20 jaar geleden ( Ik was toen 22, had ik een -paard en wilde alleen wat dt
hij deed wat ik wilde.) was mijn eigenwaarde belangrijker dan die van het
paard. In die tijd reed je een paard anders dan dat je nu op de Ëngelse"
manier deed. Door deze dressuurstal die vanuit de ontspanning en de
lössigkeit van het paard de proeven wil rijden en niet vanuit het "plaatje"
ben ik gaan denken wat het beste is voor het [paard en wat ik er voor over
heb.b.v. Ik wil hem wel ongeschoren op het weiland laten staan , maar ik heb
niet de ruimte en voor uiterlijk krijg ik dan ook niet mijn punten.
Belangrijk in mijn optiek is dan ook dat je een compromis moet kunnen maken
tussen het bestaansrecht van een paard, jouw lol er in en zijn
levensomstandigheden. Want als je dat niet kunt/mag doen, dan blijf ik wel
met mijn kat op de bank zitten, die trouwens ook geen natuurlijk leven
heeft.
Begrijp me niet verkeerd ik heb het beste voor met dieren in het algemeen en
met mijn paard in het bijzonder, maar ik wil met mijn paard mezelf kunnen
meten met anderen in bijvoorbeeld dressuurwedstijden.
Dit zijn wat losse gedachten die bij me naar boven komen als ik sommige
mailtjes doorlees over hoe anderen de klassieke ruitersport beleven nu ze
het licht hebben gezien.
Groetjes van Ron.

Ron Slnterse schreef op Mon, 20 Sep 2004 21:50:18:


Hoi Ron,

Ik denk dat iedereen voor zichzelf moet bepalen hoe ze met hun paard om willen gaan (binnen fatsoensgrenzen ) en welke tak van sport ze willen beoefenen (en lol in hebben). Ik heb een paar jaar geleden ook mijn twijfels gehad over de dressuursport, maar na wat gepuzzel met mijn eigen gedachten kwam ik tot de conclusie dat niet de dressuursport hetgeen was waar ik problemen mee had maar de manier waarop een aantal mensen hun paard ertoe dwingen.

Ik heb vervolgens voor mijzelf besloten dat ik wel dressuurmatig wil blijven rijden maar wel volgens de principes van NH. Hier voel ik me goed bij (en mijn paard ook ) Ook qua verzorging probeer ik een manier te vinden die zowel bij het "paard zijn" past als bij mijn mogelijkheden en wensen; bijv. zolang mogelijk op het land maar op een gegeven moment wel met regendeken op (er is nl geen schuilstal). Wel biks en muesli bijvoeren, maar beide met EKO keurmerk etc.

Kortom... gewoon je eigen weg en gevoel volgen en samen met je paard gelukkig zijn :)

Gr. Judith