Eva Saegerman schreef op maandag 3 augustus 2009, 13:24:
> Marije Huijsmans schreef op maandag 3 augustus 2009, 13:12:
>> Maar wat ik wel altijd zie is dat bij clickeren de aandacht
>> volledig op het paard ligt (correct me if I am wrong, heb niet
> de omgeving waar ik ze train, wel ok is en ook als ik er niet
> ben staan ze geen 24u/24u op hun hoede. Ook zij dwalen wel
> eens af en doezelen in, zonder dat iemand een oogje in het zeil
> houdt; dus zo wij ook
Maar wat nu met een paard dat weinig contact met je maakt (door bijvoorbeeld een trauma) Los jij dit ook op door te clickeren? Mijn veulen was zo een paardje, en door middel van lichaamstaal, ademhaling en het opbouwen van vertrouwen heb ik nu een paardje dat mij volgt, mij in de gaten blijft houden wat er ook gebeurd. Als ik langzaam ga stappen, gaat zij ook langzamer stappen, als ik stop stopt zij ook en als ik ga draven, zij ook en ze blijft contact houden. Ik had al veel geprobeerd, maar de enige manier bij haar is echt het maken van contact door lichaamstaal omdat dat het gene is dat de merrie ook doet bij haar veulen, haar het gevoel geven dat het vertrouwd is.
Ik snap het uitgangspunt van de concentratie, dat is bij ons ook zo, maar waar ik niet helemaal van overtuigt raak is het op het paard gefocust zijn tijdens je training, omdat dat in mijn opinie geen natuurlijk gedrag is: omdat er op dat moment niemand de 'omgeving´ in de gaten houdt. Dat is wat wel gebeurd in kudde verband. Dat is hetgeen de leider doet in de kudde.
Warboel
