e m kraak schreef op woensdag, 13 juli 2005, 16:50:


Ik zie de hoeven dagelijks. Wat minder frequent bekijk ik de onderkant. Bekappen klinkt mij inderdaad nogal zwaar in de oren. Ik zie meteen een kapmes voor me.
Iets wat ik vaker heb gelezen en wat jij nu ook weer schrijft is de frequentie van traditioneel bekappen: om de x maanden. Waarbij langer dan 2 maanden eerder regel dan uitzondering is.
In mijn hobby word er op zijn laatst na 4 weken een nieuw ijzer onder geslagen. 3 weken is ook heel gewoon. Met zo weinig mogelijk nagels en vaak nog in dezelfde nagelgaten. De slechte effecten van hoefijzers worden zo wat beperkt.
Groeten
Hans

Havank schreef :

Ja en nee, Hans.
Ook wij behoren tot die paar die weinig hoefonderhoud hebben aan onze paarden vanwege het veelvuldig kilometers maken over de verharde weg. Wij komen wel aan de dagelijks benodigde 15-30 kilomter, en groei en slijtage zijn bij onze paarden perfect in evenwicht.

Toch moeten we wekelijks de hoeven nakijken, rond raspen en af en toe een steunseltje weghalen als de paarden alleen maar op de vlakke beton hebben gelopen.

Hoe zit dat dan met de steunsels bij jouw paarden die over gravel (of hoe heet dat) lopen ? Die zul je toch vaker dan eens in de 2 maanden weg moeten halen? Of noem je dat geen bekapping?

Groet, Pien
www.spirithorses.be

mike van dijk schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 22:43:


Mike,
Ik lees dit toch wel met enige verbazing, aangezien jij jezelf aanbiedt als natuurlijk bekapper. Dat je Tinker 4 maanden geleden voor het laatst is bekapt doet mij vermoeden dat er wel wat werk aan te doen is. Uiteraard kan ik niet zonder wat gezien te hebben beoordelen hoe de hoeven eruit zien, maar uit ervaring kan ik me er van alles bij voorstellen.
Het feit dat ze in de toon gevoelig blijft impliceert dat de toon te lang is en moet worden gecorrigeert, iets wat een goede bekapper zelf ziet !

In mijn optiek bewijst dit soort berichten opnieuw dat de waarde die je aan de lijst met natuurlijke bekappers kan toekennen nihil is.
Vooral de laatste tijd zie je er steeds meer namen op komen van mensen waarvan de "profs" onderweg niets horen.

Het is al eerder ter sprake gekomen en ik weet dat ik een beerput openruk, maar van diegenen die in een dergelijke lijst staan wordt verwacht dat die kennis van zaken hebben en alle diciplines in huis hebben, problemen aan kunnen, ijzers kunnen verwijderen en ga zo maar door.
Ik ben bang dat er nu juist een wildgroei gaat ontstaan wat een slechte zaak is voor het natuurlijk bekappen. Gelukkig heb ik ook mensen in die lijst zien komen die wel goed bezig zijn (en dat hoor je onderweg dan ook) .
Maar als je zelf niet in staat bent om de problemen bij je eigen paard aan te pakken, hoe kan je dat dan bij "klanten" verkopen ?

Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:34:


Mijn paarden lopen over alle soorten ondergrond m.u.v de verharde weg. Over steunsels maak ik me nooit erg druk. Als ik wel eens naar kijk valt me op dat de slijtage gelijk op gaat met de zool. Ik kan me niet herinneren dat ik de steunsels heb "bekapt", op het weghalen van een loszittend stukje na.

Hoeven passen zich aan hun gebruik aan. Slijtage en druk worden beantwoord door groei en het harder en dikker worden van alle onderdelen van de hoef. Er ontstaat evenwicht. Extreem gebruik, bv een koers op de renbaan, kan dat evenwicht wel tijdelijk verstoren. Soms gebruik ik daarvoor een zoolversteviger.
Ik ben nieuwsgierig tot waar je kunt gaan met het belasten van de hoeven. Wanneer komt het moment dat de hoeven de toenemende belasting niet meer kunnen opvangen. Vooralsnog zit ik met 12 km gemiddeld per paard per dag niet aan die grens.

Groet
Hans

Havank schreef :

Nou, voor de allereerste keer zitten wij dus wel aan die grens.
Ondanks de superhoeven zijn er nu toch een paar die gevoelig beginnen te reageren op lange ritten, met name de 2 e dag als we dagen achtereen vele kilometers op het harde gereden hebben.
Ik heb het over ritten van 20 km per dag of meer, uitsluitend verharde wegen.
Ik ben nu aan het experimenteren met hoefschoenen op dag 2, maar ik vrees dat de paarden straks zonder niet meer willen lopen en dat is nu ook weer niet wat ik wil.

Vanavond weer 20 km, en ik begin te merken da de paarden tussendoor toch behoefte hebben aan een dag zachte ondergrond.
Het is hier ook zo verschrikkelijk stenig....en heuvelachtig.....
Ter vergelijk : de paarden lopen op dagen als deze alleen die lange ritten en voor de rest staan ze op de wei.
Dit is inderdaad wel heel extreem gebruik.

Het zijn zeer zeker niet de hoeven van de paarden, die slijten niet teveel af, die blijven goed, echt mooi in evenwicht wat betreft groei en slijtage. Maar het zit em toch in de gewrichten.
Het is niet één paard maar ze hebben er bijna allemaal last van.

Gerrit Smit en wij gaan nu een beetje experimenteren,
ik hou jullie wel op de hoogte.
Huertecilla, hoeveel kilometer rij jij per dag ?
Ik kan toch niet de enige zijn die zoveel kilometers maakt?

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 13:21:


Daar hoef je je denk ik niet zo'n zorgen over te maken, Pien.
Opal heeft in het begin met hoefschoenen gelopen, tot ze ze niet meer nodig had, en dan laat je ze uit. Geen enkel probleem. Sommige dagen dan wel nog aan, bijvoorbeeld als de grond hard was, of als ik wist dat we naar stenig terrein gingen. Soms halverwege uit. Maar heb nooit ervaren dat ze zonder schoenen dan niet meer wilde lopen, en is ook niet een probleem dat ik ooit tegen ben gekomen op de Engelstalige barefoot boards die ik volg.
knip

Kan je dit verder uitleggen? Waarom je denkt dat het de gewrichten zijn, en in welk opzicht de schoenen hier kunnen helpen?
En ik ben wel wat geobsedeerd door het straalkussen, maar denk je dat daar het probleem zou kunnen zitten? Dan zouden schoenen ideaal zijn.


Graag. Ben benieuwd naar jullie plannen en ideeen.

Isabel

We denken nu dat er toch een impact plaatsvindt op de gewrichten bij lange zware ritten. Iets in de zin van schokdemping.
Op zich lopen de paarden niet gevoelig zoals bij een hoefprobleem, maar ik wijt het aan de klap van het neerkomen op het wegdek.
Ik kan er mijn vinger nog niet op leggen, vooral omdat we nooit eerder problemen hadden en de paarden allemaal stuk voor stuk super hoeven hebben. Ze galloperen net zo goed over de stenen, dus dat is het niet.

Nu je toch bezig bent op je barefoot sites : Kun jij hervinden wat de gevolgen zijn op lange termijn (tiental jaren) van het blootsvoets kilometers maken over het verharde. En dan op de gewrichten....
We hebben nog niet één grasstukje hier, nog niet één zandpaadje, dus nooit afwisselend terrein, dat is het grote verschil met de verwilderde paarden. Het enig zachte is de weide en de zandpaddock.

De schoenen van Smit hebben een schokdempende werking op de gewrichten. We gaan ze nu op alle paarden uitproberen, want het is wel erg typisch dat ze er allemaal op hun manier , de een wat minder dan de andere, last van hebben. Niet zo erg dat we geen lange ritten kunnen maken hoor, maar ik denk dat ze nu in een fase zijn dat ze meer ontspannen gaan lopen met die hoefschoenen.
Ik vind het helemaal niet leuk, ik rij veel liever zonder....
Maarja : Al die beton is nou eenmaal ook niet 100 % natuurlijk.

Vertel eens iets meer over je obsessie wb het straalkussen?
Wat ik me kan indenken is dat het nu heel droog is en daardoor minder schokken absorbeert, het moet met dit weer te maken hebben....

Maar dan blijft nog de gevolgen op de lange termijn.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be