Ook effe voor alle duidelijkheid,
Ik zal uitleggen waarom ik zelf ben "weggegaan".
Kijk, er zijn natuurlijk altijd 2 kanten aan een zaak, er zijn altijd mensen voor of tegen iets. Da's ook niet raar. Maar hier blijft men maar bakkeleien over hetzelfde. Er schijnt geen middenweg te (mogen) zijn.
Natuurlijk paardrijden, het klinkt zo mooi, zo vriendelijk, zo logisch. Maar ik vraag me af hoe logisch dat eigenlijk IS in Nederland. Alleen het feit al dat je in Nederland een paard wilt houden is niet natuurlijk. Dat je't dan wel DOET, houdt sowieso in dat je een aantal concessies moet doen, en dat je goed moet kijken naar of je paard wel aan z'n trekken komt in de situatie die jij voor het paard - hopelijk zo optimaal mogelijk - hebt uitgezocht. Ik vind dat daar te rechtlijnig mee omgegaan wordt hier. Dekens "mogen" niet, hoefijzers "mogen niet", een paard in een stal "mag niet", ...
Kijk ik SNAP al die dingen wel (mijn paard heeft ook geen hoefijzers, krijgt ook geen deken, staat trouwens 's winters wel in de nacht in een stal). Maar de toon van de discussies, waarom die op zo'n onverdraagzame manier gevoerd worden, nee, ik vind het te rechtlijnig, te zwart-wit, en met te weinig respect voor mensen die hun paard ook maar het beste proberen te bieden.
Dan zijn er nog andere onderwerpen, waar de discussies me op bepaalde momenten erg bevreemden. Want bepaalde dingen "moeten" natuurlijk, op andere gebieden is daar dan opeens weer helemaal geen belangstelling voor of wordt de algemene houding hier en daar zelfs puur negatief met alle scherpe discussies vandien. Over (ooit) kunstmest, fytotherapie, vitamines en mineralen bijvoeren (naar mijn idee hier en daar toch wel eens handig), heel recent , ook een voorbeeld, natuurlijk
ontwormen. Ik kan er dan niet aan ontkomen dat ik denk: "Ehm jongens/meiden ..... we wilden toch graag zo natuurlijk bezig? Geldt dit dan nu opeens niet meer?". Waarom op z'n minst niet een beetje belangstelling ervoor? Een open mind? Ik mis dat hier en daar echt. Natuurlijk paardrijden lijkt zich vooral te beperken tot dat het beessie vooral geen ijzers mag, altijd op de wei moet en geen deken aan z'n bast mag voelen (als je Z-dressuurwedstrijden met je paard wilt rijden ben je dan dus gewoon uitgel*ld, nou zit daar hier volgens mij ook niemand mee, tenzij je ZZdressuur rijdt zonder bit, maar goed, dat even terzijde). Oh ja, en inderdaad, absoluut geen bit in (nu "mag" ik dat dacht ik gelukkig wel, want ik ben level 2, ...). Het schiet voor mij z'n doel ruimschoots voorbij. Vooral de toonzetting van veel discussie daar heb ik dan moeite mee.
Niet dat altijd alles door iedereen maar afgekraakt wordt. Maar ik lees weinig voorbeelden van mensen die nader tot elkaar komen. De trent om in de discussie te verharden, beetje afzeikerig te worden, gaan katten, die kom je hier keer op keer weer tegen en ik kreeg daar schoon genoeg van. Uiteindelijk kwam ik zelf dus tot de conclusie dat ik anders over deze zaken denk. Voor mij is het natuurlijk zo natuurlijk mogelijk, natuurlijk! Maar ik wil ook weer niet te zwart-wit gaan denken. Dat kom ik hier veel teveel tegen, zowel in pro- als contra-discussies.
Ik heb het opgegeven en ben dus opgestapt, heb sindsdien ook niet meer gepost. Ik zeg zelf liever, bij veel paardrijden draait het om de ruiter, zit m'n jasje goed, zit m'n dasje goed, hoe ziet het plaatje eruit, presteer ik wel genoeg, heb ik het doorzitten al onder de knie? Bij natuurlijk paardrijden draait het bij mij om het paard. Is hij je vriend? Is hij gelukkig? Kun je met hem communiceren (hoe dan ook!)? Hebben jullie lol samen? Zorg je goed voor hem, en kijk je eerlijk naar wat het beste voor hem is. Ben je daar tevreden mee? Is hij daar ook tevreden mee? Voor mij kan dit van alles inhouden:
* Hem een dekentje op doen omdat hij anders gaat hoesten
* Hem geen dekentje op doen omdat je denkt dat hij dan sterker wordt.
* Hem een weekje met rust laten omdat hij wat te weinig energie heeft
* Een spelletje met hem doen omdat ie dat tof vindt en leren hoe paarden communiceren.
* Hem wat bijvoeren omdat hij te mager wordt
* Hem wat vitamientjes geven omdat hij een snotneussie heeft
* Liever natuurlijk bemesten omdat je ook weleens van sporenelementen hebt gehoord
* Kunstmest strooien omdat je geen giftig JKK wilt
* Goed op hem intunen voordat je gaat rijden
* Als je een bit gebruikt, hem er goed aan laten wennen, het niet misbruiken en er voorzichtig mee zijn
* Hem helemaal geen bit in doen omdat hij dat fijner vindt
* Hem juist wel een bit indoen omdat hij graag mooi loopt (jawel die zijn er ook hoor)
* Van alles lezen over natuurlijk bekappen omdat je graag wilt dat je paard z'n hoeven goed blijven (en het mogelijk nog steeds niet aandurven)
* Hem knuffelen en aaien
Kijk eens wat verder dan dat stukje metaal of dat lappie stof op z'n rug.
Een gelukkig paard dat lol heeft in z'n leven is voor mij het meest natuurlijk, het maakt mij persoonlijk niet veel uit hoe je dat nou PRECIES bereikt. Hier schijnt dat wel het allerbelangrijkste (voor velen) te zijn, daar kan ik gewoon niet in mee. Ik ben ook liever meer die van de gezellige verhaaltjes trouwens , da's meer MIJN manier, het drukt uit hoe ik de samenwerking met m'n paard waardeer, hoe graag ik hem zie en hoe leuk ik het vindt dat hij mij graag ziet. Dat mis ik hier, de site richt zich daar ook niet op.
Afmelden kon niet helaas. Af en toe kom ik ook nog weleens kijken en lees dan met een mengeling van afschuw en hilariteit hoe jullie elkaar in cyberspace bijna de hersens in slaan.
Vriendelijke groeten allemaal en wie weet kom ik nog weleens wat lezen
***************
Frans Veldman schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 21:39:
Warboel
