jose schreef op donderdag 7 september 2006, 10:11:


???
Ik ben nog nergens tegen gekomen dat de stralen keihard worden omdat het droog is ?
Waar staat dat ?

Nick

jose schreef op donderdag 7 september 2006, 10:11:


Voor mij is het brokkelen in die zin een probleem, dat je om dat tegen te gaan, weleens meer van een hoefwand af moet halen dan je zou willen.
Ik heb geen problemen gezien met te harde stralen. Uiteraard is een spijkerharde en droge hoef niet altijd makkelijk te bekappen, maar daar zie ik geen probleem in. Ik kan het tenslotte nog steeds met het handje.

Nick Altena schreef op donderdag 7 september 2006, 10:17:


Hoi Nick,

Zeker wel dat stralen droog en soms zelf keihard worden, ik zie dat echter niet als een probleem.
Tijdens de extreem natte periode die volgde op de droge periode heb ik wel zeer veel stralen gezien die in zijn geheel loslieten en een mooi nieuwe straal eronder hadden.
Als ik het vergelijk met vorig jaar, was dit echt veel vaker het geval.
Ik krijg ook weleens de indruk dat dit bij bijvoorbeeld Tinkers en Belgen veel vaker voorkomt als bij andere rassen, maar dit kan toeval geweest zijn.
Simon

Simon Lingbeek schreef op donderdag 7 september 2006, 10:20:


Die snap ik niet helemaal.
Dit zou alleen zo zijn als je niet zoals op deze site omschreven, de zool als grens aanhoud maar meer wand laat staan toch ?



:) Ik ook.

Nick

Simon Lingbeek schreef op donderdag 7 september 2006, 10:26:


Maar dat loslaten van de stralen is juist gevolg van de nattigheid.
In mijn ervaring is het ook zo dat die overgangsperiodes van droog naar nat problemen veroorzaken, dus als dat regelmatig voorkomt zoals bij jullie de afgelopen zomer, is dat lastig, en misschien anders dan waar Ramey woont.

Schimmels en bacterien zijn nu eenmaal een grote vijand van de hoef, en die monstertjes gedijen goed in de nattigheid.
Dat is op zich helemaal niets nieuws, Marjorie Smith schreef al 4 jaar geleden op haar website dat in haar ervaring een hoef zich niet kan decontraheren, zolang er schimmel aanwezig is.
Ontschimmelen was en is dus het devies.

Isabel

Simon Lingbeek schreef op donderdag 7 september 2006, 10:26:


Over harde stralen hebben er wel meer geklaagd deze zomer op dit forum. Met als gevolg nieuwe gevoeligheid, die beter werd door smeren met uierzalf (tip van iemand, geen dierenartsadvies) of vaker nat maken.

Buck heeft de eerste hoefzweer in zijn 14-jarig leven 3 weken geleden opgelopen door het extreme weer vermoed ik. Eerst de droogte, waardoor zijn hoeven scheurtjes vertoonden. Door de erop volgende natte periode zette het hoefmateriaal uit, waardoor er bacteriebende vast bleef zitten en hier en daar tot zweer werd (Hij heeft afgelopen weekend weer "iets" gehad, veel minder erg, dat ik met biotex heb weten af te zweren).
Cadiz heeft veel hardere hoeven, van zijn ras uit al, en die scheurt of zweert nooit.

Zo zie ik het met mijn simpele brein: droogte veroorzaakt scheurtjes in een minder harde hoef en erop volgende natheid veroorzaakt een bacterieklimaat.
Ik ben dus voor preventief ontsmetten. En waarom de wilde mustangs er geen last van hebben? Misschien hebben die kneiterharde hoeven.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 september 2006, 10:56:


--En als je die hoef dan ook nog eens zachter gaat maken door te weken, krijg je nog meer ellende op de harde grond,-- hoef zet uit, krimpt, steeds meer scheurtjes, steeds meer broeihaarden.


Je kan die verwilderde paarden niet echt vergelijken met onze huispaarden, leiden zo'n ander bestaan.

Simon Lingbeek schreef op donderdag 7 september 2006, 9:44:

Onze Spaanse paarden hebben hoeven van "beton" waarschijnlijk door de zeer harde en droge bodem waarop ze opgegroeid zijn , smeden zeggen als alle paarden zo'n hoeven zouden hebben ze zonder werk zouden zitten . Denk dat als je een paardje van hier neemt met hoefproblemen en in de kudde in spanje bijzet , ze na een jaar gaat bekijken je een heel ander hoef zou zien , ander paard ook trouwens . . De laatste maal dat het er vorig jaar had geregedn was kerstmis , wij zijn er in september geweest en nog altijd geen lek . Paardenhoeven schenen er niet onder te lijden .
Eddy.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 september 2006, 10:56:


Heeft dat wel of niet gevoelig zijn voor bacteriegroei ook niet met weerstand te maken?
Als de hoef goed gezond is, waarom zou deze dan gevoelig zijn voor bacterieen en schimmels? Dus misschien ook wel, hoe gezonder de hoef en hoe schoner de leefomgeving hoe meer een hoef zich kan wapenen tegen dit soort ellende.

Wat ik me ook steeds afvraag of je met constant ontschimmelen en ontsmetten niet iets van resistentie in de hand werkt.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 september 2006, 10:56:


Het gekke is dat ik helemaal geen last heb gehad van scheuren of scheurtjes.
Ik zie het zo dat een hoefwand harder wordt in de zomer, minder elastisch, maar ik denk dat dit pas tot scheuren lijdt als de hoefdwand te lang is.
De vochthuishouding van de hoefwand boven de zool wordt nmm.gereguleerd door het weefsel in de voet.
Pas op het moment dat de hoefwand beneden de zool uitsteekt is hij gevoelig voor weersomstandigheden zoals uitdroging. Maar dat betekent dus dat de hoefwand te lang is, dit lijdt tot een verkeerde druk en heeft scheuren , vooral dan bij een droge minder soepele hoefwand, tot gevolg.
Piet

Piet schreef op donderdag 7 september 2006, 11:31:



Als aanvulling:
Leg eens een hoefwand in de zon, pardon, jullie hebben geen losse voeten :).... Ik begin opnieuw
Als ik een hoefwand in de zon leg, stel van een arabier, dan blijft er uiteindelijk een wandje van een shetlander over.
Stel nu je paard heeft een hoefwand die beneden de zool uitsteekt, te lang dus... Dan zal bij droogte dat te lange stuk krimpen, terwijl daarboven de wand gewoon vochtig blijft, dus even groot. Iets wat krimpt maar niet kleiner kan worden zal scheuren ..........

Piet

Piet schreef op donderdag 7 september 2006, 11:31:


Wat ik merk aan de hoeven van mijn paard, is dat bij droog weer de stralen krimpen en smaller worden.(en eigenlijk zijn die stralen al niet zo heel breed)
En soms krijgt ze allemaal haarfijne verticale scheurtjes in haar hoefwand. En dan niet alleen waar de hoef de grond raakt, maar ook boven het niveau van de zool. (Het ziet er dan uit zoals verweerd leer dat nodig een lik vet nodig heeft, daar krijg je dan ook van die haarfijne scheurtjes is.)
Normaal gezien is haar hoefwand zeker niet te lang, en brokkels en echte scheuren heeft ze ook nooit, alleen zien ze er soms wel heel uitgedroogd uit.
Met hoefbaden enzo, houdt ik mezelf niet bezig. Maar als haar hoeven zo droog worden dan durf ik wel eens wat modder maken. En dan merk ik echt wel verbetering in haar hoeven hoor.
Dus dat vocht zal dan toch enig effect hebben?

Ans

Piet schreef op donderdag 7 september 2006, 11:41:


Oolk nog maar even een reactie van de boosdoener van het weken en vetten.
Het was bij Froukje heel duidelijk de straal die voor de gevoeligheid zorgde deze zomer. M.i. komt dat omdat ze zo ontzettend lang (17 jr.) op ijzers heeft gelopen en dus het onderliggende weefsel totaal niet ontwikkeld is. Als het buitenste van de straal dan zo keihard wordt door de droogte, drukt dat nog veel meer op het binnengebeuren. Feitelijk had ik er dus het liefst voor gezorgd dat alleen de straal zachter werd. Omdat "het boek" nogal anti-vet is dacht ik er beter aan te doen de hoeven te weken. Dat hielp inderdaad tegen de gevoeligheid, maar niet meer dan een paar uur, dan liep ze weer net zo beroerd als ervoor. Daarna ben ik dus uierzalf op de stralen gaan smeren en dat hielp prima!
Vermoedelijk als gevolg van het weken (zie HN) heeft Froukje nu overigens een hele ruwe hoefwand zonder gladde "afwerking". Ze heeft er geen kloven in en verder is de hele hoef behoorlijk hard, dus ik verwacht niet veel problemen, maar ik houd het extra in de gaten.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 7 september 2006, 12:12:


En het blijft prutsen in de marge, met vet smeren, maar als tijdelijke noodoplossing misschien toch te prefereren.
Hopelijk zal Froukje snel een betere hoef ontwikkelen, zodat je de 'pleisters' niet meer nodig hebt.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag 7 september 2006, 10:00:

Nou die andere omstandigheden lijken me nogal tamelijk te essentieel om niet mee te nemen.

Even niet op (dilettantische) deskundigheid gestoeld, maar puur ervaring: de constitutie van de hoeven van de Shires hier is wel degelijk onderhavig aan de weersomstandigheden. Afgelopen julimaand leverde toch echt droge hoeven op waar makkelijk stukjes afbraken. Brokkelhoeven gaat me dan weer te ver, zo zou ik het niet noemen, en na een bekapbeurt ook weer keurig, geen probleem maar toch echt wel een behoorlijk verschil met de natte periodes.

Bij de shet en de fjorden is het verschil dan weer minder groot. Mogelijk omdat Shires van die platte nattegraslandhoeven hebben?

Overigens zit ik niet ieder weekend aan al die hoeven te peuteren hoor, die gaan gedurende enkele weken hun eigen gang, slijten enorm natuurlijk op beton en asfalt en heel vaak niet op gras en worden om de zoveel tijd nagekeken en bijgewerkt. Gaat erg goed zo, ze lopen probleemloos de hele wereld rond zonder ijzers, al jaren (als ze zin hebben).
Maar ik geef het even mee, dan kun je het verschil evt. hier nog op gooien .