Nu pas snap ik je punt, een punt dat voor mij al zo gewoon is, dat ik je vraag niet eens begreep, dus ja, ik ben het met je eens...

Groetjes Marlies

Misschien kan het laatste stukje op mijn website (en vooral het tweede plaatje) wat input geven in deze discussie.

http://paardenhoeven.info/hoefmappen-en-de-interne-structuur-van-de-hoef/

Het ‘kantelen van het hoefbeen’
De laatste illustratie maakt hopelijk duidelijk dat het hele concept van ‘een gekanteld hoefbeen’ onzin is. Natuurlijk kantelt het hoefbeen, het is een bot waarvan de bovenzijde onderdeel uitmaakt van een scharniergewricht. De functie van het hoefbeen is kantelen. Elke stap kantelt het hoefbeen naar voren en naar achteren. Als het paard de diepe buigpees aantrekt kantelt het hoefbeen. Wordt de hiel hoger dan kantelt het hoefbeen ook. Of de voorkant van het hoefbeen wel of niet verbonden zit aan het hoefbeen heeft geen enkele invloed op de kanteling van het hoefbeen. De hoefwand is in een bevangen hoef onder druk van de ondergrond omhoog gedrukt. Net zoals de nagel van je vinger af kan komen. Je zegt dan ook niet dat je vinger van je nagel is afgekomen. Vraag je anders ook eens af welke gradenhoek van rotatie een hoefbeen heeft als de hoef ontschoeid is.

Ja maar, ja maar, waar ben je het dan niet met me eens? Dat is toch wat ik ook zeg. Die hoek die men meet is niet van belang, maar hij is wel te meten. Het is plaatjes kijken en het over een irrelevante hoek hebben. Maar dat wil niet zeggen dat die hoek niet te meten is, het slaat alleen nergens op. En inderdaad zijn er veeartsen die hier dan hun conclusies uit trekken.

eehm, medeleven is wat overdreven en inderdaad zou het best kunnen dat we hetzelfde zeggen

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Er is wel kanteling tov. de bodem waarop het paard (in rust) staat omdat door het loslaten van de laminae de punt van het hoefbeen veel meer druk op de zool uitoefent en daardoor dorsaal lager komt te zitten. Het drukt de zool weg. Bij de achterkant van het hoefbeen kan dit niet gebeuren omdat er daar veel meer steun is van het digital cushion en de straal.
De plaats waar de hoefwand zich bevind is in deze in feite onbelangrijk idd. En al zeker niet om als meetpunt te gebruiken om de ernst van de laminitis te bepalen.
Het meten van de hoek tov. de bodem is dan ook weer een beetje tricky omdat dit sterk beïnvloedbaar is door de hielhoogte en het herstel van de zool tussen twee fotoshoots in.
Een volgend probleem bij het bepalen van de hoek tov. de bodem is de concave vorm van het hoefbeen.
Meet je dan op de sagitale of de para-sagitale doorsnede en hoe teken je een recht lijntje op een gebogen vlak?

Koen Theys

Piet schreef op woensdag 26 februari 2014, 16:52:


Probleem is dat ingetekende lijnen leuk zijn om een theorie te vertellen maar waardeloos als bewijsmateriaal zijn. Behalve dan uiteraard als bewijsmateriaal dat een theorie wordt uitgelegd.


Ik heb het idee dat we het geen van allen, jij, Koen, Martine, ik, met elkaar inhoudelijk oneens zijn. Martina kan zich de manier van denken die tot "kantelen" als benaming leidt voorstellen. Wij, de rest, vinden dat vooral misleidend, denk ik. Misleidend is niet direct inhoudelijk foutief maar kan makkelijk tot wel foutieve beeldvorming en conclusies leiden.

Als ik mij juist herinner vond Frans, in exact dezelfde bewoordingen, jaren terug (het is lang terug dat we hier regelmatig over communiceerden) ook al hetzelfde: er draait helemaal niets wat niet van nature altijd hoort te draaien, als een nagel loslaat zakt een paard gewoon door de zwaartekracht door zijn hoeven.

Ik vind onze nagels nog steeds een redelijk goede analogie om voor te stellen wat er ongeveer gebeurt: je hoeft alleen maar een keer een "omloop" te hebben gehad om je de pijn van een hoefzweer te kunnen voorstellen, je hoeft alleen maar een keer een omgeklapte nagel te hebben gehad om te weten dat waar de nagel losgelaten heeft die nagel tot zover net zo goed meteen verwijderd kan worden (flare) omdat het niet meer vast groeit, er zal vanuit de groeibasis nieuwe nagel/hoef gevormd worden die wel vast zit zoals het hoort. En uiteraard zijn er ook verschillen die de analogie niet perfect maken: wij lopen als zoolgangers nu eenmaal niet op onze nagels!


Deze zin snap ik niet. Misschien dat je hierover wil uitweiden.


Jawel, helemaal mee eens.


Dat is dus een kwestie van waaruit je het begrip kanteling benaderd.


HIER GAAT HET OM! HET IS NIET VAN BELANG!


Altijd, als je er maar op tijd bij bent. Wanneer er eenmaal voldoende bottrauma optreedt wordt het een ander verhaal.

e m kraak schreef op donderdag 27 februari 2014, 2:29:


Inderdaad, ik kan je hoefbenen laten zien die voor de helft weggevreten en platgedrukt zijn door het gewicht van het paard plus de waarschijnlijk wel erbij horende kraakbeenverbening....

over de interne voet: ik dwing me al jaren om na elke cursus de volgende dag de drie slechtste voeten uit elkaar te halen. Afhankelijk van wat ik zie betekent dat minimaal de hoefschoen eraf. Dan zie je waar de interne hiel zit en tot waar de takken van een hoefbeen daarin doorlopen. Dan kom je vanzelf tot de conclusie (als het geen hoefbeen is zoals ik hierboven beschreven heb, want dan klopt er niks meer en dat is dan ook meteen de onzekere factor) dat het logisch is dat elke voet vaste principes heeft, die één op één op de buitenkant zool zijn aan te brengen. Lengte steunsels, straal en teen.
De interne voet blijft altijd even lang.
En natuurlijk is het waar wat Koen zegt dat de uitwendige hiel de stand van het hoefbeen bepaalt, maar dat is niet omdat dat inwendig "in elkaar" zou kunnen kantelen. Het is de hoogte van die hiel die bepaalt of het hoefbeen bijna vlak staat ja dan nee.
Ik weet niet of je je kunt herinneren, maar ik jaren geleden eens een onderzoekje met de hulp van mensen van dit forum gedaan naar de diepte van de straalgroeven. In feite ben ik daardoor tot het inzicht gekomen dat hoe dieper de straalgroeven zijn hoe hoger de hiel is en hoe meer die inwendige steunsels drukken in het straalkussen. Zover zelfs dat daardoor "hko.htm">hoefkatrol" ontstaat, de groei van dubbele zolen mogelijk wordt en dat zelfs tot ontschoening kan leiden.
Het hele verhaal dat de voet zelf aangeeft hoeveel steunsel hij nodig heeft is daardoor alleen al je reinste nonsens. Gráág zou hij die prikdingen in het midden van zijn voet, vlakbij het straalbeen kwijt zijn....
Maar goed, ik dwaal af. Het is allemaal wat lastig uit te leggen, ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoelde.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Volgens mij zijn we het inderdaad ook met z'n allen eens.
Het is wat Koen zegt, er is gewoon een kanteling tov. de bodem door het loslaten van de laminae waarneembaar op foto's. Die kanteling is simple fysics. Daar ontkom je niet aan. Het probleem ligt 'm in wat men er allemaal voor conclusies aan verbindt door het meten van een ten opzichte van het probleem willekeurige hoek op een plaatje.
Ik dacht dat ik dat ook schreef.

Voor dat bottrauma zijn die foto's dan wel weer een goed idee.

Kan ik daar niet eens bij zijn? zo'n uit elkaar sloop-sessie?
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op donderdag 27 februari 2014, 11:31:


kom zaterdag een middaggie oefenen en je krijgt er stiekem drie mee om zelf te leren kijken

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen