HannahFroukje schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 11:33:

Maar dan heb je het ook inderdaad niet over paniek, en daar ging het om. Mijn paard is bomproof maar wil wel graag zo lang en hard mogelijk rennen. Tijdens een endurance bv heb ik totaal geen gaspedaal nodig maar wel een rem. Dat zou ik dan nog eerder indelen in het type go of whoa paard maar niet bij het kopje paniek.

cornelie

cornelie schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 11:49:


Ik weer ... hehehe ....

Maar bij zo´n paard verwacht je dan toch nooit - als hij sowieso al ontzettend graag hard en ver wil - dat hij dan wel stopt als hij juist een reden ERBIJ heeft om te rennen? Tis natuurlijk niet dezelfde situatie, dat snap ik wel maar ... ik kan me echt niet voorstellen dat hij dan wel zou stoppen, integendeel. Eigenlijk weet ik dat wel zeker, want we hebben best wel eens paniek gehad (is nu nauwelijks sprake meer van) en inderdaad, dan wou hij alleen maar nog harder en nog verder weg.

Maar ja, misschien ook een verschil in paard, ... karakter ... training? Wat voor "soort" paard heb jij het over?

Jij weer

Frouk

HannahFroukje schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 9:59:

Tja, ik woog toen, schat ik, iets van 35 kilo of nog wat minder en het was een manegepony (die toch al een harde mond hebben). Dus ik denk dat ie mij eigenlijk niet echt voelde. Geloof trouwens ook dat hij het bit vast had maar dat weet ik niet zeker.
Trouwens vandoor gaan en echte paniek is wat anders vind ik. Stella is ook een paar keer aan de ren geweest met mij, er gewoon vandoor gegaan maar dat was heel anders als dit. Ik probeerde Stella tegen te houden maar ze ging gewoon het bit als 5e been gebruiken dus last van me had ze niet.

e m kraak schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 10:48:

Hmm, de bende denderde neit gezellig door met zn alle, mijn paard ging de andere kant uit toen de rest afsloeg, IN blinde paniek is het makkelijker om rechtdoor te rennen (over de weg) ipv achter de rest aan te gaan die het ruiterpad namen. Ik denk dat hij zo bang was (en de reden was dus onduidelijk, wel gebeurde het daar elke week) dat hij het neit eens door had. later kwam het ruiterpad weer bij de weg en toen zag ik dus al die losse ponys en vallende mensen en de drukke weg. Toen was hij gelukkig al wat rustiger :).

Paul schreef op maandag, 21 juni 2004, 17:13:


Wat jou betreft gaan ze gewoon, zoals de meeste uitgekoerste dravers, naar de slager? Dat vind jij eerlijker?


Ik heb toch ernstige twijfels dat je begrijpt hoe de ors werkt en waarom die "bijzonder" is. Je blijft maar vertellen over "de correcte manier van stoppen" maar dat is niet waar de ors voor bedoeld is.


De ors is juist bedoeld om de betrouwbaarheid te verhogen. Het is iets *extra's* en kan nooit de betrouwbaarheid verlagen.

Groeten,
Frans

Paul schreef op maandag, 21 juni 2004, 18:53:


En dit is nou precies wat NIET werkt in een panieksituatie. Je hebt het over het bit als een muur of hek, maar heb je er nooit van gehoord dat paarden die in paniek zijn zich dwars door een hek storten?
Misschien dat jij geen paarden traint die nogal makkelijk in paniek kunnen raken (Arabieren) of die enorm voorwaarts zijn (Dravers). Anders zou je niet met dit soort voorbeelden aankomen.


Ik kan je verzekeren dat dit bij een draver of bij een opgewonden Arabier niet werkt. Ik daag je, net als Egon, uit om dit te komen demonstreren.


Zo doe ik dat ook. De ors is iets dat extra is, voor panieksituaties e.d.


Nogmaals: Wel eens op een Arabier gezeten terwijl er ineens met veel geraas een luchtballon over je heenkomt?

Groeten,
Frans

Paul schreef op maandag, 21 juni 2004, 19:28:


De ORS heeft niets met inbuigen te maken. Ik betwijfel of je je paarden wel wil laten doorlopen als ze hun neus op je knie leggen...


De ors en de schouders controleren zit elkaar totaal niet in de weg.


De truuk met de ors is dat het paard wel degelijk in balans blijft.
Afgezien daarvan is de ors, zoals al eerder gezegd, een noodrem. Hoe fanatiek je ook bent met "hooo" e.d., er kan een keer iets gebeuren waardoor het niet meer werkt. Wat doe je dan liever, tegen die aankomende vrachtwagen crashen, of je paard "uit balans nemen".


Dat is de "gewone methode" die door iedereen wordt beoefend en waarbij veel mensen op een gegeven moment ervaren dat ze hun paard in een panieksituatie niet kunnen stoppen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag, 23 juni 2004, 12:41:


**************

Ja!!! :lol: :lol: :lol: Hahaha. Toevallig.

Me and my :horse:

Frouk

Paul schreef op maandag, 21 juni 2004, 19:39:


Bij de ORS kan een paard dat niet.


Dat zou ik best willen doen.


De truuk met de ors is dat dit niets uitmaakt. Ik trek namelijk niet, ik maak gebruik van een reflex waarbij het paard zelf zijn hoofd buigt.

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 0:06:


Het probleem is dat deze afstand waarbij ze omdraaien om te kijken, per ras verschilt. Bij koudbloeden is dat een meter of 10, bij warmbloeden kan dit 100 meter zijn, bij Arabieren en dravers kan dit een paar kilometer zijn.

Groeten,
Frans

HannahFroukje schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 9:16:


Naar mijn mening heb je hier helemaal gelijk in, dat is ook onze ervaring. De ors is echt een noodrem, maar niet per definitie de beste manier om stoppen AF TE DWINGEN bij een paard dat heel berekenend en zonder respect de ruiter mee neemt op zijn "uitje".

Groeten,
Frans

Paul schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 10:17:


Er zijn talloze verhalen van mensen die tot hun grote vreugde ontdekt hebben dat zij, met de ors, de enige waren die hun paard tot stilstand kregen in een op hol geslagen groep. Het zijn juist deze bewijzen waardoor steeds meer mensen ook de one-rein-stop installeren op hun paard.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag, 23 juni 2004, 13:05:


Ook mee eens - het is per definitie geen manier om stoppen af te dwingen - stoppen is een aangenaam bijverschijnsel.

Toch is dit nmm een meer dan gemiddeld interessante post. (verder commentaar niet persoonlijk naar jou bedoeld, Frouk, trek je in vredesnaam niets persoonlijk aan!)

Eens te meer komen hier nieuwe mogelijke combinaties van variabelen naar voren:

Ruitertje kan bang zijn maar paard niet (maar waarom zit ruitertje dan op paard?) of ze kunnen beide bang zijn (kan bijv. door overmacht zijn), onderscheidend van:
ruitertje niet in paniek maar paard wel (of ook niet maar dan hebben ze geen probleem!) - voor deze variant is ORS uiteraard het meest geschikt.

Als ruitertje bang is maar paard niet, werkt het dus écht niet - dus moeten we liefst nog een ORS inwerkend op ruitertje erbij verzinnen of verder proberen uit te werken.

In hoeverre zitten ruitertje en paard op 1 lijn en wat dan? Ik heb de indruk dat ruitertje vaak in zo mogelijk nog grotere angst/paniek is dan paard... waardoor ze elkaar fijn in de angsten gaan bevestigen uiteraard, waarbij het niet uitmaakt al zou de angst van ruitertje die zijn om te crashen en die van paard 1 voor mumsels.
Alleen al het aanleren van, en vertrouwen hebben in de "noodrem" kan een psychologische breekpunt in positieve zin in ruitertje veroorzaken. Het is maar een mogelijkheid die zijdelings in me op kwam die veiligheid kan verhogen....

Er is laatst voorgesteld een filmpje te maken van ORS in werking... Dat lijkt mij ook het meest overtuigend. Dan moet toch iemand Jack nog ergens door in paniek zien te krijgen zodat Ilona jullie kan filmen, Frans
Aardige boerenbuurman met een ratelende combine misschien?

Groeten, Egon.

e m kraak schreef op woensdag, 23 juni 2004, 14:59:


O ja, dit idee staat nog in de planning hoor! Moet het wel even "filmweer" worden.
Voor dit doel gaan we trouwens Harisha gebruiken, die is nog iets makkelijker op te jagen met iets engs.


We dachten er meer aan om iemand met een groot ritselend stuk plastic uit de sloot te laten springen. Da's iets makkelijker te timen. Handig voor degene die een en ander op de film moet vastleggen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag, 23 juni 2004, 12:35:


Luister jij ook zo goed naar je paarden of liever als je iets niet helemaal meekrijgt, vul jij het dan zelf in volgens de wetten van Frans? hoop het niet voor je paarden!


Byzonder is de ORS zeker niet en of ik hem snap, Ik denk het inmiddels wel

Mee eens Frans.