Ans Jondral schreef op vrijdag 17 november 2006, 18:27:


Ik ben het er dan ook niet mee eens dat ruinen geen volledige paarden zouden zijn (okee, een klein stukje is er af...). En ik geloof ook niet dat mijn ruin minder gelukkig is dan toen hij nog hengst was. Integendeel, zie mijn vorige bericht. Hij is ook niet veel veranderd na zijn castratie, alleen iets rustiger geworden bij contacten met andere paarden. Hij blijft verder dezelfde lieve, temperamentvolle schat die hij daarvoor al was. Soms een macho, soms een watje. Maar nu wel lekker met z'n vriendjes samen. Dus wat dat betreft een stuk vollediger dan als hengst.

Liesbet.

Liesbet schreef op vrijdag 17 november 2006, 20:01:


Heb nooit onderscheid gemaakt tussen hengsten of andere paarden en hier heb ik een hengstengroep samenstaan met op 20 meter afstand een merrie die alleen in de weide staat en ongeveer 80 % van haar tijd naar de mannen staat te roepen . Een castratie ontneemt ALTIJD een stuk persoonlijkheid van het dier en ik vindt dat er over het algemeen véél te makkelijk wordt over gegaan . Als jij zegt dat jou ruin net hetzelfde is als ervoor waarom raad men dan altijd aan om

voldoende ervaring op te doen als paarden mens vooraleer een hengst te houden ? Als je beslist om een hengst apart te houden dan is dat enkel jouw verkeerde perceptie van wat een hengst is maar niet het gevolg van hengst zijn . Ik wil je niets verwijten hoor verre van maar ben er nu éénmaal tegen om onderdelen van dieren af te snijden enkel om het de mens makkelijker te maken want daar komt het op neer .Door je hengst te castreren maak je het voor jezelf makkelijker , maar maak jezelf alstublieft niet wijs dat je paard nu gelukkiger is. Die vriendjes had je ook kunnen uitkiezen als hij nog zijn ballen had alleen was de keuze toen beperkter.

Eddy.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 17 november 2006, 20:50:


Sorry hoor, maar of mijn paard veranderd is of niet, en of hij gelukkiger is of niet, kan ik volgens mij beter beoordelen dan jij. ik kende hem al acht jaar daarvoor en ook al weer acht jaar daarna. En we zitten niet allemaal in de luxe positie dat we een ruime keuze hebben in het gezelschap van onze paarden. Als je alleen kunt kiezen tussen een pensionstal of een manege, is dat een beetje lood om oud ijzer, niet waar? Ik heb in elk geval geen spijt van mijn keuze, acht jaar geleden.

Liesbet

Liesbet schreef op vrijdag 17 november 2006, 20:56:


Nee jij niet .

Liesbet schreef :


Wat ik dan jammer vind is dat wij mensen de hengst zijn natuurlijke omgeving en omstandigheden (merries in de kudde) hebben afgenomen en hem noodgedwongen hebben laten aanpassen aan onze menselijke maatstaven. Dus moesten die ballen d'r af omdat de mens zich geen raad meer wist met een hengst.

Tis niet zomaar een klein stukje eraf, zoals een stuk van zijn haren afknippen, dit is heel wat ingrijpender.
Hoewel ik het met je eens ben dat ruinen niet per definitie ongelukkiger zijn dan hengsten. Misschien weten ze niet eens wat ze missen. Ik vind mijn ruinen er blij uitzien hoor....

Groet, Pien
(die een jonge hengst en ook wat ruinen bij de merries heeft lopen).