Tony schreef op dinsdag 15 juni 2010, 2:37:

Een olifantsbeen is in feite een opeenhoping van vocht, oedeemvorming dus.
Dit door een niet goed of helemaal niet meer functionerende lympheklier.
Veelal ontstaan door b.v. een verwaarloosde ontsteking... een verslagen droes...
Hoe meer je beweegt met zo'n dier, hoe meer doorbloeding, en dus een betere afvoer van afvalstoffen. Een olifantsbeen kan nooit meer genezen, het gaat dus nooit meer weg.
Het is niet erfelijk dus dat zou geen beletsel zijn om te fokken.
Je zegt zelf dat ze met warmer weer meer last heeft.
In hoeverre heeft ze er last van als er een extra belasting zou ontstaan?
Het gewicht van een veulen?
Als je de merrie laat dekken, gezien dat zij meer last heeft met warme dagen... zou ik kiezen voor een vroeg veulen... dus dat ze voor de warme dagen al bevallen is.
Jij kent het paard het beste... ik zou ervoor kiezen om altijd in haar belang een keuze te maken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Mijn merrie kreeg tijdens de dracht olifantsbenen, dus lijkt me riskant.
Maar ik denk dat je al een duidelijk antwoord hebt van de DA's. Niemand kan je garanderen dat het fout of goed zal gaan, het is een risico dat je neemt.

Het is verstandig om alleen 100% gezonde merries te laten dekken. Zelfs bij gezonde merries heb je geen garantie dat alles goed gaat.

Het is een wedstrijd polopaard geweest, maar daarna wel goed in conditie gehouden. Ik rij er veel op en maak dan lange ritten. Dat alles is geen enkel probleem.
Op het been na, blaakt ze van gezondheid en is altijd bereid om te werken (met plezier).
Na de ritten wordt het been goed gekoeld met water.
Toen we haar hier kregen stond ze vaak op stal en werd altijd ingezwachteld, dat hielp vaak maar even.
Nu ze veel buiten is en er veel mee gereden wordt is alleen het onderbeen wat dikker, in tegenstelling tot eerst, waar het hele been tot de heupen toe dik waren. Het is dus niet zo dat de belasting het verergerd, juist het stilstaan en vooral bij warm weer maakt het erger.
Als een zwangerschap zeker betekend dat ze meer oedeem krijgt, waardoor ze wellicht niet meer kan lopen, dan zie ik daar vanaf, want daarvoor is ze me te lief.

Ik zou er van af zien, het risico zou voor mij te groot zijn.

Weet je zeker dat het olifantsbenen waren en geen stalbenen?
Dat is nl. iets anders.
Ik ga morgen nog even 2 andere da's af voor hun mening.
Onze eigen da, wel een autoriteit op paardengebied hier, heeft haar nagekeken en gezegd dat het gezien haar conditie en hoe ik haar been verzorg, hij er geen bezwaren in zag.
Maar ja, aangezien het mijn vertroetelpaard is...wil ik wel absolute zekerheid. Natuurlijk kan er dan nog van alles mis gaan, maar het gaat mij erom dat ze het kan dragen.

Tony schreef op woensdag 16 juni 2010, 1:25:


Voor wie was de vraag Tony?
Wat mij betreft: heel vroeger een paard gereden met een olifantsbeen.
Bij dagelijks beweging wordt het een stuk minder.... laat je zo'n dier weer een paar dagen met rust is het been gelijk weer dik.
Heb een IJslander gehad met een kapotte lympheklier in het hoofd...
En ook daar, idd. met warme dagen, altijd een zwelling van het hoofd. Oedeemvorming dus door het niet of nauwelijks functioneren van de lympheklieren.
Ook dit is niet meer op te lossen.

Hier in PT (bij 'n vriendin) vorig jaar een paard ontijzerd met een olifantsbeen.
De foto's van dat paard, Mr. Ed, staan hier wel ergens nog in 1 van de fotoalbums.
Mr. Ed is later weggegaan als grasmaaier voor een stel Portugezen die het wel leuk vonden om een paard te hebben lopen. Echter dat achterbeen komt nooit meer in orde.

Stalbenen is idd. iets heel anders.

Zekerheid kan niemand je geven, ook je DA niet.

Nog een vraagje... zijn polopaarden meestal een speciaal ras of juist niet?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Polopaarden moeten wel aan bepaalde eisen voldoen, stokmaat liefst tussen 1,52 en 1,54, goed uithoudingsvermogen, wendbaar en goed kunnen versnellen.
Vaak zij het Criollo's gemengd met Engelse Volbloed (vandaar de naam Anglo-Argentina, wat volgens velen niet de naam is voor een Criollo en waarom Criollo's dan worden gekruist met Engelse Volbloed), soms ook nog met quarterback.
De meeste komen uit Argentinië, en die houden hun recept graag geheim.. voor wat het waard is, want ze zijn allen papierloos.
Mijn eigen werkpaard komt uit Nieuw Zeeland en binnenkort krijgen we er 2 uit Australië.

Tja, dat olifantsbeen heeft me nooit zorgen gebaard. De gevolgen op het been wel, als ze drachtig is. Nu ben ik van nature geen vrager, ik doe altijd waarvan ik denk dat goed is (natuurlijk niet out of the blue). Ik heb een goede opleiding gehad betreffende veehouderij dus aan kennis ontbreekt het niet.
Maar nu het mijn paard aangaat, vindt ik dat toch anders.

ohh ja , de vraag was aan Isabel.

Toch gek dat je zo erg gehecht raakt aan een dier, terwijl ik van alle paarden hier , ook al weet ik dat ze weer weggaan, ook ontzettend veel hou.
Er zijn maar weinig mensen die op haar kunnen rijden, bij anderen, die hier wel eens op bezoek komen, gaat ze gerust liggen, met of zonder ruiter. Ik heb wel eens gevraagd hoe ze dat voor elkaar krijgen, mij is het nooit gelukt
Ze is ook nergens bang voor, koeien opdrijven vindt ze leuk en andere paarden (de jonkies) opzij duwen is dagelijkse kost tijdens de trainingen van de jonkies.