jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:38:


Eén ding wat mij opvalt : een scherper neus touw? Dus toch een vorm van dwang door het toedienen van pijnprikkels?

A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

Piet schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 19:01:


Ik denk niet dat een paard zich beter gedraagt bij de tandarts als hij gewoon is aan een bit.
Ik denk dan aan mijn eigen paard die altijd met een bit is gereden. Als haar tanden geraspt moeten worden is dat altijd een drama (en dat is jaarlijks want ze heeft een overbeet).
Veel hangt af van wie degene is die in haar mond zit. Ik mag overal aanzitten, ik kan mijn hele hand in haar mond steken en met haar tong zitten spelen. no problem. Maar een da of tandverzorger moeten eruit blijven.
De eerste tandverzorger die kwam, moest van mij nooit meer terug komen. Mijn paard volledig over haar toeren en die man zijn pols 2 maal zo dik als normaal. Nochtans staat hij bekend als een vakman. Maar hij pakte haar verkeerd aan. Hij bleef doordoen ook al stond ze op het randje van een paniekaanval. En dan ging het van kwaad naar erger.
Van degene die nu komt ben ik heel tevreden. Een man met gevoel voor paarden, die haar perfect aanvoelde. Als het bijna teveel werd voor haar, dan stopte hij gewoon even. Ik was onder de indruk. Net als ik dacht, nu gaat ze flippen, legde hij alles neer, deed dat ding uit haar mond en liet haar even bekomen. En hij deed dat zo vaak als nodig was. Ze heeft toen niet één keer gesteigerd of ervan door proberen te gaan.
Dat ze gewoon is aan een bit veranderd heus niets. Als je principieel tegen een bit bent, doe het dan niet. Er zijn veel betere manieren om hem te laten wennen aan een tandarts of da die in zijn mond zit.

groetjes
Ans

Isabel van der Made schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:24:


Zonder bit is per definitie beter dan met bit als je het over vergelijkbare situaties hebt.


Is wéér zo'n relatief en dus schijnargument: niet slechter dan, ja maar híj....


Nee, dát schrijf ik niet. Bitloos is nog niet hetzelfde als dwangloos dat is mijn 'bezwaar' tegen PNH en alle touw-optomingen. Dat is nog steeds niet zonder castigo.
Tis echter wél beter dan met bit simpel en alleen omdat het bit ontbreekt. Er hoort gewoon niets in de paardenmond. Ben je snel mee klaar, dus alle alternatief is wat dát betreft een stap vooruit. Of het verder ook een verbetering is hangt van randvoorwaarden af maar dat staat los van het feit op zich.



Dan doe je toch gewoon nóg een stap verder; mik je de hele optoming de zadelkamer in.
Kijk, ik weet ook niet of dat bij ons met alle paarden ooit gaat lukken, maar we stréven daar wel naar. De ervaringen met Arabella zijn zó duidelijk dat ik me er écht voor schaam om bij hengstlief Capricho het zachtleren bitlessbridle om te hangen terwijl je dat toch geen heftig ding kan noemen en ik ook nog eens met vingerlichte druk rij áls ik de teugels al gebruik.

Met het bit zijn er twee fundamentele problemen:
1. er hoort niets in de paardenmond en het paard is zich er continue bewust van
2. je kúnt er het paard pijn mee doen en dat paard is zich daar beslist en zonder twijfel bewust van

1. is een leer(capaciteit)nadeel omdat het paard met dát deel van het bewustzijn in ieder geval al niet met wat je wel wil bezig kan zijn
2. is een motivatie-nadeel omdat het paard nu weet dat het uiteindelijk toch moét en niet alleen maar wíl

Waarom zou je jullie samenwerking dan met deze twee handicaps opzadelen? De vraag is daarom niet waarom niet, maar waarom wél?!

Dus: waarom zou je het paard een bit in doen? Geef eens antwoord op dát punt. Geen zijstraten, schijnargument, nee; waarom doe jíj joúw paard wél een bit in.
(De bitloos rijdenden die de genoemde eerste twee paginas van het Bokt-topic gelezen hebben weten wat de vraag aan hén is....)

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:11:


Mijn Don, toen 13 jaar, altijd met allerhande westernbitten gereden, heb ik in 1 keer omgeschakeld naar bitloos.
Ik had het touwtjeshoofdstel van Egon geknoopt en we zijn op weg gegaan. In het begin was het zo vreemd dat hij liep te waggelen, stapje links, stapje rechts, zoekend naar iets wat hij blijkbaar gewend was voor een gedeelte te negeren. Nu was het gevoel aan zijn hoofd zo direkt dat hij moest leren mijn onbedoelde "aanwijzingen" met een klein korreltje zout te nemen en gewoon rechtdoor te lopen. Ik moest leren om nog veel precieser mijn handen stil te houden.
Piet

jose schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:05:


Wat heeft de one rein stop met bitloos te maken? Of zie jij dat als een/de manier om te remmen wanneer je bitloos rijdt?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Huertecilla schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:33:


Waarom ik met een bit rijd is voor de zelfde reden dat het gras groen en de lucht blauw is.
Voor mij was dat logisch, vanzelfsprekend, was me niet bewust van een alternatief. Heb vorig jaar wel naar een Parelli demo gaan kijken, vond het prachtig maar voor de gewone mens met beperkte hoeveelheid aan vrije tijd niet haalbaar.
Word pas hier op dit forum geconfronteerd met het dagelijks bitloos rijden en aangezien ik niets voor zoete koek slik heb ik ook gevraagd om veel reacties om mijn mening evt te kunnen herzien of aanpassen.

A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:47:

Denk dat dit voor de meesten zo is. Geen waarom.
Goed dat je die vraag nu wel stelt. Wel een gebied vol drijfzand hoor, want er zijn érg veel dingen waarbij het 'waarom eigenlijk' confronterende antwoorden kan opleveren

Hmm.... Ik denk dat er veel effectievere manieren zijn om paarden dingen aan te leren dan met dwang en dat bv. PNH veel tijd bespáárd.

Euh..... even terug naar regel één van deze reactie

Wel veelzeggend (en goed) dat je naar een PNH-demo bent gegaan. Komt ook niet uit de lucht vallen. Je zocht blijkbaar. Of je 'het' daar ook vind is een open vraag.

Op het moment dat je werkelijk vragen gaat stellen over wat je doet wordt het in het begin héél rap érg onzeker allemaal. Dat er op veel dingen geen 'beste' antwoord is maakt het nóg verwarrender. Ik denk dat dít de reden is waarom veel ruiters voor 'het hoort zo want iedereen doet het zo' kiezen en blijven kiezen.

jose schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:05:


Ik denk dat je het stukje over de ORS nog maar eens goed over moet lezen.
Een ORS vanuit stilstand is nmm. volkomen uhhh.... onzin? of nutteloos? of snap ik hier iets niet?
Kracht wordt NIET gebruikt bij deze vorm van stoppen....mits je het je paard goed hebt aangeleerd is dit niet nodig!
Gebruik je wel kracht dan heet het geen ORS meer maar omtrekken, das echt wat anders....


Nick die weer terug is van vakantie :)

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 13:18:


Hoi.

Het is een vorm van dwang, ja.
Net als wanneer je aan de teugel nar rechts trekt, terwijl het paard naar links wilt.

Als je er een paard zijn neus mee kunt breken, dan zal er zeker ook een pijnprikkel in zitten.

Dus dat is een ding waar je op kunt letten, als je een hoofdstel koopt.

Nou weet ik niet hoeveel keus voor bitloze hoofdstellen in NL/B is?
En of ze te kust en te keur in de winkel hangen.

Hier gaat het via een kataloog en bestellen via internet.
Helaas is dan de keus heel mager......lees maar èèn soort en dan moet je nog hopen dat het past.

Zo hebben wij de afgelopen drie jaar in totaal vier verschillende soorten bitloze hoofdstellen te pakken gekregen.
Gepast en uitgeprobeert.

Gevlochten lerenneus-riem(hoe wil je het noemen?) was het zachtste.
Dan de brede, gewoon leren neusriem en met touw was scherp en akelig.

Nou rijden wij koudbloedpaarden.
Dikkere huid, ook op de neus en zoals iemand zei: het is zo scherp als de hand van de ruiter (en de dwarsheid van het paard).

Mijn paard heeft een gewone lerenneus-riem.
Ik zou niet anders willen of ik rij met een halster (breed band).

Zo zie je, ook hier is keus in en kun je over van alles twisten.

Huertecilla schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 14:05:


Heb net mijn zoon (13) gesproken en gezegd dat we zonder bit gaan proberen te rijden, zijn reactie was ook machtig: WAT , WAT GAAN WE DOEN????? mmm grappig wel.
Eerst eens kijken hoe we zo een zelfgemaakt hoofdstelletje moeten fabriceren en vooral hoe dan ermee om te gaan en antwoorden vinden op vragen zoals bv:waar komen de teugels dan eigenlijk. :)
Voel me weer een beginneling, wel grappig!
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 14:54:


Hallo Jo,

ik leer bij want dacht dat jullie die dingen zelf maakte maar blijkbaar is er het een en ander in de handel te verkrijgen. :)*
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...

Je schrijft dat je zelf zo een ding wilt gaan knopen........

Veel knoopplezier. :)

Maar in de tussentijd zou je kunnen proberen met een halster te rijden.
Aan je teugels zet je twee clips, zodat je ze makkelijk van je hoofdstel op je halster kun overzetten.
En je gaat oefenen in de bak met rijden op je halster.

Ik heb geen geknoopt hoofstel, maar een leren hoofdstel gekocht.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 15:02:


Ja, maar kijk dan goed op de foto wat voor een band/reim er over de neus loopt.
Zo een touw-riem, is hard/taai en scherp.
Niet zacht zoals katoen of naylon waar men zelf een hoofdstel van knoopt.

Je hebt ze van heel goedkoop (50 euro) tot 3x zo duur.

Nick Altena schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 14:48:


Ok, ORS dus, maar , wat moet ik me voorstellen bij een paard dat op volle snelheid is en ineens, om welke reden ook moet stoppen, en op een aangeleerde reflex zijn hoofd naar een kant ombuigt ? Die valt toch over zijn eigen benen of erger? Want die ORS dient toch als (nood)stop als ik het goed begrepen heb?
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...