joop schreef op vrijdag 28 september 2007, 9:43:


Phenylbuta is hét middel dat standaard bij hoefbevangenheid wordt gebruikt. De verhoogde kans op hoefbevangenheid komt vooral voor bij cortico's, maar als je de dosis gaat opdrijven wordt deze bijwerking onderdrukt. Wat het gebruik ervan natuurlijk niet altijd rechtvaardigt want cortico's hebben nog een hele resem van bijwerkingen.

van lennep schreef op vrijdag 28 september 2007, 11:57:


Fijn dat Max alweer opkrabbelt! Kan misschien ook door de pijnstillers komen? Neem aan dat ze wel wat krijgt.

Tja, de bagger wordt hier ook altijd aan de slootkant gegooid, denk niet dat je daar wat aan kunt doen. Lijkt me heel moeilijk om het waterschap aansprakelijk te stellen voor een riek die door een ander in de sloot is gedumpt.

Waren dan wel dappere mannen in het blauw, hoor. Buren van ons werken beiden bij de politie. Buurvrouw durft wel bij ons het erf op, buurman niet meer. Hij had eindelijk zijn angst voor Boy overwonnen, nemen wij Bessie erbij. Dat is hem toch teveel. Lijkt mij niet handig voor een politieman, maar honden merken altijd meteen als iemand bang is en reageren dan toch weer anders.

Sterkte verder met Max,

Els.

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:11:


Nu heb ik in de loop der jaren toch heel wat laminitisgevallen behandeld. Zelfs ernstige klompvoetjes e.d. Daar echter nog nooit genoemde chemicaliën bij nodig gehad. Wanneer je juist bekapt en zoveel als mogelijk druk van de toon afhaalt loopt paardje ook zonder drugs dezelfde dag weer redelijk vrolijk. Ik vind deze middelen geen plaats hebben in een efficiënte behandeling.
Maar goed, dit is HN, niet "DA-standaard" en ik ben gelukkig geen DA!

(Daarbij is bute behoorlijk risicovol; niet van horen zeggen maar ik heb er een pony op nogal afgrijselijke manier van ZIEN sterven. Acuut. Als het een humaan medicijn was zou het nmm nooit registratie krijgen vanwege te vaak voorkomend hoog risico van bijwerkingen).

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 11:53:


Waarom zou ik gapen, zo vroeg is het niet!
De spaanse pascursus was in Nederland, hij kon het nog niet, ik heb het hem geleerd, dus dat is geen overblijfsel uit Spanje. Het verliep heel relaxed met puur belonen, maar hij maakte toen al vreselijke stampij, gaf niets om wortelstukjes. Iets in deze methode maakte hem vreselijk gefrustreerd. Omdat het in alle rust verliep heb ik de 4 lessen wel volgemaakt, hopende dat ik hem eroverheen kon krijgen. Onder de man spaansepast hij beheerst, maar ernaast staande brengt het hem extreem veel opwinding. Ook wanneer ik met hem aan de hand in de bak werk raakt hij erg opgefokt, maar daar zit tevens een soort gretigheid in, wat ik positief vind en wat ook prachtig in banen te leiden is, goede energie. Maar de reactie die hij met (ernaast) wandelen laat zien is pure frustratie, negativiteit. "Zijn manier om zijn woede te uiten zonder afgestraft te worden," dat klopt.

Wat jij beschrijft met Ilias heeft te maken met teveel druk die is uitgeoefend, waarin het paard geen uitweg ziet. Wellicht heeft Cadiz ook zo'n soort associatie, er wordt in Spanje nu eenmaal nogal eens met veel druk gewerkt.
Het gekke is echter dat het verschil zo groot is, dat wanneer ik 50 cm verder naar achteren sta en hem aan twee teugels begeleid, het een totaal ander paard is dan wanneer ik naast zijn schouder met een slap touwtje loop!

Je kunt nooit weten wat er in het verleden gebeurd is. Om het probleem nu op te lossen, zal ik deze twee uitersten naar elkaar toe gaan brengen, bedankt voor de tip, Piet! Ik ga het proberen: vertrekkend vanuit dat wat goed gaat (de lange lijnen) en dan heel sneaky terrein winnen.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 21 september 2007, 8:46:

Update: Vandaag weer eens gevijld en het rode 'streepje' is nu verdwenen uit de witte lijn. Vermoedelijk is het dan toch een reactie geweest op de eenmalige toediening van cortico's in juli, omdat het rode streepje één zo'n klein fel oplaaiertje was.
Voor de zekerheid heb ik wat meer afgerond ivm iets verbrede witte lijn.

Christel Provaas schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:36:


Tataaaaa!!
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

van lennep schreef op donderdag 27 september 2007, 17:22:


grrr gruwelijk es!
sterkte voor je hond en als je de eigenaar van de riek ooit kent, geef hem de riek terug, op dezelfde maniers als je hond hem ontvangen heeft
Kl***zak

e m kraak schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:31:


Idd, volledig gelijk Egon, er bestaan ook andere manieren om laminitis te behandelen dan mét medicijnen. Helaas wordt ons daar weinig over bijgebracht. Hier grijpen ze nu eenmaal liever naar de pillenwinkel jammer genoeg.

Ik wilde gewoon even wat toelichten over hoe ze mainstream die dingen aanpakken en het kleine misverstand van Caatje wat ophelderen over het verwarren van cortico's en nsaid's.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 11:53:


Dit stond er ook bij Chistel :

Houd dit in dat

Gewoon afschuwelijk zeg, arme Max.
gelukkig dat hij zo snel zich weer wat beter voelt.....

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:49:


Ik zou ook liever geen chemische middelen toepassen bij hoefbevangenheid. IK wilde alleen duidelijk maken dat het advies van Caatje geen goed advies was.

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:49:


Allemaal heel leuk en aardig om geen medicijnen te willen gebruiken, maar als een paard barst van de pijn en er is niet onmiddellijk iemand bij die zo snel mogelijk doet wat nodig is aan de voeten, zie ik geen reden ze niet te geven.
Waarom een dier meer pijn laten lijden dan nodig is?

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:53:

Què?