Ans Jondral schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 13:17:


Niet om betweterig te doen hoor, maar enkele ideetjes:
1) In de winter wordt de wei deels afgesloten om vertrappen te voorkomen. = minder beweging.
2) Aan het eind van winter was ze hoogdrachtig (fokemerrie toch?) = minder beweging.
3) In de winter hebben mensen minder zin om iets met een paard te doen = minder beweging.
4) In de winter worden de dieren vaak op 1 vaste plek gevoerd = minder beweging.


Zie boven. Ik zou dat niet direct uitsluiten.

Overigens is het door jou beschreven probleem vooral een neurlogisch probleem, iets waar warmte sowieso al minder invloed op heeft.


Mijn tactiek zou dan ook zijn om ook in de winter de motivatie tot zelfstandig bewegen hoog te houden. Dus voeren op verschillende plekken, in een dynamische groep plaatsen, etc. etc. In ieder geval voorkomen dat het paard de hele dag zonder te bewegen naast een hooiruif staat.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Christel Provaas schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 12:49:



Ja, dat ben ik met je eens.
Mijn andere paard krijgt dit jaar waarschijnlijk wel opnieuw een winterdeken op. Vorig jaar had ik daarin weinig keuze aangezien ze geschoren was voor die medische onderzoeken.
Maar het viel op hoe goed ze zich daarmee voelde. Ik kan niet anders dan besluiten dat zij het gewoonweg koud heeft gehad al die jaren dat ze zonder deken heeft gelopen.

Maar dat die pony waarover mijn vraag gaat het echt te koude zou gaan krijgen, heb ik eigenlijk geen angst voor. Zo oud is ze nog niet en verder is ze een gezonde pony van een robuust ras en krijgt ze een aanzienlijke wintervacht.
En mager is ze ook niet meer.
Dit gaat er dus vooral over of een deken haar kan helpen soepeler te blijven?

Als het niet nodig is, leg ik haar overgings liever geen deken op. Want zo leuk en makkelijk zijn die dingen ook weer niet bij een paard dat buiten loopt.

Frans Veldman schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 13:25:


Ook niet om betweterig te doen maar even wat meer uitleg:
1) Ook tijdens de winter lopen de paarden daar op een hoger gelegen weide van meerdere hectaren, die dan inderdaad gewoon zwart gelopen wordt. Maar grond genoeg daar, dus geen probleem.
2) Het betreffende bedrijf is een paardenmelkerij waarin de pony deel uitmaakte van de 'wintergroep'. (In de winter hebben ze liever enkele ponyveulens ipv warmbloedpaarden die ze normaal fokken, aangezien die op jonge leeftijd beter tegen de weersomstandigheden kunnen. En het melken is natuurlijk niet beperkt tot 1 seizoen.) Concreet betekent dit dat deze pony haar veulen meestal geboren werd bij het begin van de winter.
3) Deze pony is nooit in privé-handen geweest en niet gebruikt ter enige recreatie van iemand. Ze is als jong paard ooit ingereden (door mijn zusje) zodat ze bij een eventuele latere verkoop meer geld zou opbrengen. Maar nadien is er nooit meer mee gereden of gewerkt.
4) Kan jij natuurlijk niet weten, maar dit is ook niet het geval. Dit bedrijf heeft altijd de hooiruiven en dergelijke verspreid staan over de hele oppervlakte waar de paarden lopen. Al was het maar om ruzie tussen de paarden onderling te vermijden.

Daar ga ik eens over moeten nadenken. Praktisch gezien is dat namelijk allesbehalve simpel.
Momenteel loopt ze bij 2 andere paarden. 1 merrie waar ze het goed mee kan vinden en 1 jonge ruin die ze wel een beetje uit de weg gaat. (Zoals ik al schreef heeft ze schrik om omver te worden gelopen door andere paarden. En de ruin durft wel eens tegen haar opspringen ofzo.) Met hun 3'en staan ze nu op 1,5 hectare. Daarop weten ze hun plan wel te trekken.
In de winter gaan mijn paarden naar 2 aparte winterweides van beiden ongeveer 15 are. De rest van mijn weides is dan verzopen land.
Ik dacht eigenlijk deze merrie uit de kudde te nemen en samen te laten lopen met een geleende shet. Omdat ik anders vrees dat ze geen gebruik zal mogen maken van de schuilstal en onder de voet zal gelopen worden in haar huidige groep. (Dit is trouwens ook één van de redenen waarom ze weg moest bij de vorige eigenaar. Ze kon zich niet meer handhaven in de kudde.)
Maar dan zit daar inderdaad het risico aan dat ze minder zal gaan bewegen.
Moeilijk.

Frans Veldman schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 12:56:

"we dénken dat we dit weten"
de realiteit bewijst anders, had ik Maninka van nu 23 de laatste paar jaar gewoon in de kudde gelaten snachts en bij ontij, dan was ze waarschijnlijk al een hele poos op algeheel natuurlijke wijze neergezegen en ter ziele gegaan ......
na een voorafgaande toch wel te lang durende periode van graatmager worden, kniezen, opgekropt staan en algehele futloosheid
nu is ze daarentegen veel beter dank zij een droge-niet-klamme stal, uit de wind en tocht, uit de regen en sneeuw, even weg van de groepsdruk (ze staat gewoon apart tussen de bende snachts), géén deken maar wel een droge propere vacht én voldoende bijvoer onder de vorm van pulp en wat musli, jaja
ook Lenora van nu 28 werd deze zomer té mager, rimpelig, sloom en amper nog in beweging : dankzij een dagelijkse bak pulp + musli is ze weer aktiever met een gladdere vacht, geinteresseerder en ze waagt zelfs weer een galopje.
Het is hier de ganse zomer al gortdroog met nauwelijks een spat regen maar zodra dat verandert, het zelfde systeem als maninka.
Die beestjes zijn gewoon zo oud dat hun tanden zò afgesleten zijn dat ze niet enkel nog hooi kunnen verwerken maar duidelijk nood hebben aan wat extra.
Dat doe ik dan ook gewoon uit ethisch standpunt dat een dier ook in zijn oude dag nog mededogen verdient en daarom zo verzorgd moet worden dat haar levenskwaliteit zonder overdrijven toch wat beter dan "leefbaar" mag genoemd worden. Natuurlijk is het niet, ze zouden allebei gewoon levend weggeteerd zijn.
Ik vermoed dat ze nu gewoon van een hartstilstand of ander falen zullen neerzijgen, tenzij euthanasie zicht aandient op een zeker moment !