Anja Seijn schreef op maandag 24 augustus 2009, 9:19:
> eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 augustus 2009, 1:05:
>
>> de diepe treurnis bij de paarden in de stal en de
> opengegaan. Je weet niet eens hoeveel mensen je bereikt. Niet
> iedereen zal zich bij je melden om te zeggen: Dank je, Eddy, ik
> zie en doe het nu anders! Door dit forum en door mensen zoals
> jij, zie ik het wel anders! Dank je wel!
Heey,
Ik kon niet komen omdat ikzelf les had. Jammer maar komt nog wel 's. Had ik kunnen vragen waar het respect was van de tatteraars?! Nou niet dus.....anders let je wel op. Dan heb je ook weinig respect voor de dieren he?Daarom ga je er zo mee om. Mensen/kinderen leren het ook maar hoe de ouders of trainers het hun leren en denken dan dat het goed is ....dat het zo hoort. Breng ze daar maar 's op een ander idee. Gelukkig heb ik lessen gevolgd op nh manier en moet zeggen als 43 jarige beginner in de hele paardewereld, ben ik me wel rot geschrokken daarna van hoe andere in mijn omgeving rijden en met paarden omgaan. Dan zie je het verschil dat ik van te voren niet zag. Ik wilde niet in een manege rondjes rijden en steeds op mijn donder krijgen van zit zo en zo en doe dat en dat.
Dus.....zullen mijn kids dat ook niet doen. Daar begint het al wat beter mee. Ik ga ook niet naar de dierentuin met de kids. Owww ja, 1x om te laten zien en te vertellen.....kijk mooie olifant he? Ga nu 's kijken hoe die leeft .......na een half uur zitten te zitten valt dat kwartje wel hoor.Zielig he mama....ja zielig. Wat ze er allemaal later me doen ???????? Moraal van het verhaal, doe wat je denkt goed te doen en ga zo door Eddy. Ge kunt niet iedereen helpen en ja dat doet zeer. That's life! Als je van de 10, 1 of 2 kan overtuigen cq. helpen, top joh! Volgende keer 5 op 10, of niks. Nou dan Next! Je blijft het toch doen want zo steek je in elkaar, nou mooi toch!
En er zijn toch altijd mensen en vooral paarden wel dankbaar?? Kan je daar niet aan denken???
Gr Jennet
Warboel
