Ingrid den Ouden schreef op maandag, 2 augustus 2004, 18:53:
>>
> Nou kom ik weer aan met mijn shet ... ik weet niet of ze
> schuldgevoel kent, maar ze komt een eind. Ze heeft ooit bewust
> keihard in mijn teen gebeten (ik had slippers aan). Ze liep al
> grazend lief op me toe en ineens bijt ze en rent ook net zo hard
> weer weg nog voordat ik kon reageren. Dus beetje pesten kan ze
> wel. Want hoe wil je dit anders noemen. Ondeugendheid?
Misschien dacht ze wel, dat je een worteltje aan je voet had hangen! :)
En toen ze erin beet, bleek het mensenvlees te zijn, dus dat was even schrikken. Pesten, ik vind dat een moeilijke bij paarden, ik zie ze elkaar nou niet echt moedwillig pijn doen zonder daar een goede reden voor te hebben.
>
> Ik heb ook ooit groot verdriet gehad toen ze weer eens ziek was
> en de tranen over mijn wangen rolden toen ik bang was dat het
> wel eens steeds erger kon worden. Ze kwam op me toe hobbelen
> (lopen kon ze toen niet) en ze begon mijn gezicht (tranen) te
> likken. Ja is ook zout, maar toch, ik zag het als een troost, zo
> van het komt wel weer goed (gelukkig kwam het ook weer goed).
Dat ze empatisch zijn, dat wil ik wel graag geloven. Paarden zijn naar mijn mening erg gevoelig voor stemmingen, en in mijn ervaring in staat om je op te beuren. (Of ze dit met opzet doen, kunnen we het allemaal heerlijk over oneens zijn.)
>
> En als ze eens iets doet dat ze niet mag (dat is nogal eens) en
> ik word echt heel boos (stemverheffen) dan blijft ze even
> afwachtend staan en als ik dan niet reageer, dan komt ze het
> proberen goed te maken. Inderdaad ook met likken, althans dat
> gaat ze heel voorzichtig proberen of ik dat ga goedkeuren op dat
> moment. Zo is ze ook wel weer. Dus ze weet dan dat ze wat fout
> heeft gedaan en dat het aan haar is om het goed te maken.
>
En dan denk ik, dat ze niet perse hoeft te weten dat ze schuldig is, maar dat ze vindt dat het niet goed is als jullie geen vriendjes zijn, en vriendjes maken kunnen ze als de beste.
> Maar ja, wij mensen geven er misschien ook wel snel een
> menselijke term aan.
>
En dat is het probleem, Ingrid, wij redeneren ook maar vanuit ons beperkte verstand, en kunnen alleen maar observeren, en daaruit proberen conclusies te trekken. Dat paarden 'intelligenter' zijn dat we tot nu toe hebben willen geloven, blijkt wel uit het geringe onderzoek dat er nu gedaan is. Ik vind het daarom leuk, om ervaringen van andere mensen hierover te horen.
grt.
Isabel