Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:

Misschien nog wat info
Zijn er problemen met het bekappen ook? Staat ze op ijzers of loopt ze blootsvoets?
Heb je foto's van haar voeten?
Het doorzakken kan natuurlijk van alles zijn, maar dan is het wel handig om de voeten te kunnen uitsluiten.
Piet

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:28:

en het evenwichtsorgaan??
heb hier weinig kaas van gegeten hoor, maar dat is het eerste waar ik aan denk.

Succes!
Marlies

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:


Mij lijkt het heel vertstandig om de dierenarts erbij te halen!! Pas dan verder denken. Misschien zou fysiotherapie ook een steuntje kunnen zijn, maar ik zou zeker eens medisch na laten kijken.

Groeten Esther

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:


Hoi Ans, in jouw geval zou ik niet zelf blijven aanklooien maar er als de wiedeweerga een dierenarts of osteopaat bijhalen.
Want het zou best wel eens een zenuwaandoening kunnen zijn.
Pas als je medische oorzaken kunt uitsluiten kun je gaan zien of ze misschien een gedragsmatig of een trainingmatig probleem heeft.

Succes hoor, groet, Pien
www.spirithorses.be

Haar hoeven zijn erg goed. Ze heeft nooit op ijzers gestaan. Vroeger werd ze door de smid bekapt. Maar sinds enkele maanden natuurlijk. Mijn buurvrouw had de cursus gevolgd en die heeft haar de eerste keer gedaan. Nu hou ik het bij en als er problemen zijn vraag ik mijn buurvrouw om hulp.
De laatste keer dat de smid kwam voor de pony van mijn zus heb ik hem in het oog gehouden. Ik heb de indruk dat ie het op de natuurlijke manier doet. Hij komt aan de straal of zool niet aan. dat kan verklaren waarom ze altijd goede hoeven heeft gehad. (ze is trouwens maar de eerste keer bekapt als ze vier was, was nooit nodig geweest. Ze liep op fijn grind. Haar hoeven waren altijd ok)
Enkele jaren geleden (2 ofzo) heeft er een fysio naar gekeken. Hij vond geen gebreken en vond haar goed gespierd en mooi gebouwd.
Neurologisch is er volgens mij ook niets mis mee. Ze heeft dit probleem altijd al gehad (Ik kan haar van toen ze twee was)
En de laatste jaren is het al verbeterd (ik denk met volwassen te worden)
Ik heb ook altijd gedacht dat het kwam omdat ze jong en onervaren was en dat ze nog moest leren hoe ze haar gewicht moest verdelen met een ruiter.
Misschien is het ook interessant om te vermelden dat het veel minder is als ik dressuur met haar rijd. Als ik haar opleerde liet ik haar heel los. ik kwam aan haar mond niet aan. Ze viel vaak. Als ik overgangen vroeg (op stemcommando's) viel ze altijd door haar achterhand. Dan ben ik haar gaan verzamelen en toen ging het al veel beter. (maar ook niet perfect)
Maar ja op wandeling rij ik ook liever relax met een lang teugeltje. Vandaar dat het vooral op wandeling is dat ze valt. Als ik dressuur met haar rijd zijn de problemen belange zo groot niet. Ze verliest soms wel haar evenwicht maar herstelt zich veel vlugger.

Misschienook nog het vermelden waard.
Alhoewel ik denk dat het er niets mee te maken heeft.
Vorig jaar is ze geopereerd aan haar spronggewricht. Ze had een collateraalband gescheurd. Die is verwijderd. Volgens de DA die de operatie heeft uitgevoerd mag ze er absoluut geen last van hebben en kan ze best zonder die collateraalband (voor de kenners: de korte mediale collateraalband van het sprongewricht).
Ik geloof niet dat dit effect heeft op haar probleem Omdat ze het tervoren ook al had en omdat het niet alleen afhangt van dat ene been. Sinds de operatie heeft ze ook geen dag meer gemankt op dat been ( en het is nu toch al een jaar dat ze terug gereden mag worden)
Of dat haar verwonding mischien een gevolg was van haar evenwichtsprobleem kan ik niet beoordelen omdat ik er niet bij was als het gebeurde. Maar het zou natuurlijk mogelijk zijn.

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:


Stella struikelde ook veel, al was het bij lange niet zo erg als bij jouw paard. Zo viel ze nooit echt op dr snufferd, maar regelmatig lag ik op haar hals omdat ze weer eens struikelde. Achtervoeten liet ze slepen en bleven als het ware overal achter haken. Een boomwortel waar ik haar op probeerde te wijzen, hopla, toch weer een voet erachter.
Momenteel ben ik veel meer met gymmen bezig, ze is begin dit jaar ook in training geweest waar ze veel met gymmen bezig waren. Dat gymmen doe ik alleen op de grond, aangezien ik rijtechnisch dat niet kan. Op deze manier is al veel meer gespierd geraakt en overal slingerende boomwortels zijn amper meer een probleem. Ik heb de clickertrainig weer opgepakt, ik had het ff stil gelegd omdat het een veel krachtiger middel is als ik doorhad, en daarmee laat ik haar veel achterwaarts, zeiwaarts ed gaan. Doordat ze haar achterhand nu heel precies richting mijn hand moet richten word ze daar volgens mij ook veel bewuster van.
In draf laat ze haar achtervoeten onder het zadel nog steeds slepen maar in het grondwerk berijk ik af en toe dat ze mooi verheven draaft, iig geen sporen meer maakt met haar hoeven (en vervolgens door in een schouderbinnenwaartsachtig iets :) ).
In het bos zonder bomen laat ik haar haar eigen weg zoeken, en ik heb het idee dat ze hier ook sterker en zekerder van word. Maar goed, daar rijden we dan ook nog niet zo lang.
Sinds ik op deze manier bezig ben heb ik amper tot geen struikel van haar meer meegemaakt.
Zou het bij jouw paard ook niet zo werken? Zeker omdat je schrijft dat het na een periode van dressuren minder is. Ook als ze ouder is, denk ik dat dan wat vertrouwder is met haar lichaam, en dmv van dressuur, in jouw geval dan, meer haar ledematen moet richten en hierdoor ze minder laat "slingeren". Ik kan je aanraden om het lichaamsdelen targetten (en vergeet dan vooral het weggaan hiervan niet! In deze valkuil was ik nl gevallen, het is neit voor neits een gevorderde oefening. Stella kon het zonder clickeren namenlijk wel, maar terwijl we bezig waren deden we dat toch nooit? Net ff in 5 min ingetraind ) te gaan doen, en dan vooral de achterhand ed. Ik laat Stella precies met haar staartwortel mijn hand aanraken waarbij je haar ziet richten. Heel mooi om te zien, datzelfde kan je ook doen met de kont, benen ed. Achterbenen heb ik nog niet gedaan.
groetjes Ebby

ebby schreef op donderdag, 16 juni 2005, 22:52:


Dat kan ik me voorstellen.....ben nu reuze benieuwd waar dat bos zonder bomen ligt?
Geintje....sorry :)

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. NIck

ebby schreef op donderdag, 16 juni 2005, 22:52:

knip

wat bedoel je hiermee? wat is het weggaan? erg nieuwsgierig!
Isabel

Nick Altena schreef op donderdag, 16 juni 2005, 23:10:


boomloos zadel Nick denk ik

Nick Altena schreef op donderdag, 16 juni 2005, 23:10:


Naast het weiland zonder vegatatie .
groetjes Ebby

Isabel van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 23:34:

Het wegwijken van het betreffende lichaamsgedeelte. Dus als je bv de kont laat targetten, dat je dan niet vergeet eerst (ook bij het klikkeren, want stella kon t wel, maar niet bij klikkeren) te leren dat ie ook weg moet. Want op een begeven ogenblik kreeg ik een kont naar me toe zo snel als ze dacht dat t de bedoeling was, en dat leverde niet altijd al te prettige situaties op.
Ebby

Nick Altena schreef op donderdag, 16 juni 2005, 23:10:


haha stiekum heb ik het ook 3x overgelezen voordat ik me kon voorstellen dat het niet aan mij lag

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:


Klinkt niet lekker en daarom zeg ik ook van laat een osteopaat er naar kijken. Ik denk aan een beknelde wervel.

Een paard valt niet zomaar en zeker niet achter elkaar. Jonge paarden kunnen in hun overmoed tijdens het steigeren achter over gaan of door hun achterhand heen zakken. Na enkele keren doen ze dit niet meer als er geen lichamelijk oorzaak is of een trauma.

De voeten in de beweging voor elkaar zetten is een spier en vaak ook een teken van vermagering. Heb je een foto van haar helemaal?

Ga er niet zomaar zelf mee aan de gang. Rijden vind ik nu onverantwoord en zou dus eerst met grondwerk spieren gaan trainen nadat ze geheel is nagekeken.