3 weken geleden heeft mijn pony zijn benen ernstig geblesseerd (open tot op het bot), zie ook mijn eerdere topic op dit forum.
De pony krijgt nu 1x per dag Prodynam (pijnstilling) en 2x per dag Cubarmix (antibiotica).
Ik spoel de bewuste benen dagelijks met koud water, dan was ik de nog actieve wonden met Betadine shampoo en doe er (als het droog is) Dermiel wondspray (honing en etherische oliën) op. Waar al rustige korsten op zitten doe ik Lotagen gel op. Daarna loop ik dagelijks een stuk (max 1 km) met hem aan de hand op harde ondergrond. Hij loopt dan mooi regelmatig (dus kreupelt niet).
Hij staat 24/7 op een wei met z'n lievelingsmaatje, op gras dat lager is dan de plekken waar zijn wonden zitten.
Tot voor enkele dagen belaste hij zijn voorbeen in de wei zo min mogelijk (met lopen over de weg dus wel gewoon), nu gaat dat goed. Ik moet hier wel bij vermelden dat, rond de nog actieve wond op dat been, de huid korsterig werd, het leek wel mok. Dat heb ik er allemaal afgeweekt en ook behandeld met Dermiel. Dat lijkt nu ook "rustig".
Ook de gapende wond op het achterbeen begint nu eindelijk te sluiten, maar er loopt nog wel dagelijks een beetje wondvocht uit (kan natuurlijk ook die Dermiel zijn). De wond zit er in ieder geval niet vies uit.
De DA is er nu al tig keer bij geweest en begint telkens over foto's maken om uit te sluiten dat er toch een stuk bot los is gegaan. M'n gevoel zegt echter dat ik de pony niet op de trailer moet zetten en 25 km (enkele reis, dus heen en weer 50 km) moet gaan hobbelen met die zere benen.
Vanamiddag echter had hij een hele koude neus en dito oren. Dat lijkt me niet goed, maar ik durf de DA niet meer te bellen; ik weet immers wat hij gaat zeggen....
Graag hoor ik jullie mening / advies.

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Hmmm, moeilijk, ik herken dit heel goed. Ik vind het ook heel moeilijk om in sommige situaties mijn reguliere dierenarts te vertrouwen. Heeft altijd meteen een oordeel klaar, zonder verder vragen te stellen.
Ik zou als ik jou was toch de dierenarts bellen en zeggen wat er aan de hand is en om advies vragen, maar ook zeggen dat je niet je pony nu al "zo maar" in de trailer mee wil nemen, omdat dit inderdaad ook de situatie kan verergeren.
Als ik in jouw situatie zat en niet de dierenarts zou bellen, zou ik me denk ik toch de hele tijd zorgen maken, daarom zou ik dus bellen.

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Wat is zijn lichaamstemperatuur?
Heeft hij koorts of ondertemperatuur?

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Hoi Angelique!

Ik zou inderdaad zijn temperatuur opnemen, dan weet je zeker of hij koorts heeft of niet. Is een mobiele röntgenkliniek geen optie? Dat is bij Sieta ook wel eens gedaan en ging allemaal prima. Ik weet niet of er bij jou in de buurt ook een kliniek is die dat doet? Lijkt me haast wel. En anders zouden de extra voorrijkosten het misschien wel waard zijn?

Groetjes Franca

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Heeft jouw DA geen mobiele röntgenapparatuur? Anders vraag je voor die ene keer toch even een andere DA om te komen (in samenwerking met je eigen DA).

Groet, Pien

He Franca. Hoe is het? Het gaat dus om Banjer (zoals je weet).

Mijn DA heeft mobiele röntgenapparatuur. Ik heb hem ook gevraagd om hier foto's te maken, maar daarop zei hij dat hij geen mobiele ontwikkelapparatuur heeft en dat een foto van het been (je weet immers niet hoe / waar hij precies het bot eventueel geraakt heeft) soms net vanuit een iets andere hoek genomen moet worden. Maar dat kan je dus pas zien als hij de vorige foto heeft gemaakt en daarvoor heb je dus die ontwikkelapparatuur nodig.
Overigens zijn de neus/oren van Banjer vandaag weer normaal van temperatuur. Hij heeft ook geen koorts. En is monter, vrolijk, lief en dominant naar Victor als altijd. Toen ik vanmorgen niet snel genoeg met de emmer (*) kwam hinnikte hij uit volle borst en stond met hoog opgeheven hoofd te kijken waar ik bleef.
(*) Die medicijnen zijn in poedervorm, die geef ik 'm door ca 100 gr ponybrok (te weken en daardoor dan die poeder te roeren. Dan likt hij de emmer helemaal brandschoon en ik weet zeker dat hij alles binnen heeft.
En ja, ik weet, brok is vloeken op deze site, maar mijn kinderen zullen ook nooit nee zeggen tegen "het restaurant met de 2 gouden bogen" en op z'n tijd vind ik het ook best lekker (stel ons eigen menu immers ook niet alleen maar samen adhv de schijf-van-5....).

Het probleem is de onzekerheid of ik wel de juiste beslissingen neem. De DA vertrouw ik toch ook niet helemaal, in die zin dat ik het gevoel heb dat hij toch wel een beetje gericht is op z'n eigen omzet. Toen hij hier was voor Banjer en ik hem vroeg naar de piephakken van die oude merrie te kijken, heeft hij van een afstandje even gekeken (nog geen 5 minuten), maar op de factuur stond daarvoor later wel bijna 40 euro!

Ik wil zo graag dat m'n schat weer beter wordt en geen pijn heeft. Nu wil ik 'm vanwege dat laatste niet in de trailer zetten, maar als er inderdaad een stukje van het bot is geraakt en afsterft, dan zweert dat eruit en heeft hij nog veel meer pijn. Ik weet echt niet wat nu wijsheid is: enerzijds heb ik besloten 'm goed te verzorgen en eens even af te wachten, anderzijds is dan de vraag tot wannneer...

angelique hage schreef :


Als jij je DA niet vertrouwt dan moet je dat óf bespreekbaar maken met hem (hij weet immers nergens van) óf je moet een ander laten komen in het belang van je paard. Nu gebeurt er niks en zit je maar af te wachten terwijl je beslissingen moet nemen want wat ik lees over je paard klinkt niet heel gezond. Straks ben je nog verder van huis, heeft je paard meer pijn, duurt het nog langer en heb je nog hogere kosten.

Stel je eens voor als je dit zelf zou hebben, wat zou je dan doen? Dan was je allang tig keer terug geweest naar de EHBO ofwat. Dat paard kan zelf niet beslissen, dat moet jij voor hem doen.

Succes, laat het niet van een ander afhangen maar onderneem zelf actie zou ik zeggen.

Pien

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 9:53:


Misschien toch op zoek naar een andere dierenarts? Ik vind het in ieder geval wel erg belangrijk dat ik mijn arts kan vertrouwen en dat ik me er goed bij voel. Misschien dat die dan ook wel de juiste apparatuur heeft? Ik heb het er toen met Sieta op gegokt en 3 foto's laten maken per been, in plaats van dat ze weer terug moesten komen voor een extra foto en ik de extra voorrijkosten en visite weer kwijt was. En het vervoer naar de kliniek kostte voor mij toen ook veel aangezien ik geen eigen trailer had of auto die ervoor kon.. Maar je zit al flink aan de kosten inmiddels lijkt me.

Ach die kleine hoeveelheid brok, het belangrijkste is nu dat hij al zijn medicijnen binnenkrijgt.
Het klinkt alsof hij oké is, maar met dit soort dingen zou ik het niet te lang aankijken, je kunt maar beter zeker weten dat het van binnen ook goed gaat. Wat ik me alleen afvraag, wat willen ze gaan doen als inderdaad blijkt dat er een stukje bot afsterft, moet hij dan opnieuw geopereerd worden? Want als ze dat er toch uit laten zweren.. dan kun je het net zo goed laten.

Pien, je hebt helemaal gelijk, deze schop onder m'n kont had ik nodig!!
Hij kan beter een keer (misschien achteraf onnodig) pijn hebben in de trailer, dan wellicht maandenlang als er wel iets mis blijkt te zijn.
En als er niets mis blijkt te zijn, dan geeft die zekerheid ook rust en dat is ook veel waard (pieker me gek op het moment).

Bedankt allemaal voor het meedenken.
Zodra ik het wat weet zal ik het hier melden.

Als er een stuk bot los zit moet hij inderdaad geopereerd. En tja, dat gaat dan inderdaad weer veel kosten. Ik zit nu al aan facturen voor een bedrag waar ik in de huidige markt 2 mooie NF-veulens met mooi papier van zou kunnen kopen......die droom dus maar even op de lange baan schuiven, want voor de genezing van Banjer heb ik alles over.

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Iedereen heeft 'gutfeeling' als je dierenarts twijfelt over losse stukjes bot, is het misschien wel heel handig als je dit uitsluit dmv. foto's.
Hij loopt misschien moeilijk met wondjes, maar dat is minder erg dan moeilijk lopen omdat er nog botten stuk zijn.
Wat is er gebeurd 3 weken geleden?

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 0:03:


Hoi Angelique,
Je kunt ook Michel Schoolmeesters bellen. Hij heeft een mobiele praktijk en dus apparatuur 'aan boord'. Hoef je niet met het dier te slepen.
Koude neus en koude oren (behalve als hij dat normaal ook heeft) is meestal wel een teken dat er iets niet helemaal lekker zit.
Succes!
Simone (buuf)

We waren in het bos effe gestopt (ik stond er dus naast).
Op een gegeven moment begint Banjer wild met z'n staart te slaan en vervolgens echt hysterisch onder z'n buik te trappen. Ik vermoed dus dat er een gemeen insect heeft gezeten, wat niet gevoelig is voor dazen-spray (want die had hij op z'n hele lijf zitten).
Al trappend en verspringend (om z'n evenwicht te bewaren) verplaatste hij en kwam daardoor in de buurt van een bankje (waar hij dus oorspronkelijk ver vandaan stond). Hij sloeg z'n linkerachterbeen vast tussen 2 planken van dit bankje en rukt vervolgens dit bankje (met 2 mensen erop en 2 grote betonblokken eraan) uit de grond. In een poging hem te kalmeren probeer ik hem te pakken en bijt hij vol in mijn hand. Daarvan schrok hij (denk ik) zelf en verloor ook zijn evenwicht en viel op zijn rechterknie.
Toen bleef hij doodstil liggen (ik dacht dat z'n been gebroken was) en ik greep mijn kans om de resten van de planken stuk te trappen. Gelukkig kan een mens op zo'n moment veel en dat is dus gelukt. Maar de lappen vlees en bloed, van zowel hem als mij, lagen overal....

angelique hage schreef op woensdag 17 juni 2009, 10:47:


o mijn god Je zult je wel rotgeschrokken zijn!

Dat kun je wel zeggen. En het is dat de boswachter nét kwam en mij opving, want ik sloeg tegen de vlakte van de schrik en de pijn. Mijn hand lag flink open (bloed droop eruit) en een deel aan de bovenkant is ook nu nog gevoelloos (denk dat er toch iets van een zenuw geraakt is), maar gelukkig bleek er niets gebroken. Maar ik snap nou wel waarom een wortel van enkele centimeters knapt als een lucifer-houtje als een pony er in bijt!
Volgens de DA is het een wonder dat Banjer bleef liggen en zich los liet trappen (hij moet vreselijk veel pijn hebben gehad) én dat er niets gebroken is in dat been. Bovendien lijken er geen pezen beschadigd. Nu alleen dus nog uitsluiten dat er toch een stukje bot is losgetikt en die wonden echt mooi dicht krijgen.