Huertecilla schreef op maandag 13 augustus 2007, 21:32:


Wil je mij de link geven naar het "norton"hoofdstel, ik kan niets vinden via de zoek funktie hier op PN, anders dan een motorfiets of virusscanner.
Ik ben nieuwsgierig naar waar de ts het over heeft.


Nils en Olly

Huertecilla schreef :

Ik heb er lang over nagedacht waarom precies ik nou zo'n moeite heb met zweep en sporen en ik heb er eindelijk een voor mezelf acceptabel antwoord op gevonden:

Ik heb er moeite mee dat een zweep of een spoor letterlijk tussen de mens en het paard instaan. Op de cirkel (longeren) vormt de zweep een barriere tussen de gevoelswereld van de mens en het paard, zelfs als je er alleen maar mee naar het paard wijst. Hetzelfde met de spoor, die zit letterlijk tussen de gevoelswereld van het paard en de mens in.

Dát is wat ik vind van dit soort 'hulpmiddelen', ze helpen je niet om dichter bij dat paard te komen, maar je plaatst jezelf juiste verderweg van dat paard.

Het is de gevoelswereld van het paard waarmee ik een verbinding wil aangaan, bovendien is het een dwangmiddel dat ik nooit zou willen gebruiken. Je kunt de zweep niet even wegdoen, daar is hij te groot voor, en een spoor doe je ook niet meer uit als het paard datgene doet wat jij van hem wilde. Een dun zwieptouw echter neemt de vorm van je lichaam aan, het is flexibel, beweegt mee met jouw bewegingen en staat daardoor niet tussen mens en paard in.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 augustus 2007, 22:02:


mee eens....

Nils Vellinga schreef :

Ik kan je vertellen dat wanneer wij gedurende 5 dagen 30 km per dag zouden rijden over onze Hollandse bodem (en dan bedoel ik onze befaamde asfalt en beton), wij onze paarden zó kreupel hebben.
Niet van de hoefslijtage, maar het lopen van deze afstanden vergt enorm veel van de pezen en spieren en dus van de algehele conditie van de paarden. Die hoeven daar maak ik me geen seconde druk meer om, maar het is de rest van het lichaam dat het zwaar te verduren heeft op harde ondergrond.

Zelfs bij mijn goed getrainde lange afstandlopers!!!!

Ik ben inmiddels volledig van overtuigd dat dezelfde afstand lopen over bosgrond tot heel andere conclusies zou leiden.

Een dergelijke tocht zou ik niet durven maken zonder hoefbescherming in de vorm van hoefschoenen, al was het maar voor om de dag of halve dagen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 augustus 2007, 22:09:


Correctie: Je moet het zoeken in de schokdemping. Die hoef vangt veel op, maar de pezen , gewrichten en spieren hebben zwaar te lijden.
Vandaar dat ik ijzers al helemaal geen alternatief vind op zulke tochten, daarbij is de impact van de schokken vele malen hoger.
Het enige alternatief blijven hoefschoenen.
Pien.

Spirithorses schreef op maandag 13 augustus 2007, 22:02:


Grappig Pien
Wat vindt je nou van een takje zonder blaadjes om mee te spelen met een paard en het dus niet als een pijnprikkel te gebruiken? Maar bijvoorbeeld om eens een daas mee weg te vegen, of iets aan te wijzen omdat je arm zelf net wat te kort is, of erger nog, je mist een arm? Als een dun zwieptouw de vorm van mijn lichaam aan zou nemen is het wel een klein touwtje
Ik denk wel dat ik begrijp wat je wilt zeggen, maar een stokje zonder blaadjes is niet per definitie een dwangmiddel.
Ik heb een verbinding met mijn paarden, mijn verbinding kan niet eens anders zijn als op basis van vertrouwen omdat ik geen andere mogelijkheid heb ik moet blind op ze vertrouwen. Toch gebruik ik een stokje zonder blaadjes, soms ook wel eens een touwtje, ook dat touwtje kun je misbruiken en er een zwieperd mee uitdelen.
Ik denk dus dat de uitkomst voor het gebruik van voorwerpen heel gevoelsmatig is, het is maar een woord, degene die het voorwerp gebruikt is degene die het ook ZOU kunnen misbruiken.

Spirithorses schreef op maandag 13 augustus 2007, 21:43:


Wat haal je nú door elkaar Pien? Jouw belang en dat van de spaanse kermisklanten zijn toch identiek!? Of is dat zij zeggen gewoon hun brood verdienen en jij roept paardvriendelijk bezig te zijn fundamenteel anders.
Ik heb alle begrip voor mensen die hun brood verdienen met een paard als bedrijfsmiddel. Vind het lovenswaardig als het welzijn van het paard daarbij een hoge prioriteit heeft. Vind het OOK volksverlakkerij om dat paardgericht te noemen. Zo paardgericht mógelijk binnen een economisch verantwoorde bedrijfvoering is een fantastisch idee MAAR...... wederom haal je minder slecht en goed door elkaar. Jij bent relatief HEEL goed bezig, maar wel relatief. Jij mag dan een voor de paarden heel luxe manege hebben, het blijft een manege en een manege is inherent niet paardgericht.

Verder lijk je zo net George W.Bush. Waarom moet ik aan jouw kant of aan een andere (wie die andere kant voor jou is, is me trouwens niet helder) staan? Ik heb ruimschoots zelfkritiek en sta hooguit aan de 'kant' van Gaya.

Het derde aspect wat me ontgaat is wat jouw reactie met het topic van doen heeft Pien, of heb je ook een sponsoractie in de planning?

Zelfbeklag is niet zo meelijwekkend, maar toch sterkte met jullie kreupelheid.

Ok, terug on-topic is het wat mij betreft weer eenvoudig de zoveelste goede-doel-actie waarbij ik mezelf afvraag 'en de páárden?'

hc

Esther schreef op maandag 13 augustus 2007, 22:16:


Es, ik heb bewust en met aandacht staan kijken hier toen er mensen hun paarden met longeerzweep waren aan het loswerken in mijn roundpen.

Dit is wat ik ervaarde:
Het loswerken werd een technisch iets, die zweep hield het paard voorwaarts en op de cirkel. Als het paard niet doorliep werd er gezwiept, zonder lichaamstaal, de zweep werd de lichaamstaal, de mens deed niks meer, de zweep werkte het paard los. Zélfs als er alleen maar gewezen werd. Er werd geen enkel paard met de zweep aangeraakt overigens.

Wanneer ik met mijn paarden werk kun je dat vergelijken met een dans die door twee wezens opgevoerd wordt. Met mijn lichaam ga ik mee in de bewegingen van het paard en het paard doet hetzelfde.
Ik vind het zelf nog steeds ontroerend te ervaren hoe een paard als Chispa (Andalusiër) mijn bewegingen nabootst en haast synchroon gaat lopen. Ik nodig haar uit en zij communiceert terug. Soms gebruik ik een touwtje waarbij dat touwtje mijn bewegingen volgt en als het ware meedanst.

Dat kun je toch met een zweep never nooit niet bereiken ?

Pien

Huertecilla schreef op maandag 13 augustus 2007, 22:19:


Ah, ik heb Norton bitloos gevonden 'tis een cook variant, juist.
maar of ie nou faktor 10 minder 'scherp' werkt dan een stevig touwhalster?

Nils en Olly

of meer exact mijn deelname daaraan.

Ik heb me ingeschreven voor een berg-endurance hier in andalucía. Ik hoef mijn paard niet te laten enten en het mag blootsvoets en optomingsloos.
Mijn doel is de endurance-ruiter te laten zien hoe het óók kan. Tevens is het een keihard argument naar de op hun eigen paardvriendelijke eiland onbereikbare NL-endurance wereld.

Wie steunt het goede doel van het verbeteren van het lot van de paarden in de endurance? Stort je bijdrage aan mijn actie op.....
Wie het zielig voor míjn paard(en) vind kan óók geld storten op.....

Tsk.

hc

p.s. het is sarcastisch

p.p.s. De Las Nieves Raid bestaat wel echt en is een niet-competatieve 'endurance'.