Wij (John en ik) waren er ook. Begin gemist. We waren al om 07.00 uur vertrokken (jaja, om 05.30 op, om eerst de dieren te verzorgen!), maar eerst bij Eddy en Hilde langs gegaan. Hilde had een heerlijke lunch voor ons klaargemaakt en daardoor waren we om een uur of 12.45 uur pas bij de PT.
We hebben niet alles gezien, omdat we ook nog heel veel bekenden moesten begroeten. Ik had al snel door dat Eva de spreekstalmeester (of hoe noem je dat) was. Ze deed dat heel goed, praatte alles zeer vlot aan elkaar.
Jossy vond ik ook heel goed. Ik had hem nog niet eerder gezien. Een grapje hier en daar er bij. Een ontspannen persoon en er mocht dus af en toe iets fout gaan. Hij paste zich heerlijk aan bij de omstandigheden (Noemde o.a. nog het artikel over "goereren" wat Jantine op het forum zette).
Zijn tweede demo was ook leuk. Het springpaard liet (geleid door zijn ruiter) zien dat je prima zonder bit over 1.10 m kon springen. Ik vond de ruiter af en toe niet heel goed meegaan met haar paard, maar al doende leert men. De andere twee vielen een klein beetje in het niet bij dit springgeweld, maar je had zo wel een leuk overzicht op verschillende niveaus. Het paard wat zo bang was voor de luidsprekers had ik persoonlijk een tijdje aan de andere kant van de bak gehouden en dan was ik er langzaam naar toe gaan werken, maar ik had het idee dat de mevrouw ook nogal nerveus was en dan wordt er allemaal niet gemakkelijker op. Ze deed heel erg haar best en langzaam maar zeker ging het toch wat beter. (Het is ook niet niks, zo'n demo met zoveel publiek).
Andrea en Ariël gaven een gave demonstratie! Veel actie, energie en enthousiasme. Doorgewinterde entertainers
. Bij de tweede demo hielden ze heel goed rekening met de paarden, die er duidelijk niet veel zin meer in hadden. En misschien was de energie van Ariël ook wel een beetje op, niet niks hoor, dat rennen door die zware bak.
Natalie en haar vriendinnen vond ik grandioos. Je kon heel leuk het verschil tussen al de paarden en hun begeleiders zien. Ook leuk dat het "gewone" mensen met "gewone" paarden waren! Dan krijg je het idee dat je zelf niet echt een "goeroe" hoeft te zijn om wat te bereiken. Natalie hield haar zenuwen goed onder controle en praatte alles leuk aan elkaar.
Stijn hield, met hulp van een speakbriefje, een goed verhaal dat natuurlijk bekappen niet alleen het bekappen op zich inhoudt, maar dat je ook de leefomstandigheden van je paard zo optimaal mogelijk moet maken. Naar het bekappen zelf zijn we niet gaan kijken, omdat we net "eindelijk" lekker zaten en Jossy er zo weer aan kwam.
Naar de mensen met de "spaanse" show, zijn we heel bewust niet gaan kijken. Ik had de paarden met al dat ijzerwerk al zien staan en werd daar niet vrolijk van. We hebben het er nog even met Linda over gehad en die vertelde dat de mensen in kwestie ook zonder bit konden rijden. Persoonlijk had ik ze liever weggestuurd dan ze zo op te laten treden, maar de show must go on...
De doggy dancers hebben we maar één klein stukje van gezien, we hadden zoveel te doen, maar ook dat kleine stukje sprak al enorm aan.
Aan het einde van de tweede demo van Jossy zijn we weggegaan (we hebben nog net even gehoord, hoe Jossy Eddy bedankte voor de uitnodiging van het vorig jaar). Toen was het al over 17.30 uur en we moesten nog helemaal naar huis. Het aan ons zelf beloofde etentje onderweg hebben we maar overgeslagen, alleen even gestopt voor een kop thee en een boterham (gesmeerd meegenomen) en tegen 21.15 uur waren we weer thuis, waar het beestenspul stond en lag te wachten!
Voor ons een heel geslaagde dag, ondanks dat we met heel veel regen van huis vertrokken...
Els.
Warboel
