Hallo,
Heb van de week een ijsje gegeten in de binnenstad van Brugge.
Niks bijzonder zou je zeggen , toch wel . De fjord welke voor het karretje gespannen stond was nl natuurlijk bekapt .
kijk even goed naar de hoeven op . Bijzonder hieraan was dat Jantje ( de ijsventer ) een fervent aanhanger is van NB en er alleen maar goede ervaring ermee heeft . Naar zijn zeggen loopt hij ongeveer 50km op verhard zonder enig probleem . Hij staat met zn ijskar tussen al de beroepskoetsiers welke in Brugge ronddenderen. Hij met zijn blote voeten fjord . De koetsiers staan nogal kritisch . Hun commentaar : jij loopt maar 50km ,wij doen veel meer afstand en kunnen niet zonder ijzers.
Nu , als je de paarden door de stad ziet denderen heb ik daar mijn grote twijfels over dat ijzers wel zo goed zijn , hier kan je bij elke tred , zonder dure camera erbij zoals geillustreerd in een vorig onderwerp barefoot racing, zien dat de hoeven doorglijden . Alsook bij het afzetten er een deel energie verloren gaat door wegschuiven . Het is alsof wij mensen zouden proberen te lopen op ijs.
Wel Jan hopelijk kan je er eentje overtuigen om het te proberen , dat zou al een heel klein beetje de goede richting uitgaan.
Walter

Walter Verschuere schreef op zaterdag 9 september 2006, 22:04:


Leuk!
Dank je, kon deze oppepper wel even gebruiken.

Walter Verschuere schreef op zaterdag 9 september 2006, 22:04:


Wat een ontzettend leuke en originele foto! En wat een vertrouwen spreekt hieruit!
De teugels hangen weliswaar binnen handbereik, maar zo te zien gewoon los...
En die Fjord.... wat een lief smoeltje heeft zij (ik denk dat het een zij is)?
Volgens mij een door en door betrouwbaar dier.... )
Haha... krijgt natuurlijk wel een roomijsje als dagelijkse beloning! Zou ik ook voor stilstaan! Keurige voeten!

Echt een heel mooi plaatje.

Wil.

Walter Verschuere schreef op zaterdag 9 september 2006, 22:04:


Prachtige foto. Geen kleppen geen neusriem en geen ijzers. Leuk voorbeeld van minder is meer.

Trouwens om te zien/horen dat paarden met ijzers doorglijden hoef je niet naar dat filmpje te kijken. Bij ons op stal zijn enkele paarden nog beslagen, als je die buitenzet hoor je ze vaak glijden op het erf. En dan is het nog niet eens nat of bevroren.

tambayo schreef op maandag 11 september 2006, 10:14:


Ja, maar wel de leidsels in het onderste gat. Dat is de zwaarste inwerking.
En de neusriem bij een menhoofdstel zorgt er juist voor dat er ook op de neus inwerking is. Nu is er dus heel veel inwerking alleen in de mond.
Minder is hier dus niet vriendelijker

jose schreef op maandag 11 september 2006, 10:20:


Dát had ik dus ook gezien.... Maar het totaalplaatje was gewoon erg leuk....
Nee, niet vriendelijk met zo'n bit... daar heb je gelijk in.

Wil.

tambayo schreef op maandag 11 september 2006, 10:14:


Mooie foto inderdaad! Hier op Java lopen overal paardjes voor de dokar, met ijzers geslagen onder lange tonen en torenhoge hielen, en dan op het asfalt, stijgend en dalend ook nog want bergachtig hier. De arme beesten glibberen en glijden en kunnen slechts piepkleine stapjes zetten om nog vooruit te komen. Het is niet om aan te zien, buikpijn.

Anna van Rheeden schreef op dinsdag 12 september 2006, 9:23:


Hoi Anna, hetzelfde heb ik in Egypte gezien, o.a. Caïro, Luxor...
Leuk voor de touristen maar ze liggen nogal eens met hun knieeen op straat.
Gelukkig weten we beter...

Vraagje: wat is het scheterige veulen op jouw foto? Wat voor ras?

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op dinsdag 12 september 2006, 12:15:


Hai Wil!
Het scheterige (!) veulen is een vuilisbakkie: pappa is een Javaanse pony (1.20), mams (1.35) is een "crossbred" 1e generatie zoals ze hier zeggen, tussen het lokale Sandel (of Sandalwood) ras en 'iets europees'. Izy is inderdaad erg lief en scheterig, hij heeft zo'n lekker compact lijfje waar je heerlijk mee kan knuffelen...
Groetjes anna

Anna van Rheeden schreef op woensdag 13 september 2006, 5:32:


Hi Anna, ik ken Sandalwood (yummie!) alleen van de zeep... niet het ras.
Nu, bedankt voor je uitleg, (hij dus) heeft zo'n lief koppie!
Knuffel ze!

Groetjes,

Wil.

jose schreef op maandag 11 september 2006, 10:20:


Kan het niet laten, maar elk bit is zo scherp als de hand van de ruiter cq menner cq voerman. Zelfs het bidloze optoming werkt in op het neusbeen van het paard en dat is nog gevoeliger als de lagen in de mond.
In dit specifike geval zou het denkbaar zijn dat dit paard alleen op de stemhulpen gemend word. Laten we niet te snel (ver)oordelen.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 18 september 2006, 0:00:


Heb je daar gegevens over, is het echt zo dat het neusbeen gevoeliger is dan de lagen? bedankt, anna

Anna van Rheeden schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:22:


Hoi Anna,
Nou, echt wetenschappelijke gegevens kan ik je niet geven maar...,
Simpel testje bij ons zelf leerd dat mensen zonder tanden en kiezen en kunstgebit prima ook hard voedsel kunnen eten, daar komt "als het ware"een eeld laag op.
Ook over de lagen van het paard zit een vlees laag die het kaakbeen beschermd.
Hoe hard kun je bij veel paarden trekken aan de teugels of leidsels zonder dat het paard een krimp geeft?
Op de neus echter zit geen vlees, bij ons niet en bij het paard ook niet.
Simpel testje bij ons zelf, geef maar eens een tik op iemands neus, grote kans (als de tik hard genoeg is ) dat die iemand plat gaat. Wil je het proberen bij je paard? zeker weten dat ie maakt dat ie weg komt.
Bekijk de schedel van het paard eens en de plaats waar de neusriem komt te liggen. 9 op 10 dat deze precies op het dunne, kwetsbare deel komt.

Dat is dan ook de reden (denk ik) dat die "beroemde Rus", die we een poosje geleden op het PN forum besproken hebben, de enige paard vriendelijke manier van "stuur hulp", de hals ring vond.

Rijden met bit, aangespannen en in de "engelse stijl", gebeurd altijd met konstante druk (meer of minder). De meest sensitive paarden met heeeel weinig.
Rijden met een bidloze optoming moet gereden worden zonder konstante druk van de hand van de ruiter. Signaal rijden dus met deze optoming.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:32:


Nouw.....problemen zat voor mensen zonder tanden.
De pijnloze (eelt laag) komt meestal pas na een periode MET pijn...?


Dit zegt me weinig....
Je kan een paard ook eindeloos porren of zelfs echt schoppen met je hak ...zonder dat dat enig effect heeft en het paard laat niks zien...als je dat maar vaak zat al gedaan hebt , voorbeelden zat van te zien in de praktijk.
Je kan een paard ook flink hard slaan zonder dat i een krimp geeft....als i ervoor maar veel geslagen is.... gewenning heet dat...
Toch zal zo'n paard op een vlieg reageren....op exact dezelfde plaatsen waar hij je met schoen of zweep niets zou laten merken.


Mmm....vind dat eigenlijk geen goede vergelijking....omdat de neusriem niet met een klap aankomt, die zit al aangesloten.....maar allee...we gaan testen.

Een KLAP op je neus doet pijn....daar hoef je niet eens zo heel hard voor te slaan.
Als het voorwerp waar je mee slaat maar hard genoeg is en de afstand....das een...

Nu test ik wat anders...want ik vond je vergelijking niet kloppen.....vanwegen de afstand en het materiaal.

Ik doe een stukje elektra draad over mijn neus...toch vrij dun ? en ga aan de beide uiteinden daarvan zitten trekken.
Ja ik ben maf....maar wil het zeker weten.
Nou moet ik toch ineens best hard trekken voor ik daar echt pijn van krijg ?
Laag op de neus voel ik het wel eerder dan wat hogerop...net als bij een paard ?

Een hard voorwerp echter...voel je wel degelijk rap pijn doen als je dat aandrukt/trekt , geprobeerd met een potlood op de neus

Dat je niet hard moet trekken laat ik dan maar even buiten beschouwing...dan mankeert er wat aan je opdracht of training...


Hier heb ik nog een vraagteken bij....
Waarom bitloos zonder constante druk ?
Dit hangt nmm. af van het bitloze systeem dat je gebruikt.
Licht contact is ook druk...maar hoeft zeker geen pijn te doen....net als contact met je been...ook geen pijnlijke druk.
Of je hand op je paard leggen...ook druk...maar pijnlijk ?

Nick

Nils Vellinga schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:32:


Ja, dat is een duidelijk verhaal. Engelse stijl met constante druk - waarvan ik dan denk daar krijgt een paard inderdaad eelt van in de mond! (kan dat de bedoeling zijn?) En iedereen weet ook hoe gevoelig en irritant het voelt om een klein wondje, aft of zelfs een voedselrestje tussen de tanden in de mond te hebben (als we dan toch gaan vergelijken....).
Bitloos is rijden zonder (constante) druk. Mijn ervaring met bitloos is dat onze paarden relaxter zijn en je als ruiter wordt gedwongen met signalen te rijden (niet de teugels maar juist zit, balans enz), het vereist een subtiele(re?) meer holistische communicatie tussen ruiter en paard en dat bevalt mij, en mijn paarden volgens mij ook, uitstekend. De halsring is dan ons volgende doel, zonder iets kan uiteindelijk ook natuurlijk.
groetjes @