Nils Vellinga schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:32:


Ja, dat is een duidelijk verhaal. Engelse stijl met constante druk - waarvan ik dan denk daar krijgt een paard inderdaad eelt van in de mond! (kan dat de bedoeling zijn?) En iedereen weet ook hoe gevoelig en irritant het voelt om een klein wondje, aft of zelfs een voedselrestje tussen de tanden in de mond te hebben (als we dan toch gaan vergelijken....).
Bitloos is rijden zonder (constante) druk. Mijn ervaring met bitloos is dat onze paarden relaxter zijn en je als ruiter wordt gedwongen met signalen te rijden (niet de teugels maar juist zit, balans enz), het vereist een subtiele(re?) meer holistische communicatie tussen ruiter en paard en dat bevalt mij, en mijn paarden volgens mij ook, uitstekend. De halsring is dan ons volgende doel, zonder iets kan uiteindelijk ook natuurlijk.
groetjes @

Nils Vellinga schreef op dinsdag 19 september 2006, 23:25:


Ja ik volg met rode oortjes..... Wij rijden ook de bitloze optoming van de ruitershop, die op zich prima bevalt voor rijden zonder druk... maar inderdaad voor rijden met meer druk minder, zoals ook spreekt uit bovenstaande ervaringen! De traditionele lage neusriem ligt inderdaad te laag lijkt me. De neusriem van de ruitershop had ik zelf al wat hoger ingesteld.
Rij jij zelf bitloos Nils?

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 21:14:


hai,

mijn merrie heeft er zelfs bijna 3 jaar over gedaan en nog zijn haar hoeven niet optimaal.
als ik langer als 1,5 uur rijd krijgt ze weer last van haar hoeven. maar ze kan zonder ijzers en zonder schoenen nou een aardig stuk lopen. het kan dus gewoon heel lang duren.mar je hebt al het nodige veranderd op de manege en dat is ook al heel veel waard.

Jacqueline

Anna van Rheeden schreef op woensdag 20 september 2006, 8:10:


Waarom krijgt een paard van Engelse stijl eelt in de mond? Niet als je goed rijdt en je paard licht in de hand is. En is ie dat niet, dan is ie daar op te trainen.
Waarom is bitloos per definitie zonder druk?
Ik rij met bit en zonder bit precies hetzelfde, als we dressuren dan dressuren we (licht aangenomen teugels). Klossen we, dan hangen de teugels wel eens in een boogje maar ook lang niet altijd.
Rijden is rijden, hangt weinig van de optoming af.

e m kraak schreef op woensdag 20 september 2006, 3:56:


Hier.... ook verticaal opgebouwde leeftijdsgroep, alles door elkaar met weliswaar één jonge hengst maarre, die wordt danig door de groep opgevoed. Winner bepaalt of hij mag 'oefenen' en als Winner nee zegt, geloof maar niet dat Spirit één kans krijgt, dat laattie ook wel uit zijn hoofd, net als opdringerig gedrag - moet ie bij de merries niet mee aankomen. Als hij 'dr op wil moet hij zich hoffelijk gedragen.
Ik geef wel toe dat de hormoontjes nog niet helemaal hun werk doen, hij is nog wat jong. Zo mocht hij bijvoorbeeld op Bay oefenen (die luste d'r wel pap van, de ouwe fiets) maar denk maar niet dat hij het voor elkaar krijgt om op BD te springen.
Hoe hengstig zij ook is, Spirit is in haar ogen nog een kleuter.
Dus leert hij zich te gedragen en geduld te hebben.

Ik verwacht zeker dat er een moment zal komen dat Spirit de strijd aangaat, maar tot nu toe ziet het er allemaal zeer vredig uit.


Bovendien moet ik er niet aan denken mijn hengst pas vanaf een jaar of 2 te gaan mogen/moeten opvoeden, dan heb je al veel tijd verloren.
Kijk naar Wil, die lang geen 'controle' over Catcher had toen hij een tijd niet van haar was, daarvoor moet ze nu dubbel zo sterk in haar schoenen staan (kun jij niks aan doen, Wil, weet ik....)

Hier gaat echt binnen een maand dat halstertje aan en leren we de veulens mee te lopen, naast moeder, dat gaat helemaal vanzelf, hand achter het kontje, niet trekken. En zo wordt dat opgebouwd. Maar ze worden niet vastgezet, alles los en de eerste rijd bij mama in de buurt.
En de veulens lopen overal los, na 3 maanden gaan ze uit zichzelf niet eens meer de bak mee in, als moeders moet werken, dan verkiezen ze het bij de groep te blijven (of ze komen tussendoor even een slok nemen en lopen terug.) Peyo was in d'r eentje uit wandelen gegaan eergisteren, ik heb nog geen touwtje nodig, hoef alleen het hek te openen en ze begrijpt dat ze erdoor moet. Zo gewend aan alles dat het haar niks geen stress oplevert.

> Het socialiseren met soortgenoten sluit echter de

Ik heb gezien wat voor strijd het is met paarden die uit de begrazing komen, die moeten alles in één keer : Wennen aan de mens, luisteren, vangen, volgen, laden, trailer, zadel, inrijden.
Angst, stress, onbegrip om zoveel druk....
Nee, laat maar, liever het vredige van een huisgroep.
Als je dat tóch een paard met mensen wilt socialiseren, waarom zet je hem dat eerst een paar jaar in een begrazing tussen een stel halfwilde druktemakers van dezelfde leeftijd.
Paarden zouden niet moeten léren paard te zijn, ik vind dat paarden paard moeten kunnen blíjven, temidden van mensen.
Gewoon, respect over en weer, meer niet.

Groet, Pien

jacqueline postmes schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:54:


Is wel logisch eigenlijk. Bij het flehmen gebruikt een paard namelijk zijn vomeronasale orgaan (=orgaan van Jacobson), een extra reukorgaan. Dit orgaantje is moeilijk bereikbaar voor in de lucht opgeloste geurstoffen. Stimulatie van dit orgaan gebeurt door in water opgeloste geurstoffen.

Dit orgaan heeft trouwens vooral een belangrijke functie bij sexueel gedrag.
Er zijn proeven gedaan, waarbij dit orgaan verwijderd werd bij bepaalde dieren. En men heeft gemerkt dat die dieren (vooral bij jonge dieren)moeilijkheden kregen met het uiten van hun sexueel gedrag.

groetjes
Ans

epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 23:09:


Hoebedoelie? Hips!

Ans Jondral schreef :


Hmmm, nieuwe vorm van geboortebeperking : Neusoperatie
Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 19 september 2006, 23:09:


Das knap. Probleem is dat de rem eruit gefokt is. Gaan ze door het lint, dan gaan ze door het lint. En wel goed ook en dan valt de hele opvoeding weg.
Mijn neef had een pitbull, een schat van een beest, je kon er alles meedoen echt waar. Totdat om de een of andere onverklaarbare reden de knop omging. Dan kon je niet meer tot hem doordringen. Als er een andere hond in de buurt kwam was het enige dat mijn neef kon doen de pitbull hoog boven zijn hoofd tillen en hem al worstelend en happend daar vasthouden totdat het andere beest weg was. En nee, hij was niet getraind als vechthond. Ze zijn gewoon gestoord geboren. (gefokt)

Ik ben dringend op zoek naar weidegang voor mijn 2 minishetjes in de omgeving van Utrecht.
Ik wil graag dat ze het hele jaar door buiten kunnen lopen.
Wie kan mij uit de brand helpen.

epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 23:13:


Dat was toch ijsthee in dat flesje op de kast, hips. Ik heb je dochter ook een glaasje gegeven! Hips. Nu ja, Eddy zegt dat we vroeg moeten beginnen met beleren toch! Hips. Hoe is het met haar? Hips.

jose schreef op woensdag 20 september 2006, 0:24:

Eénjarige José, Eénjarige. en je zegt weer "leren" . Je moet ze dat niet "leren" ze kennen kunnen dat al net zo natuurlijk als "tetten" bij de mama , alleen moeten ze "weten" wat je bedoelt . En O.K we verschillen van mening en van manier van opleiden en dat respecteer ik, maar ik noem jouw manier van paarden trainen niet "slecht voor hun of hun geest" . Ik heb nog nooit een afgetobd veulen gezien met het systeem dat ik toepas integendeel , die gezamelijke wandelingen door het bos en veld zijn echt een bron van vermaak en soms kan je zelfs los met hun werken/spelen op rustige plekken in het bos als we een oudere merrie als Alfa meenemen , jongesn das echt genieten .

epona schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:30:


Een tijdje geleden is dit inderdaad al eens voorbij gekomen. Het ging toen ook over de tinker van een vriendin van mij. Op de pensionstalling waar dat paard staat, kan die maar met enkele paarden op de wei. Het merendeel van de paarden daar valt haar aan. En dat zijn dan vaak dieren waarmee ze vroeger wel samen kon staan, maar die zich plots tegen haar hebben gekeerd. 1 ruin met wie ze meer dan twee jaar samen heeft gestaan, en die plots moordneigingen kreeg als ze nog maar in zijn buurt kwam. En bij de andere paarden liep het dorgaans mis na een aantal weken/maanden.

Als het echt aangedragsveranderingen ligt, waarom gaat het dan wel zolang goed?

groetjes
Ans