eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 augustus 2009, 17:24:

Wat hebben die paar uur bij mij bijgebracht? ...
Véél schoon beeldmateriaal
Wat zal mij bijblijven?
Ongeveer de hele demosessie.

Ik heb in die 2 jaar dat we mekaar kennen en ik je trainingen volg al de meest uiteenlopende en extreemste situaties kunnen/mogen aanschouwen.
Wat je op deze demo liet zien was voor mij niet echt nieuw, wél verrassend. Want het was de eerste keer dat het ook op lokatie - met "échte" springpaarden werd aangetoond.
Ik was een beetje euforisch gelukkig dat ALLE paarden vanaf seconde 1 zich gelijk ontspanden. En dan bedoel ik letterlijk seconde 1: het moment dat de véél te strak aangesnoerde neusriempjes werden losgemaakt en een ontspannen passende sidepull werd omgedaan. Het viel meteen op dat geen enkel paard ook maar de behoefde voelde om er plots van door te gaan, ook al stonden ze volledig vrij.

Wat me eveneens bij zal blijven - en hierin kan ik Eddy's reactie best goed kaderen - is de reactie nà de demo.
Chris (mijn paardenmakker for all times) was uit oprechte interesse komen kijken. Hj was wel een beetje laat, waardoor hij de intro-uitleg en de eerste demo's miste.
Toen ik hem vroeg wat zijn algemene indruk was, kreeg ik als antwoord: "prachtig wat anderen met hun paarden kunnen."
Hieruit spreekt niet zo zeer zijn ongeloof, maar wél zijn angst om zélf ook deze stap te zetten.
Jammer én frustrerend.
Toch groeit druppelsgewijs het besf, ook bij Chris. Het heeft alleen tijd nodig, véél tijd.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature is Art"

Spijtig dat ik niet eerder kon komen en dat er taterwaters achter mij stonden zodat ik niet veel heb verstaan, maar heb toch een deel gezien...
Ik vind het in elk geval heel waardevol dat je dit doet Eddy, en ik versta dat je soms denkt: waar ben ik mee bezig... zoveel energie steken in iets waar dan misschien 1 iemand van overtuigd zal zijn op het einde van de demo (met wat geluk) Maar ik hoop dat je het toch nog vaak wil doen! Want het is gewoon belangrijk dat er meer mensen van horen en vertrouwd mee geraken.
De reden dat het bij velen misschien maar bij "proberen" blijft is omdat zeker bij springruiters en dressuur ruiters die meer van hun paard verlangen dan een wandelingetje er meer problemen zijn dan alleen het bit. Er is bv veel kans dat een paard van 5 a 6 jaar last begint te krijgen van een knellend zadel, te veel druk achter en op de schoft waardoor het gaat hoofdschudden en ervandoor leert gaan. Zeker springzadels die niet goed passen geven veel pijn bij de landing en een paar galopsprongen erna. Een ruiter gaat dit proberen oplossen door harder in de mond te trekken, eventueel met zwaarder bit proberen en zo zijn we vertrokken. Als dit paard daar genoeg last van heeft gekregen gaat die int begin heeel content zijn dat dat bit al weg is en zich meer ontspannen, totdat zijn focus weer op zijn rugpijn komt en er opnieuw problemen komen, en dan zeggen ze, ziedewel dat dat bitloos maar niks is?
Ik hoop toch dat er bij veel mensen iets is blijven hangen en dat ze het hopelijk wat rondvertellen, het was hoe dan ook een heel moeilijk publiek, die springruiters, altijd een ras apart he..
Fijn trouwens je nu eens gezien te hebben Eddy, en ook Britt en Herman, maar de anderen die er waren heb ik niet gezien... behalve een paar mensen die ik nog van vroeger in de manege kende, waarvan 1 man bij u is geweest Eddy...die mens zie ik misschien nog wel eens, met de hoop dat, als hij nog niet bij u is geweest, ik hem nog kan overtuigen om het te proberen.

Met da wreed content bedoel ik eigenlijk dat ik er een beke tegenopzag omdat ik er niemand ging kennen én omdat ik niks van paarden ken (dus ook niet het lef had om repliek te geven aan een jongedame die voor de demo begon tegen haar vriendinnen over het feit dat ze ooit toch iets opgelost had door haar paard 'een goei mep op zijne neus' te geven...)

Wat die paar uur mij heeft bijgebracht?
Ik was al overtuigd, maar stond toch versteld dat die overgang zo snel kon gaan (bovendien super dat het onder eigen rijders was, zodat het idd niet overkwam als: ja ma, dien is da gewoon om bitloos te rijden)

Het feit dat die paarden zonder bit, de eerste minuten aan't knabbelen waren(zo van gatver, zijn ze niks vergeten)

Dat er alvast één iemand was die je nadien info kwam vragen over het aanschaffen van een bitloos hoofdstel.

En nog een aantal indrukken die moeilijk te omschrijven zijn.

Maar je hebt weeral laten zien dat het kan.
En 'k ben er zeker van dat dat in sommigen hun achterhoofd toch wel zal blijven hangen als ze weer eens een "probleem" ondervinden.

Britt Claeys schreef op zondag 23 augustus 2009, 23:09:


de diepe treurnis bij de paarden in de stal en de onbeschoftheid bij de mensen tijdens de demo , mijn intens verdriet als ik de vragende Ramazotti moest negeren en voorbij lopen om hem achter te laten ................ het besef dat normen en waarden ,instinct en besef nog verder aan het verwateren zijn dan ik mogelijk achtte ,mijn verlangen naar mijn erf ,mijn paarden ,honden ,kippen waar norm en waarden alledaags zijn , de rust vanzelfsprekend ,de inzet 100% zonder gedwongen te worden ,mijn bomen ,mijn dreven in het bos .Sam met zen lieve kop ,banshe met zen speedfreakgehalte ,Faye met haar frettebek en IQ gehalte waar ze Egon laat van blozen .Luca met zen tomeloze hondsheid liefde .Ilias die vraagt : en ik dan ? En laatst but not least Hilde : 'T ga precies ni ? Neeje mie tga ni !Komt wel terug goe zenne

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:05:


Ook iets positiefs?

Britt Claeys schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:10:


Kwas daar met vrienden ?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:14:


Ok, das altijd tof maar ik bedoel iets anders en da weet ge wel hè
Te negatief doen is ni goe voor den tikker :)*

Britt Claeys schreef op zondag 23 augustus 2009, 23:07:


Maar wat ik ni had

bekijk nog eens de 4min film en zeg me hoe dikwijls hij zijn lippen likt en zijn tong uitsteekt = HET begin van besef !Geef hem één week .................................

sibyl de jager schreef op zondag 23 augustus 2009, 23:42:


Is het jullie al opgevallen HOEVEEL mensen niet OP TIJD konden daar zijn ? Maar wel TE LAAT om .............................................weeral een welvaartsziekte die stilletjesaan algemeen aanvaard word ! Britt kent haar pappenheimers en zei me : Laten we de tijd op 18U30 zetten dan is iedereen er zeker om 19U30 !! WIJ stonden (IK ,Herman,Erik de cock fotograaf ) om 18U voor een lege rijstal .Zijn dan maar in Vremde een terrasje gaan doen .Owja, geen van deze mensen heeft één cent gevraagd voor de demo ,K had ze gevraagd om mij te helpen .ZO simpel kan het soms zijn !Waarden ,moraal en principes , waar zijn ze ?

Britt Claeys schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:21:


ok, ok was na Damme ni anders zulle

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:40:


Nee..... was toch niet zo negatief??? Niet doen Eddy. Niet doen.
Je kunt alleen maar proberen. En niet in 1 klap de wereld veranderen.
Gaat je niet lukken. Wees blij met die ene of die paar die je misschien wél bereikt hebt. Het is gewoon niet anders.

Neem 'n vakantie of zo....

Groet,

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:05:


Tja Eddy, ik steek ook zo ineen...
En dan had je die klap van die kinderen die aan onze tafel zaten, nog eens moeten horen

Wij gaan hier al zelfs niet meer met "normale" ruiters in 't bos wandelen. Daar kan ik ook al niet meer tegen.

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:05:


Eddy, wat sommigen ook van je mogen vinden ... je bent een ongelooflijk mooi mens. Ik heb diep respect en bewondering voor je!
Door mensen zoals jij zijn heel wat ogen van anderen opengegaan. Je weet niet eens hoeveel mensen je bereikt. Niet iedereen zal zich bij je melden om te zeggen: Dank je, Eddy, ik zie en doe het nu anders! Door dit forum en door mensen zoals jij, zie ik het wel anders! Dank je wel!

Wees blij dat ik er niet eerder was, want met een klein spook van 5 jaar had ik het niet langer moeten trekken, ben toch blij dat ik nog er nog was, heb toch nog 2 paarden gezien...
Maar ge hebt wel gelijk hoor, beleefdheid, waarden en normen zijn bij vele mensen ver te zoeken, laat staan respect voor hun dier. Het gaat er voor mij niet in dat je je paard in een box zet en dan gewoon kan wegwandelen, terwijl die naar u kijkt, hopende dat hij er snel weer uit mag pff, en dan zelf lekker gaan eten aan den BBQ. Maar goed, dat is nu zoooo ingebakken, dat krijg je er niet 1-2-3 uit, er zijn in verhouding nog veel te veel mensen die dat juist vinden, maaaaar er is hoop. Een klant van mij is internationaal grand prix ruiter en haar paarden staan continu buiten, in een bos om te spelen en op de wei, ik stond stomverbaasd!! Voor de verandering ga je dan eens blij naar huis!!! Dus niet alle hoop opgeven, niet iedereen verandert meteen, heel veel mensen hebben daar tijd voor nodig, en geen week, maar soms jaren helaas, maar beter laat dan nooit!

Anja Seijn schreef op maandag 24 augustus 2009, 9:19:


Heey,
Ik kon niet komen omdat ikzelf les had. Jammer maar komt nog wel 's. Had ik kunnen vragen waar het respect was van de tatteraars?! Nou niet dus.....anders let je wel op. Dan heb je ook weinig respect voor de dieren he?Daarom ga je er zo mee om. Mensen/kinderen leren het ook maar hoe de ouders of trainers het hun leren en denken dan dat het goed is ....dat het zo hoort. Breng ze daar maar 's op een ander idee. Gelukkig heb ik lessen gevolgd op nh manier en moet zeggen als 43 jarige beginner in de hele paardewereld, ben ik me wel rot geschrokken daarna van hoe andere in mijn omgeving rijden en met paarden omgaan. Dan zie je het verschil dat ik van te voren niet zag. Ik wilde niet in een manege rondjes rijden en steeds op mijn donder krijgen van zit zo en zo en doe dat en dat.
Dus.....zullen mijn kids dat ook niet doen. Daar begint het al wat beter mee. Ik ga ook niet naar de dierentuin met de kids. Owww ja, 1x om te laten zien en te vertellen.....kijk mooie olifant he? Ga nu 's kijken hoe die leeft .......na een half uur zitten te zitten valt dat kwartje wel hoor.Zielig he mama....ja zielig. Wat ze er allemaal later me doen ???????? Moraal van het verhaal, doe wat je denkt goed te doen en ga zo door Eddy. Ge kunt niet iedereen helpen en ja dat doet zeer. That's life! Als je van de 10, 1 of 2 kan overtuigen cq. helpen, top joh! Volgende keer 5 op 10, of niks. Nou dan Next! Je blijft het toch doen want zo steek je in elkaar, nou mooi toch!
En er zijn toch altijd mensen en vooral paarden wel dankbaar?? Kan je daar niet aan denken???
Gr Jennet