen, op een voor het paard zinvole en begrijpelijke manier. Wie experimenteerd met me mee?

Groetjes, Michiel

Muguet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 13:34:


Muguet, ik heb het niet over sláán. Ik vind dat je een paard nooit mag slaan!
Wat ik probeerde te zeggen is alleen dán wanneer een situatie dusdanig gevaarlijk is dat je serieus in levensgevaar bent, alles gerechtvaardigd is om jezelf te beschermen.
Blijkbaar heb jij toch andere situaties met Viento meegemaakt en is het nooit zover gekomen. Aan de andere kant, als ik dit zo lees, is het nog steeds niet echt geregeld tussen jullie, getuige zijn uitval van afgelopen zondag. Ik zou daar toch maar mee oppassen.

Ik zou het niet van een paard accepteren dat hij zou uitvallen naar mij, getraumatiseerd of niet getraumatiseerd want blijkbaar heeft het negeren wat jij bij Vientos gedrag gedaan hebt toch niet helemaal het gewenste effect gehad.

Maargoed, mijn mening is natuurlijk gekleurd door wat ik met Mazir meemaakte. Ik weet dat dat een heel uitzonderlijke situatie is.

Groet, Pien

Goed gezien ilona. Mooie brief. Laat je het weten als er een reactie komt?

Anita schreef :


.... en tóch zou ik het wel proberen het veulen erdoorheen te krijgen als ik een moederloos veulen zou hebben, en blijven proberen hem te socialiseren met soortgenoten, als je het mij vraagt. Desnoods nog met een ander dier, ezel, van mijn part een koe.
Bij Mazir gingen ook andere dingen mis, ik ben ervan overtuigd dat het niet alleen zijn flesseverleden is.

Pien

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 30 maart 2007, 21:45:


Wij ook. Feit is dat in diverse terreinen hoeven die wijzen op laminitis geschiedenis ruimschoots aanwezig zijn. De reden van de bevangenheden loopt denkelijk echter zeer uiteen.
Eerder heb ik hier al bericht dat de ponies er goed op lopen, geen last hebben.


Deze link op eigen site werkt wel


Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Piet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 15:27:


Ja, vind het ook een wat overtrokken reaktie, Egon.
Dat we de handen in elkaar willen slaan betekent niet dat ieder gelijk alles achter zich laat en één kant oprent....
Er is ook nog zoiets als een beeld vormen en een eigen mening, ervaring, interpretatie, gelukkig.
Maar misschien moeten we dat hier dan maar niet meer ventileren, Piet

Pien

Piet schreef op donderdag 29 maart 2007, 18:36:


Echt ontzettend leuk! Hmmm, rokende vriend clickeren zou ook best leuk zijn he?

Huertecilla schreef :


De mensen willen toch gaan rijden.
Dan kan ik het ze beter leren op een zo paardgerichte manier, HC, zodat ze gaan nadenken en zich bewust worden ipv mee te rennen met die tradi methodes en nooit zullen weten dat het ook anders kan.
Ik weet van jou dat jij dat heel best kunt volgen

Trouwens, Pien heeft nooit ergens gezegd dat ze zwepen wil verbieden. Alleen híér bij mij! Net zoals bitten en sporen.
Heerlijk dat ik dáár niet meer naar hoef te kijken, werkt echt bevrijdend!

Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 30 maart 2007, 22:29:


Ik heb een weesje grootgebracht, ze was hoogstens 2 weken toen haar moeder dood ging.
Mijn merrie had niet lang daarvoor haar veulen verloren, dus ik heb toen geprobeerd ze samen te brengen.
Ging niet zoals ik hoopte, maar als ik er bij was, dan wilde mijn merrie wel lief zijn tegen het veulen, en als ik ging rijden met de merrie, nam ik het veulen altijd mee.

Het veulen is heel normaal opgegroeid, ze heeft inderdaad wel een paar keer geprobeerd op mensen te springen, toen ze nog heel klein was, maar dat had ze ook weer heel snel afgeleerd.

Nooit enig probleem gehad met sociaal contact naar andere paarden.

Het kan dus wel!

Isabel