Ik zal deze even beantwoorden, dan vindt Frouk misschien ook haar antwoorden.

Nick Altena schreef op maandag, 2 augustus 2004, 13:14:


Mijn paard is 3 weken geleden ook volgens een andere natural methode bekapt. Toen is idd nauwelijks wat van de zool afgehaald, klein beetje van de steunsels en beetje van de wand.

Bij natural balance of white line strategy, wordt idd niets van de zool weggesneden, maar er kan wel degelijk te VEEL zool zitten op bepaalde plaatsen. Zo waren de plekken van straalgroeve tot wand volledig opgevuld met zool en steunsel (steunsel wel iets korter dan de zool) omdat het zo "vol" zat, werd het gebied in de hoef, dus boven de zool, fijngedrukt waardoor de bloedvaten in de knel kwamen. Dit was ook te zien aan de witte (of liever gele!) lijn en wazige/doorschijnende stukken in de zool. Door gebrek aan doorbloeding was de zool niet van optimale kwaliteit, maar gedeeltelijk aangemaakt met wondvocht (lymphe?) erin.

Als je niets van de zool zou afhalen, dan kun je dit nooit corrigeren, omdat het gewoonweg niet voldoende weg kan slijten PLUS dat het paard pijn heeft door die volle zolen. Het feit dat de doorbloeding binnen seconden na het verwijderen van gedeeltes van de zool weer op gang kwam, was voor mij wel de duidelijkste bevestiging.

Marco heeft de steunsels vrij diep weggesneden, tot ze verticaal overgaan in de zool (maar nog lang niet zo diep als bij een paard met HKO zou gebeuren). Tegelijkertijd wordt de zool ingekort tot hij in een rechte, enigszins vloeiende lijn overloopt tot aan de wand.
De hielen zijn rechts een hele cm ingekort, links wat minder. Bij de achtervoeten was de hoek wel OK, maar de zool te vol, dus daar alleen de zool en steunsel weggehaald tot de correcte lengte. Nu is er pas echt weer hoefmechanisme mogelijk!

Fotootjes:

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 1 augustus 2004, 22:33:


hij is nu 5 jaar.
ja ik ga een andere hoefsmit zoeken.

Nick Altena schreef op maandag, 2 augustus 2004, 13:29:


halo,
hij is met sheve benen geboren, hij is ook een klophengstje, van nu 5 jaar.
zijn gebit klopt evenmin , vanochtend is de veearts gekomen om zijn tanden te vijlen want anders blijft er allemaal gras hangen achter zijn wangen en krijgt hij daar een dikke grasprop.
zijn tanden passen niet allemaal op een rijdja en staan dus ook shots en sheef. ( vorig jaar zijn er ook 2 kiezen getrokken)
ook heb ik het gevraagt van de benen en hij zegt dat de stand al zo is en dat dat het niet meer te veranderen is.
is een klop hengstje eigenlijk vruchtbaar? ( ben ik vergeten te vragen)
ook ademd hij weer zwaar ,( hij had vorig jaar brongitus) maar de veearts kon niks vinden , hij zij dat er niks aan de hand is maarja..
groetjes diana

Laats hebben we het met een klein groepje over een eventueel schuldgevoel bij een paard gehad..

HEEFT een paard wel schuldgevoel?

Dit na aanleiding van wat mij gebeurde met Miranda, mijn merrie...

Ik zat op de bovenste balk van de houte omheining van de buitenbak en Miranda stond voor me.
Op een gegeven moment pakt ze mijn duim heel zacht (voor haar doen dan) tussen de tanden en begint met haar hoofd te schudden van links naar rechts...
Omdat ik dit persoonlijk niet zo prettig aan vond voelen heb ik mijn vinger maar tussen de tanden weggehaald door met haar bovenlip te gaan worstelen en het met een toch enigzins op strenge toon roepen van haar naam.

Het gevolg?

Inplaats van los te laten en weg te lopen, iets wat ik dus eigenlijk verwachte,
blijft ze gewoon staan, laat mijn duim gelukkig wel los en begint, na me een keer aangekeken te hebben, mijn hele hand af te likken en daar na de arm en zo verder...ja zelfs in mijn gezicht.....zonder verder gebruik te maken van haar tanden..

Ik ben niet zo'n denkerig typen maar wil wel altijd graag weten waarom een paard deze, in mijn ogen, toch niet dagelijkse dingen doet..

Nou vond ik het al raar wat ze met mijn duim aan het doen was...stevig maar toch zacht beetpakken en dan gaan staan schudden met het hoofd...
Iemand een idee?

Het fijt dat ze me aankeek is verklaarbaar...dat MOET ze doen als ik haar roep...de aangeleerde noodstop dus das niet vreemd...

Daarnaast kwam bij mij de vraag op of een paard dan toch een schuldgevoel zou kunnen hebben...dit dus na aanleiding van de reactie achteraf....het onmiddelijk aflikken (en doorgaan) van mijn hand...
Iemand daar een idee over?

De lezers hier die weten hoe ik de noodstop aan mijn paard heb geleerd....nee dus...ze krijgt daar echt niet altijd een snoepje voor en was daar zeker niet naar op zoek....das vergelijkbaar met schooien/zakken-rollen en heb ik hiervoor al uitgelegd, daar hou ik niet van en dat weet ze...dus dat is nmm. niet de reden van het likken...
Ook niet de evt. zoutlaag nmm. omdat ik eigenlijk net een uurtje onder de sproeier vandaan was en ik het niet snel zo warm heb dat ik aan alle kanten vocht ga lekken...ja zweten dus...

Tijdens ons besloten gesprek hadden we toch eigenlijk niet de indruk dat een paard een schuldgevoel heeft of zelfs maar kan hebben maar toch...er blijft iets van twijfel achter in mij....
Wie weet het....
Nick

Nick Altena schreef op maandag, 2 augustus 2004, 15:30:


Hai Nick,
in het boven omschreven geval, waar Miranda meteen zag dat ze jou pijn deed, kan ik me wel degelijk voorstellen, dat ze zich besefte dat ze iets fout had gedaan, en dat wilde goedmaken. Een paard zal iha tot het uiterste proberen te voorkomen de geliefde 2bener pijn te doen.
Waarom ze je duim zo vastpakte, kan ik geen verklaring voor vinden, maar dat het niet goed was, dat was haar meteen duidelijk. Of ze 'schuld' voelde, kan ik niet zeggen.

Waar ik in het algemeen geen schuld zie bij een paard, is als ze iets gedaan hebben wat verboden is, -waarvan ze weten dat het verboden is,- maar in afwezigheid van het 'baasje'.
Als je dat vergelijkt met een hond, die in afwezigheid van 'baasje' iets stouts heeft gedaan, valt direct bij thuiskomst aan de uitdrukking van de hond te zien, dat er iets niet goed zit. Schuldbewust gedrag.
Kom je 's morgens op stal en de paarden hebben weten in te breken in de voerkamer, dan gedragen ze zich totaal niet schuldig, terwijl ze toch haarscherp weten dat dat niet mag.
Of lijkt het maar zo, dat het paard zich niet schuldig voelt, omdat we het niet kunnen lezen?
Ik heb er nog steeds geen antwoord op.
grt.
Isabel