Ans Jondral schreef op dinsdag 12 januari 2010, 8:59:


Oh, is het dat paard dat een dubbele blessure opliep? (met de afgescheurde pees) Jammer dat er dan toch een sneeuwslachtoffer gevallen is

Liesje_Olli schreef op dinsdag 12 januari 2010, 10:01:


Ja, jammer genoeg wel.

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 17:41:


Ik denk dat er geen verschil zit tussen het ene dode paard, en het andere, maar het zijn vooral de eigenaren die daar verschillend in zijn en verschillend mee omgaan.

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op dinsdag 12 januari 2010, 10:42:


Heb voor Bella de Rendac laten komen, heb daar eigenlijk niet bij stil gestaan toen.
Voor mij is dood ook wel dood, een leeg omhulsel, alles wat haar maakte tot de pony die ze was, was weg.
Niks bewaard , geen manen of staart.
Ook onze verzorgpaarden daarvoor, die beiden tegelijkertijd aan koliek zijn overleden, zijn door de Rendac opgehaald.
Wanneer Player ooit overlijdt, zal dat niet anders zijn. Hoewel dat gevoelsmatig totaal iets anders zal zijn. Zij is mijn eerste paard en de band die ik met haar heb kan ik niet beschrijven.
Misschien dat ik van haar wel een plukje manen zal willen bewaren.
Mag er niet aan denken dat ze er op een dag niet meer zal zijn, brrr

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 12 januari 2010, 11:32:


Vera is 1e kerstdag overleden/
special opgehaald a 500 euro met een trailer met draagbaar.
Merry was pas 2 weken bij mij en is opgehaald ok door rendac,net 1 uurtjr geleden en et de grijper,maar ook een hele lieve man ,dus als t zo gaat ook niet erg.
Vera is 10 jaar in mn leven geweest en merry 2 weken.
Mis ze allebij niet in verhouding
heb ik n beste best gedaan.
Ik zou ze allebei nog graag samen in n leven hebben,dus in zoverre zou ik ze dolgraag bij me houden.
In mn hart.
Heb nopjes geadopteerd,die kreeg ik gratis.
En van cees krijg ik mn geld terug.
Maar de 28e heb ik een serieuze afspraak,want mn verdriet moet een goede kant op.
Met de AID met fotos ,verhaal
We zien wel.
Ik ga absoluut nu de politiek in.
Ik weet dat ik zeker af en toe een rot.....z...k ben ,en ik ben niet uit eigen wil lid geworden van de kennemer......tjes.
Een onnozele ziel dacht dat t wel leuk was,maar heb geen stap meer gezet daar.
Too much nothing.
Jaren geleen heb ik met mn dierbare ,nog denkende dat ik a change kon maken daar de koffieboet mooi geschilderd met allemaal paardjes .
Sprookjes bestaan niet.
Als jullie mij willen weren van dit forum,begrijp ik t heel goed.
Zeg t maar
Ik ben gewoon af en toe een emotionele rotzak,maar toen vera overleed,werd ik gek.
En als ik dan lees dat er mensen zo keihard,pretencieus lopen te oordelen.
Niemand weet dat ik repelsteeltje heet,maar heb in heel mijn leven nooit ruzie gehad met 1 paard.
Ben geen mensenmens denk ik.
Ben nu wel heel verdrietig.
2 prachtige merries in 3 weken.
forgive me please

verasita schreef op dinsdag 12 januari 2010, 19:20:


'K zit hier met een brok in mijn keel. Had de laatste tijd veel moeite met je manier van schrijven, maar wat jij hebt meegemaakt dat gun je niemand.
Van mij hoef je niet geweerd te worden en al helemaal niet na je laatste woorden.
Ik hoop zo dat je met je nieuwe paardje meer geluk zal hebben.

groetjes Rita