En zo gaat het ook bij mijn verzorgpaarden,ze kunnen absoluut niet zonder elkaar maar ze zijn elkaar dan ook al rond de 28 jaar niet uit het oog verloren.
De ene kan iets beter zonder de ander ,de ander doet er dan ook alles aan om weer bij haar vriendin te komen en andersom zal het alleen maar roepen zijn en een beetje heen en weer rennen.
Ik heb vaak kleine stukjes met ze apart gelopen en ging wel redelijk goed maar ik moest dan echt niet verder gaan zodat ze elkaar helemaal niet meer konden zien of elkaar konden horen roepen.
Ik weet zeker dat je dit wel kunt bereiken met veel geduld en veel oefenen.
Ikzelf ben er niet verder mee gegaan omdat ze al zo oud zijn en het niet noodzakelijk voor mij is om apart met ze te gaan wandelen(met zijn drieén is veel gezelliger).
Alleen wanneer de één ooit zal komen te overlijden zal het wel heel moeilijk worden.

Lee schreef op dinsdag 12 september 2006, 14:21:


Hallo,
Mijn paard, ook een ruin, durfde dat ook wel eens over de draad springen, als we met zijn vriendje alleen weggingen.Heel vervelend, (ik heb hem eens gevonden aan het eind van onze straat met de politie erbij, gelukkig niets gebeurd) Wij hebben toen besloten om een shetlandpony bij te kopen,
dit gaat heel goed en als we met beiden gaan rijden, doet ons shet ook een beetje onrustig maar hij kan niet over de draad! En zij weet ondertussen dat de paarden ook terugkomen,
groetjes Anne