Eigenlijk wilde ik het stukje van Egon een ster geven maar dat bleek niet te kunnen omdat dit topic op pagina 2 door een huishoudelijke mededeling van Ilona in de rubriek huishoudelijk terecht is gekomen. Nu heb ik dus alle berichtjes even opnieuw gestemd voor training maar dat lukt bij een aantal niet in mn eentje
Groetjes Marlies

Spirithorses schreef op dinsdag 13 maart 2012, 16:13:


Wat is dat voor een principe?


Wat wil je nou precies lezen?
"WIL NIET!" is een conflict.
Conflict hantering is iets heel anders dan (concepten) leren. Voor succesvol conflict oplossen moet je meestal de achterliggende oorzaken aanvatten, niet de "knokpartij" zelf.
Ik geloof niet in verreweg de meeste "conflicten" tussen paarden en hun mensen. Sterker nog, de meeste peerdjeluu hebben denk ik nog nooit een paard meegemaakt dat echt boos en van WIL IK NIET deed. Ze zouden zich dood schrikken en nooit meer in de buurt van zo'n groot eng gevaarlijk beest durven komen. De paarden die "niet luisteren" en "in verzet" gaan zijn zover ik waargenomen heb vooral wanhopig omdat ze zich machteloos voelen en er geen barst van snappen.
Paarden zeggen onder elkaar ook niet zo heel vaak, maar toch veel vaker "wil ik niet" in diverse gradaties van ernst; om te oefenen zou iedereen zich kunnen inbeelden dat je het paard bent waar dat "wil niet" tegen gezegd wordt
Wat ik echter van "wil niet stoppen" heb meegemaakt en gezien door de jaren heen, is geen conflict maar een geweldig hiaat in communicatie en belering. Gewoon opnieuw proberen. Dat kan, want het is iets dat je altijd helemaal opnieuw kunt doen, maar blijven doordrammen en modderen op een punt van "geen succes" is niet verstandig noch succesvol.

e m kraak schreef op woensdag 14 maart 2012, 15:39:


Een paar beroemde uitspraken van een beroemd man

Training is simple, but not easy.

Even very complex, complicated tasks can be broken down into simple stages and simple component skills.

Bob Bailey

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op woensdag 14 maart 2012, 16:00:


Met alle respect voor Bailey, maar wat hem gevraagd werd en waar hij mee bezig was, was toch vooral training oftewel het cultiveren van gewenst gedrag. Dat lukt prima met behavioristische bekrachtiging, en later werd van daaruit "clicker" uitgevonden. Toch is nmm trainen iets anders dan (be)leren.

Training zegt nog steeds niets over het al dan niet begrijpen van het bij de "proefpersoon" veroorzaakte gedrag door die proefpersoon, laat staan een bewust begrijpen. Dat is waar ik de laatste jaren vooral in geïnteresseerd en mee bezig ben.

De essentie is het verschil tussen kunnen en kennen.

Dat zou ik dan nog maar eens ff nader uitleggen
Mijn berichtje had, evenals het jouwe, naar mijn idee, betrekking op de bijdrage van Pien, waarin ze vertelde hoe ze met P+ een paard laat stoppen en later een snoepie geeft.
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Als grondwerk is alles wel gezegd denk ik.
In het zadel (dus nadat het grondwerk goed gaat), kan je eerst vragen achterwaarts te gaan. Dit is het best omdat je nog niet in beweging bent, je hebt dus alle tijd om ontspannen het paard achterwaarts te vragen.
Wat je nu het beste doet:
Je gaat ontspannen in het zadel zitten, neemt de teugels zachtjes aan, en gaat lichtjes je gewicht naar achteren verplaatsen. Er mag niet meer dan 50 g druk op de teugels staan. Dit houdt je even aan. Dan vergroot je de druk, maar maximaal tot 300 g. En dan wacht je af. Van de moment dat je voelt dat je paard probeert een juist antwoordt te geven, los je zo snel mogelijk alle druk die je gegeven hebt. En dan doe je het opnieuw. Met proberen het juiste antwoordt te geven bedoel ik dat als je het paard iets (al voel je het maar amper, kan zelfs maar een halve centimeter zijn) voelt meegeven met zijn neus, je alle druk laat vallen. Dat laat het paard zien wat het juiste antwoordt is, en aangezien je nooit grote druk heb gebruikt, zal je paard veel lichter worden. Het moment waarop het paard probeert, kan zeer snel komen, maar kan ook wel 2 minuten duren. Belangrijk is dat je wel sterk geconcentreerd blijft om het moment van proberen te voelen.

Als dat goed gaat, en je paard gaat op een druk van maximum 100g enkele stappen vlot achteruit, vraag je je paard in stap, en ga je volgens hetzelfde principe hem vragen te vertragen. Ik denk dat tegen het moment dat stap goed gaat, en je aan draf kan beginnen dat je paard geen problemen zal hebben om te vertragen.

Voor vertragen gebruik je dus hetzelfde als achteruit gaan?

Neen niet helemaal. Mijn focus veranderd bij vertragen en achteruit gaan, en bovendien zijn mijn handen hoger bij achterwaarts gaan dan bij vertragen.

Ik heb niet alles gelezen hoor, maar wat ik met Ála merk is dat ik krijg wat ik bij haar vraag. Alleen doe ik dit dus onbewust, ze is heel gevoelig op zit en als ik iets naar voren ga bijvoorbeeld om haar te belonen denkt ze ok, we gaan weer. Ze heeft veel drive om te lopen , geen luie ijslander dus.
Ik moet dus telkens denken , diep door zitten , schouders naar achter en dat helpt dus wel.
Dus wellich dat je met je houding ook verkeerde signalen geeft?

jens schreef op woensdag 4 april 2012, 18:12:


Ik doe eigenlijk vrij weinig met teugels, alleen om mijn verzoeken kracht bij te zetten als de boodschap een keer echt niet overkomt.

Voor vertragen gebruik ik "langzaam", voor achteruit "back".

Monique

Natasja Meersman schreef op woensdag 4 april 2012, 18:30:


Als ik naar voren ga weet het paard dat hij een snoepje krijgt.
Liep eerst ook al weg voor ik goed zat met opstappen b.v., net zo iets. Je kan een paard wat ongeduldig is terug zetten op de plek, ik hou ze licht tegen en/of buig wat in (leer ze inbuigen evt eerst ernaast) en bikje is gevolg. Binnen no time blijven ze staan, en beslis dan zelf gelijk we gaan stappen zo blijft er rust en leiding.
Zoek ook plekken / momenten waar / wanneer ze rustig zijn om dat eerst voor elkaar te krijgen voor je overal waar je zelf wilt gaat vertragen ./ stoppen. Wil het stoppen niet beloon dan alleen al een vertraagde pas, die werk je uiteindelijk uit naar stilstaan. Ook tijdens vertraagde stappen naar voren om te belonen, ze weten / voelen het gauw genoeg.

Dat is zeker ook een goede methode. Als je het van de grond aanleert wat deze commando's betekenen, werkt dat heel goed in het zadel. Eigenlijk zelfs beter dan met teugels werken.

Je paard is 'extrovert'. Die doen eerst en dan denken. Dat doen, er van doorgaan, is eigenlijk zo snel mogelijk terug vluchten naar waar hij weet dat het veilig is. De gene die hem bereed gaf niet genoeg leiding (bood niet genoeg veiligheid) zodat hij bij hem of haar wil blijven. In de kudde wordt de Alpha merrie niet ingehaald door ondergeschikte kudde leden.
Die rol van alpha moet de bereider overnemen. Het paard zal nooit van zijn leider weg rennen. Die bied immers de veiligheid binnen de kudde van 2.
Maar hoe wordt je een goede leider voor je paard? Daar zijn grondtechnieken voor. Ik zou je willen adviseren daar boeken over te lezen van Monty Robberts of Pat Parelli.

Wanneer weet je dat je paard je niet respecteert en je er zeker niet op moet klimmen?
1. Wanneer hij je omver loopt of probeert in te halen aan een halster touw.
2. Waneer hij niet uit je persoonlijke ruimte blijft. (bv met zijn hoofd schuren langs jou)
3. Hij je niet met zijn hoofd naar je toedraait en met 2 ogen naar je kijkt maar met hoofd hoog met 1 oog via de zijkant naar je kijkt.

Wat is een goede test, voor je op je paard klimt?
Ga recht voor hem staan, maak je groot en loop op hem in. Hij moet zelf uit je persoonlijke ruimte gaan (zonder hem aan te raken) en terug uit stappen. In de kudde worden ze flink gestraft als ze in de persoonlijke ruimte van een hoger geplaatst paard komen. Doet hij dat niet, ga dan grondtraining doen ipv berijden.

Je paard is 'extrovert'. Die doen eerst en dan denken. Dat doen, er van doorgaan, is eigenlijk zo snel mogelijk terug vluchten naar waar hij weet dat het veilig is. De gene die hem bereed gaf niet genoeg leiding (bood niet genoeg veiligheid) zodat hij bij hem of haar wil blijven. In de kudde wordt de Alpha merrie niet ingehaald door ondergeschikte kudde leden.
Die rol van alpha moet de bereider overnemen. Het paard zal nooit van zijn leider weg rennen. Die bied immers de veiligheid binnen de kudde van 2.
Maar hoe wordt je een goede leider voor je paard? Daar zijn grondtechnieken voor. Ik zou je willen adviseren daar boeken over te lezen van Monty Robberts of Pat Parelli.

Wanneer weet je dat je paard je niet respecteert en je er zeker niet op moet klimmen?
1. Wanneer hij je omver loopt of probeert in te halen aan een halster touw.
2. Waneer hij niet uit je persoonlijke ruimte blijft. (bv met zijn hoofd schuren langs jou)
3. Hij je niet met zijn hoofd naar je toedraait en met 2 ogen naar je kijkt maar met hoofd hoog met 1 oog via de zijkant naar je kijkt.

Wat is een goede test, voor je op je paard klimt?
Ga recht voor hem staan, maak je groot en loop op hem in. Hij moet zelf uit je persoonlijke ruimte gaan (zonder hem aan te raken) en terug uit stappen. In de kudde worden ze flink gestraft als ze in de persoonlijke ruimte van een hoger geplaatst paard komen. Doet hij dat niet, ga dan grondtraining doen ipv berijden.