Lieve mensen allemaal, ik kom even zeggen dat we er mee stoppen.

Ik heb toenemende gezondheidsproblemen waardoor ik maar heel weinig met de paarden kan doen.
Mijn dochter heeft chronisch tijdgebrek, ze traint en loopt behendigheid (agility voor de Vlamingen) wedstrijd met nu 2 en binnenkort 3 honden en heeft een keuze moeten maken tussen paarden of honden, allebei redt ze het niet. Ze kiest om 100% voor de honden te gaan.
3 paarden alleen verzorgen lukt me echt niet, zelfs mijn eigen Piablo kan ik niet meer geven wat hij nodig heeft.

Dus na lang piekeren, veel verdriet en nog steeds vrij slapeloze nachten zijn mijn paarden te koop. En de stal (later), de zadels als die niet mee verkocht worden en alle paardenmateriaal wat ik gedurende 12 jaar verzameld heb.

Morgen komen er kennissen met jonge kinderen kijken of het klikt met Conquistador, ze zouden hem dan in bruikleen krijgen maar hij blijft van ons.

Ik sluit dus een groot stuk van mijn leven af en mijn bezorgdheid is nu dat de paarden ergens komen waar ze het minstens zo goed hebben als hier (en liefst beter qua aandacht, poetsen en buitenritten).

Ik vraag jullie of jullie mee kunnen uitkijken naar een goede nieuwe baas voor onze paardjes. Ik heb hier een advertentie gezet, meer info, afstamming, foto's ed mag via mail.

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Wat zwaar, om je paardenleven achter je te laten. Veel sterkte ermee en ik hou oren en ogen open voor een mogelijk goed adres.

Heb je wel aan de optie gedacht om 1 of 2 bijrijders te vragen? Bijvoorbeeld elk voor 3 dagen in de week, zodat jij nog 1 dag zelf hebt. Dan is de last van je af en heb je nog wel de zekerheid dat het je dieren zo vergaat als jij wilt en dat je er nog een beetje plezier van hebt.

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Dit vind ik echt heel erg jammer voor je. Sterkte!

Ik heb een bijrijder voor Piablo waar het goed mee klikt. Ze komt 1 keer in de week rijden en helpen uitmesten. maar daar moet ik dan toch bij zijn, ik wil haar dan les geven, de dingen op "mijn" manier laten doen, haar dingen bijleren,.... en dan blijven er nog de 2 anderen.

Ik zag je advertentie staan ja, tjee dat is echt niet leuk....

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Jemig , zware beslissing , maar wel een goede zo lijkt het mij[waar bemoei ik me mee...]
Je kiest voor jezelf , en voor je paarden! Maar het blijft emotioneel.
Ik wens je veel sterkte , en zal ogen en oren geopend houden.

Gr Esther

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Jeetje, dat is niet niks...

Heel veel sterkte...

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Wat jammer voor jullie en jullie paardjes.
Ik hoop dat jullie in de toekomst je plezier en ontspanning op een andere manier kan vinden.
Succes met het vinden van een goed baasje.
Ik kan je jammer genoeg niet helpen. Mijn stalgenootje vindt arabiertjes niet zo leuk en ze heeft ook net een paard gekocht.
Sterkte met het afscheid.

Ans

Vandaag kwamen een mevrouw die ik al een tijdje ken en haar 2 dochters kennismaken.
Anna direct met de kinderen naar Conquistador terwijl wij even bijpraatten.
Iets later zagen we uit het raam Conny met een kind op de rug naar de paddock slenteren. Netjes gepoetst, sidepull aan en zadel? Hoefde niet.
Beide meiden hebben op zijn rug gezeten en wat rondgeprutst, zag er ontspannen uit.
Anna had het even erg moeilijk zag ik, nadien vertelde ze me dat het was omdat Conny het zo leuk leek te vinden en hij het bij haar niet meer leuk vindt als ze op hem rijdt.
Dus de mama's ook maar naar buiten, eens kijken hoe de kinderen het deden.
Conny vond alle aandacht best leuk .
En toen iedereen er vanaf, sidepull uit en Conny mocht terug hooi gaan eten (wat hij al even wilde) maar... hij bleef staan.
Voor mij een heel ontroerend moment, hij bleef echt gewoon staan kijken, eens naar Anna, eens naar het andere kind, stapje voorwaarts, even aan de handen van het meisje ruiken, terug naar Anna kijken,... alsof hij wilde kiezen maar niet kon. Uiteindelijk wilde Anna hem meenemen naar de schuilstal, maar zelfs dat deed hij aarzelend, tot iedereen mee kwam.
Voor Anna en mij was het duidelijk, dit heeft grote kans op succes.

Even afwachten nog of iedereen zeker is en blijft en als dat zo is dan mag hij gaan.
Nu Moon en Piablo nog.

Gudrun schreef op zaterdag 30 januari 2010, 14:08:


Oh Gudrun, wat moet dit moeilijk zijn... Word altijd emotioneel van zo'n berichten...
Heel veel sterkte. Hopelijk vind je snel iemand voor je paarden die er heel goed voor zorgt en liefde geeft.

Gudrun schreef op zaterdag 30 januari 2010, 14:08:


Ik kan me het zo goed voorstellen dat dit vreselijk moeilijk voor jullie moet zijn, maar Gudrun .... wat is dit vreselijk mooi door jou geschreven! Liefde is ook loslaten hé? Ik wens je veel succes toe!

Anja Seijn schreef op zaterdag 30 januari 2010, 16:26:


Brrr ... kippenvel krijg ik, hoe jij dit beschrijft Gudrun. Een zeer moeilijke periode voor jou en jouw dochter. Ik lees in dit verhaal ook weer het lot, waar niemand omheen kan. Conquistador geeft duidelijk aan dat hij er klaar voor is om losgelaten te worden en geeft daarbij ook aan wie hij zelf leuk vindt. Dit maakt het ook alweer iets makkelijker om hem zelf los te laten.
succes.

Gudrun! Ik weet hoe zeer jij van je paarden houdt! Dit moet een verschrikkelijk moeilijke beslissing in je leven zijn! je hebt je paarden ontzettend veel gegeven! De infrastructuur die jij en je man hebben gebouwd bij jullie thuis voor de paarden, was fenomenaal prachtig ontworpen! Terwijl onze paarden hier in de winter in de blubber stonden, op een gehuurde wei, heb jij je paarden het paradijs gegeven. Ook je honden zijn schatten van beesten!
Hopelijk vind je de geschikte plek voor je paarden en kan het jou rust geven thuis. Heel veel sterkte en gefeliciteerd met wat je bereikt hebt!

Eva

Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 8:14:


Bedankt voor julli reacties allemaal!
Vanacht om 4 uur wakker en ik MOEST naar de paarden, dacht echt dat er iets mis was. Brrrr... ik koud maar allemaal rustig aan het suffen, wat kom JIJ hier NU doen??? Zelden zo'n verbaasde kopjes gezien .

Vraagje... die mevrouw van Paard en School hier indertijd, kan het zijn dat ze haar "bedrijf" nu anders is gaan noemen? En weet iemand hoe?
Ik heb zo wat vermoedens...

Erg droevig, ik had iemand (nog iemand anders) via mail voor Moonlight, bleek die uiteindelijk te willen zadelmak maken en doorverkopen, bleek een handelaar te zijn.
Dan zeg je zo een goede plek te zoeken en krijg je die reacties...

Gudrun schreef op maandag 1 februari 2010, 13:57:


Hoezo Gudrun? Die mevrouw Paard en School is failliet... de paarden zijn in beslag genomen, evenals haar auto. Ik meen dat ze 2 maart openbaar worden geveild. Als het al zover komt. Waar ze nu staan die mensen willen ze graag verder verzorgen en voor sommigen een goed en blijvend tehuis gaan zoeken.

Verder wil ik je ook sterkte wensen, en écht de juiste nieuwe eigenaren voor je paarden. Dit lijkt mij gewoon ontzettend moeilijk. Je kiest in het belang van de dieren, dat weet ik. Maar dan nog...

Groetjes,
Wil

IJzers...... het einde!