Mijn 11-jarige ruin (Gelders KWPN) breekt de laatste paar maanden nogal eens uit. Als zijn vriendje uit rijden is en hij blijft alleen achter op stal of in de wei, draait hij helemaal door. Met volle kracht stort zich tegen de staldeur of hek van het weiland. Hierdoor heeft hij afgelopen half jaar al bijna 4 kier weten te ontsnappen. Het vervelende eraan is dat wanneer hij uit stal of weiland ontsnapt, hij achter zijn vriendje aan gaat en dus de weg op rent. Tot nu toe nog altijd zonder ongelukken en verwondingen gelukkig.... Maar er komt natuurlijk een keer een dag dat het echt heel erg fout gaat.
Het lijkt wel of mijn paard een soort verlatingsangst heeft. Bestaat dat ook bij paarden?
Wie kan mij hier iets meer over vertellen? Of wie heeft er goede tips voor mij?

Groet,
Lee.

Lee schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:21:


hoi,
ik ken iemand met twee paarden en telkens als er de ene weg ging uite de ander dat hij graag mee wou of niet alleen wou gelaten worden ook door uit te breken of een soort jammerende hinnik
maar nu heeft ze dat niet meer omdat er nu een shetland of een ander paard bij blijft staan.
maar het overwegen van een gezelschaps pony is misschien een wat dure oplossing
groetjes
nathalie

Lee schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:21:

Verlatingsangst is redelijk verspreid in de paardewereld dus uitzonderlijk is dit gedrag niet . Draai het hele geval eens om , neem zoveel mogelijk je ruin mee zonder zijn maatje EN begin met echt korte stukjes, beloon in de wei met een mooie hoop hooi , ver weg van zijn maat , breng hem dan rustig terug en doe hetzelfde met de maat van hem . Let wel ik spreek in eerste instantie van enkele minuten en enkele tientallen meters hé niet meer , bouw dit dan langzaam uit . Binnen één maand is het gedrag weg als je consequent de intervallen uitbreidt . Natuurlijk niet als je de oefening maar één keer per maand doet he

En zo gaat het ook bij mijn verzorgpaarden,ze kunnen absoluut niet zonder elkaar maar ze zijn elkaar dan ook al rond de 28 jaar niet uit het oog verloren.
De ene kan iets beter zonder de ander ,de ander doet er dan ook alles aan om weer bij haar vriendin te komen en andersom zal het alleen maar roepen zijn en een beetje heen en weer rennen.
Ik heb vaak kleine stukjes met ze apart gelopen en ging wel redelijk goed maar ik moest dan echt niet verder gaan zodat ze elkaar helemaal niet meer konden zien of elkaar konden horen roepen.
Ik weet zeker dat je dit wel kunt bereiken met veel geduld en veel oefenen.
Ikzelf ben er niet verder mee gegaan omdat ze al zo oud zijn en het niet noodzakelijk voor mij is om apart met ze te gaan wandelen(met zijn drieén is veel gezelliger).
Alleen wanneer de één ooit zal komen te overlijden zal het wel heel moeilijk worden.

Lee schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:21:


Hallo,
Mijn paard, ook een ruin, durfde dat ook wel eens over de draad springen, als we met zijn vriendje alleen weggingen.Heel vervelend, (ik heb hem eens gevonden aan het eind van onze straat met de politie erbij, gelukkig niets gebeurd) Wij hebben toen besloten om een shetlandpony bij te kopen,
dit gaat heel goed en als we met beiden gaan rijden, doet ons shet ook een beetje onrustig maar hij kan niet over de draad! En zij weet ondertussen dat de paarden ook terugkomen,
groetjes Anne