muriel schreef op woensdag 19 augustus 2009, 14:24:


Omdat we ons allemaal druk maken om paarden.
Omdat je het ene leed niet moet gaan vergelijken met een ander -véél verschrikkelijker -leed. Leed is leed en om een maatstaf te gaan hanteren wat nu erger is...
Er is altíjd een verschrikkelijker leed.

Waarom druk maken over paarden terwijl er massa kindertjs in erbarmelijke omstandigheden je sportschoentjes en kleren zitten te maken tegen een aalmoes.

Misschien een dikbilforum oprichten.
(en één voor kinderarbeid, of tegen besnijdenis van jonge meisjes, of ...)

Liesje_Olli schreef op woensdag 19 augustus 2009, 13:02:


Goh, iets op deze schaal heb ik nog nooit gezien. Ik wist zelfs niet dat het bestond in "echte" manèges.

Nu de "gewone" stallingen op manèges, vind ik soms echt niet beter hoor!

Mijn paard heeft de eerste 2 jaar op stal gestaan (2,5 op 3,5m) heel donker en hij zag enkel de contouren van het paard dat tegenover hem in stond. Zo stonden de meesten (en staan er nu nog, behalve die van mij). Ze werden op maandag uitgemest en op woensdag een grote schijf hooi/stro bij
Ik was op één uitzondering (oudere man met oud paard) na, de enige eigenaar die de moeite deed om zijn paard een keer of 2 per week een uurtje of zo in het postzegelweitje te zetten aan de overkant (waar ook nog eens de restanten van een stapmolen instonden). Daar keken sommigen al raar van op.

Nu kan je ze daar zelfs niet meer buiten zetten of buiten loslaten. Die paarden weten eigenlijk niet wat zonlicht is, komen niet buiten zonder iemand op hun rug.
En ik denk dat dit geen unicum is.

Daarnaast...
Ik ken ook iemand (geen manège) die een aantal van zijn paarden in stands heeft staan, maar die paarden komen wél elke dag (of nacht met dit weer) buiten. De stands zijn gewoon niet al te hoge schotten en de paarden kunnen dus aan elkaar komen (sommigen eten uit dezelfde bak). Die paarden maken geen ruzie, want ze staan samen in de wei.

En dan vraag ik mij af...
Zijn die paarden in stands dan echt slechter af???
Als ik paard was, zou ik toch vlug mijn keuze gemaakt hebben...

Lena,
ps. voor alle duidelijkheid: geen haar op mijn hoofd dat er ooit nog aan denkt om mijn paarden zo te houden!

Zolang zit ik nog niet in de "paarden", maar ik ken weinig andere "huisdieren" die zo mishandeld worden als paarden.
Dikbillen is een mooi staaltje menselijke interventie ... het "soort" zou zich zonder onze bemoeienissen niet in stand kunnen houden.
Uiteraard zijn er veel meer misstanden in de wereld, kinderarbeid/dwangarbeid door de grote merken kleding in ontwikkelingslanden, mensenrechten in China (maar wel allemaal in het oranje voor de buis of op de tribune ... gadver!) etc. etc.
Je kunt wellicht niet de hele wereld redden. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat als iedereen nu eens wat bewuster zou leven (dus ook niet zo'n goedkoop artikeltje kopen, maar gewoon een eerlijk product of misschien iets langer sparen), goed is voor zijn buurman en dieren in zijn omgeving naar de behoeften van het dier zou behandelen ... dan zou de wereld er een stuk "mooier" uitzien. Helaas is dit een utopie, de macht van het geld misschien? Het zijn bijzonder sterke benen die de weelde kunnen dragen ...

Herkenbaar die eerste post, de twee maneges waar ik leerde rijden hadden ze stands met paarden aan touwen die met klossen vastzaten aan de muur.

Ze hadden zelfs niet eens paddocks! Paarden stonden dag en nacht zo, jaar in jaar uit, ze verlieten alleen hun stand voor de lessen, verder nooit....

Arabesk schreef op donderdag 20 augustus 2009, 0:52:


Is vaak nog zo. Meestal kun je ervan uitgaan dat wanneer er geen woord gerept wordt over de manier van huisvesting, dat dat dus niet iets is waar men trots op is.
Op de duurste meest pretentieuze maneges staan de manegepaarden gewoon in stands.
Het verandert pas als het publiek snapt dat het zo niet hoort. En vooral als men snapt dat ze zo gevaarlijke paarden creëren waar wel de kinderen op gezet worden.

We hebben nog een lange weg te gaan.

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 20 augustus 2009, 9:56:


Hebben die kinderen geen ouders die ze brengen én halen? Mijn dochter heeft toen ze klein was ook leren rijden op een manege. Wel een kleintje. Dieren gingen na de les gewoon de wei op, zagen er fantastisch verzorgd uit. Je moest het niet in je kop halen met een zweep of sporen aan te komen zetten. Ook ik ben wel eens ergens anders geweest en heb in 2008 ooit 3 hele lessen op een manege gevolgd, ik vond het niets. De paarden mochten daar alleen op maandagochtend naar buiten, verder stonden ze binnen in schijthokjes ... ik wilde daar geen deel van uitmaken en ben er nooit meer geweest. Ik wist toen niets van paarden en nog helemaal niets van NH of PN, maar ik heb wel een normaal verstand en gevoel in mijn lijf ... dus als ouders én kinderen eens willen nadenken is het zo afgelopen met dit soort dierenexploitatie. Geen vraag, geen aanbod meer!

Coralie schreef op woensdag 19 augustus 2009, 19:32:


Hoi Coralie,

Juist goed dit soort verhalen,...wat weten de mensen tegenwoordig nog over de dieren die ze eten??.
Er zijn altijd wel personen die hierover na gaan denken en van hun hoeft het niet meer.

Ik heb al zoveel gezien op maneges en bij boeren in mijn jeugd dat ik al snel zoiets had van niet meer op mijn bord in ieder geval.

Iedereen moet zelf een keuze kunnen maken in zijn/haar leven wat je eet maar wanneer niemand je ogen opent valt er weinig te kiezen n.l.

Groetjes Conny