conny didden schreef op dinsdag, 27 september 2005, 23:56:
> ik ben ongeveer 9 jaar zelf aan het bekappen.
> de reden was dat mijn smit zijn afspraken niet nakwam,op de
> manege gingen als hij wel kwam de paarden met ijzers of degene
> laten zitten en de toon te lang laten.
> ik ben nu 9 jaar verder en heb nog meer ervaringen die ik een
> andere keer zal vertellen.
> groet een gelukkige bekapster
Hi Conny! Welkom! Altijd mooi om te lezen, dit soort verhalen
)
Oh ja... dat bang zijn in het begin herken ik meteen... En nog kan ik weleens gruwelen bij bepaalde foto's en stiekum hopen dat dat ons (paarden en ik) nooit gaat overkomen.
Nu, zo te lezen heb jij er alles aan gedaan en ook ik ben blij dat er zoiets als Natuurlijk Bekappen bestaat!
Het leuke is dat ik jou 'pietje precies' herken! Grappig... eerst er zo tegenop zien en dan inderdaad een milimeterzeur worden! Gewoon lekker bezig zijn, op je gemakje, daar kijken, daar nog stukje vanaf... En zo leer je.
Het blijkt zelfs dat ik het inmiddels leuk vind om te doen... Het nadeel is wel geworden dat ik soms niet eens naar een paard/pony kijk... maar meteen naar de voeten
Zal wel een afwijking zijn!
Ben ook benieuwd naar de rest van je verhalen!
groetjes,
Wil.
Warboel
