Hmm... moet ik even over nadenken.
Ik denk dat hij de neen juist als markering gebruikt. Hij laat het voertje zien, zegt neen, en als de hond het dan (uiteraard) wil pakken doet hij hand dicht. Deur open, neen, hond wil er door, deur dicht.
Ik merk met mijn eigen honden dat een neen volstaat om hen met bijna om het even wat te laten ophouden of iets niet te laten doen (ok, als ze achter een kat aangaan moet ik een brul geven, maar zelfs dan kan ik ze terugroepen) . En die hebben nog nooit straf behalve een time-out gehad.

Denk dat zoals de click betekent: dit is goed, er komt een beloning, dat de neen betekent: probeer het maar niet, want het lukt toch niet.
Bij het aanleren heb ik de sessies wel neit afgesloten met een neen, maar met een voertje op de hand, laten wachten, dan doe maar en laten nemen, ik vond dat fijner aanvoelen om niet met enkel neen te eindigen, maar zo moest het volgens De Bolster wel.

Een negatieve going-on cue zou dan vb kunnen "wacht" zijn? Of zelfs ook de neen, doe dit niet, zoek maar naar iets anders? Alhoewel ik me kan voorstellen dat een dier heel snel gedemotiveerd geraakt als je een paar neens na elkaar doet.
Bij James (pup van bijna 6 maand) is 2 keer na elkaar een neen genoeg om af te haken met trainen, ik moet met hem na een neen echt absoluut iets vragen waar ik wel voor kan belonen om de motivatie hoog te houden.
Misschien dat het daarom niet gebeurt?

Maar jij zou dus vb neen zeggen, en als hij dan niet doet wat hij van plan was: goed zo en belonen als ik je goed begrijp? Hoe voorkom je dan dat een slim dier begint te klieren eens hij door heeft dat het zo werkt? Kriteria verhogen? Alternatief vragen na d e neen en daar voor belonen ipv telkens voor die neen eens die gekend is?

Gudrun schreef op vrijdag 7 december 2007, 11:42:


Nu het tot bijna 20068 geduurd heeft voor dat ontdekt is dat apen een heel erg veel beter korte termijn geheugen hebben dan mensen, zou het me niks verbazen dat men ook van paarden ontdekt dat ze met hun hersens veel meer kunnen dan we nu denken.
Het lijkt me echter ver gaan dat tijdens het aanleren van een nee een paard bewust verkeerde allerlei dingen ging doen om die nee te horen.
Als het goed is gebruik je nee, veel sporadischer dan jes.

Wat bij het yes een nadeel kan zijn , namelijk dat het paard dat begrijpt als "oefening gedaan dus stil staan" , is bij het nee / belonen natuurlijk een voordeel. Hij zal wanneer hij weet wat nee betekent willen stoppen. En ja, daarna vraag je ander gedrag,

Evengoed is dit heel wat anders dan een voortgaande negatieve cue zoals bij het spelletje warm-koud natuurlijk.
Daarbij kan "fout" , wat Wil zei, het zoeken naar goed gedrag misschien bevorderen.
Dus van fout, via mooi naar jes.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction