Esther schreef op maandag 10 september 2007, 23:35:


Ik heb hem ontvangen en meteen gemaild, heel erg bedankt!
Ben vooral benieuwd naar wat zij over die hele revalidatie periode enzo zegt, want dat is waar de eigenaar zo bang voor is...

Piet schreef op dinsdag 11 september 2007, 8:07:


De dierenarts kan hem er toch zo uithalen, lijkt me.
Hij weet waar hij zit en met een plaatselijke verdoving moet dat te doen zijn.
Vooral als je de dna registratie al voor elkaar hebt lijkt me dit geen probleem.

Michiel

Piet schreef op dinsdag 11 september 2007, 6:52:


Sas, van mij ook!
Leuk je weer even te 'zien' hier....
Groetjes, Pien

Hoi lieve mensen,

Bij ons op stal was een paardentandarts die allerlei dingen vertelde over slecht passende bitten en de invloed van een storend gebit. Goed. Tanden nakijken en vijlen is dan een logische stap, en vervolgens wordt er een heel pleidooi gehouden voor een miler-bit. Jaja, zo'n ding kost....................+_ 100 euro. En er zijn weer een aantal mensen die erin lopen....
Voor mij een aanleiding om er eens lekker tegenin te gaan hangen en gewoon het hele bit over de heg te gooien. Ik kon een lage neusriem lenen van iemand, zo een waar ringetjes aan zitten, daar de teugels aan gemaakt. Cross-rope is geen optie, mijn paard is een dame met een baard, en ze had toch al een hekel aan het gespje van de neusriem, geen gedoe onder de kin bij deze dame dus.

Wat ik merkte was bij Kipardie was:
de hele tijd een strakke bek
evenveel schuimen als normaal, lippenstiftje schuim net als bij bitje, ze was al nooit zo'n schuimer.
irritatierimpel achter de neusvleugel, zo van, wat zit je toch aan me kop, baas! Reactie; tegen de druk in yesss

Met bitje (dubbel gebroken dun trensje);
geeft eerder mee bij vraag naar links of rechts, gewilliger
los bekkie, knabbelen en spelen, losser in de hals

geheel het tegenovergestelde van wat ik van anderen lees hier, van meer ontspanning, minder vluchterig e.d.
Touwhalster ook al geprobeerd, dat was al helemaal niks, ze snapte er niks van

Ik wil uiteindelijk best wel bitloos, maar wat moet ik híer nou weer mee....

groetjes van een verwarde Clarissa8-/8-/8-/8-/

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 september 2007, 0:57:


Dat zeg ik helemáál niet!
Ik zei; "ze mogen best een maand lang bij MIJ THUIS met het paard komen spelen, knuffelen, rijden whatever, maar onder mijn toeziend oog.
Ik zeg nergens (LEZEN EDDY) dat je vanaf moment 1 moet weten of het jouw paard is.

En ik denk ook zeker dat je een paard zeer zeker een diep trauma kan toebrengen in een dag. Zeker weten!

Trea

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 11 september 2007, 9:57:


Zo'n eerste keer is lang niet altijd een halleluja-ervaring hoor! Want het moet gewoon wennen, voor allebei. Cadiz bv heeft een hekel aan veranderingen en werd woest op het bitloze hoofdstel. Hij werd stakerig, liep scheef, sperde zijn kaken open, beet in mijn schoenen, kop omhoog en rug weg. Ik was hierop voorbereid en borduurde vlijtig verder. "Knappe pony!" als het hoofd even zakte en de rug ontspande. Pas bij de derde, vierde keer ging hij zich eraan overgeven en toen volgde ook de ontspanning en de aanleuning.
Buck heeft een heel meegaand karakter, bij hem gaf de overgang naar bitloos geen (reactie)problemen. Hij was eerst verrast en bleef vanzelf mooi bovenin afgebogen lopen maar ging er na een paar keer juist zwaarder op hangen dan op het bit, wat nu ook weer niet de bedoeling was.
Ik denk dat karakter een belangrijke rol speelt hierin.
Kipardy is misschien ook een temperamentvol, snel geïrriteerd type en zal zich wellicht verzet hebben tegen het nieuwe, andere gevoel, de veranderde druk op de neus, het zoeken naar het bit, verdorie waar is dat ding!

De kruiselingse constructie vond ik (en Cadiz) waardeloos want indirect, maar dat vind ik ook met bitloze optomingen die slechts 1 verbindingspunt onder de kin hebben zoals touwhalsters. Maar dat is persoonlijk. Ik denk wel dat je zelf overtuigd moet zijn van "het goede" van jouw specifieke bitloze hoofdstel, wil je er je paard overtuigd mee kunnen rijden.

'T is overal hetzelfde.....

Sorry list, but it can take me up to a week at times between time to
read all the posts. If I feel that someone else has provided a good
feedback then I might not respond to every request.

It really is simple and over time you will see that it is more simple
than you now imagine.

Trim the fingernail and leave the skin, the rest is pure detail.

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Spirithorses schreef op dinsdag 11 september 2007, 9:51:


Leuk dat je er weer bent , en van harte!!

Gr Esther