amber schreef op dinsdag 13 september 2005, 16:28:
> amber schreef op zondag, 11 september 2005, 16:15:
>
>> 1 van onze paarden vertoont sinds een paar weken de
> geweest; daaruit maak ik dus op dat het weer over is gegaan,
> maar ik dacht dat dat niet kan als je paard eenmaal echt dampig
> is..., of heb ik het fout? En wat voor reguliere medicijnen
> worden er vaak toegepast bij dampige paarden?
Goh Amber, ik heb dit bericht helemaal gemist.
Ik heb precies hetzelfde met mijn paardje. Al enkele jaren op een rij. De
DA zegt al 2 jaar dat het nu wel chronisch te noemen is.
Ieder jaar rond september komen de klachten terug. Hoesten, snotteren, versneld ademen en vooral het pompen bij de uitademing.
Dampig dus..
Ieder jaar nog heb ik de
DA erbij gehaald. Vooral het hoesten vind ik zo vreselijk om aan te horen.
We beginnen dan met een antibioticakuur (trimsulfa) en sputolysin (slijmoplossend). Het is niet het beste om te beginnen met een bronchiënverwijderaar, hoewel dit voor het paard wel veel opluchting geeft. De bronchiën openen zich en het paard voelt zich minder benauwd. Nadeel is dat het slijm daardoor dieper de longen in kan zakken en een infectie kan geven. Daarom eerst een antibioticakuur in combinatie met slijmoplossers.
Als na deze kuur de acute klachten niet over zijn, dan gaan we over op ventipulmin in combinatie met prednison. Dit geeft meestal snel resultaat. Tezamen met minimaal 8 weken rust (Neee geen stalrust, maar rij-rust) komt ze er dan wel weer bovenop.
Ieder jaar wordt het eigenlijk iets erger. Door het hoesten en de brakke uitademing gaan er steeds meer longblaasjes kapot en gaat mijn paard iets verder achteruit. Ze hoest langer, dieper, de infectie zakt dieper en ze is langer uit de running. Ik kan daar redelijk mee leven, maar mijn paard vind het vreselijk.
Dit jaar was het zo erg dat ze buiten al de andere medicijnen een intraveneuze stoot Dexadreson moest hebben ( ook bekend onder de naam Glenbuterol).
Het totale financiële
DA plaatje was 242,06
Daarna ben ik met haar het alternatieve circuit ingedoken en heb de Silverlinde gebeld.
Iemand is gekomen om een anamnese af te nemen. Ze kreeg weerstandsverhogende druppels en essentiele oliën voor over haar voer. Ook de hooispray heb ik gebruikt.
Daarop ben ik begonnen met het hooi nat te maken voor ik het voerde, en niet meer in de schuilstal te voeren, maar buiten in de frisse lucht.
Mijn paard stond al nooit op stal, dus aan stalklimaat of stoffige bodems had ik niks te verbeteren. Ook hoorde ik van iemand dat het niet slim is om je paard onder de hooizolder te stallen (ook niet in een open schuilstal) omdat stofdeeltjes altijd omlaagdwarrelen.
De tip van respiraze kreeg ik ook van iemand. Die persoon had er fantastisch resultaat mee geboekt. Ik heb het zelf nog niet gebruikt omdat ik al bezig was met het Silverlinde spul, maar ik hou het zeker in gedachten voor volgend jaar.
De eerste keer dat de
DA kwam dit jaar was het 11 september (leuke datum 8-/ ) en nu nog is ze niet helemaal genezen (voor zover je van genezen kan spreken bij een dampig paard). Met rijden heeft ze bijna geen conditie en ademt verschrikkelijk moeizaam. Ook vind ik nog steeds witte klodders neusuitvloeiing en het hoesten is ook nog met regelmaat.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Weet dat het nooit meer overgaat. De
DA zei dat ik met een beetje geluk nog 10 jaar plezier van haar kan hebben (ze is verdomme pas 8!
) en ik kan me daar niet bij neerleggen.
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn berichtje.
Succes met je paardje.
Trea
Warboel
