Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 11:18:


oef, dank je Ilona!!

Caatje schreef op donderdag 12 april 2007, 11:19:


Aanvulling nog: ik heb hier een twintigtal hoefbeentjes liggen. Als je ziet wat een verschillen er zijn in de holling daarvan op het zoolvlak, dan zie je ook direct dat een eenheidsworst-bekapping nooit en te nimmer voor alle paarden zal werken. De basis van de hoef is nou eenmaal niet hetzelfde. Het ene hoefbeen is hartstikke hol, en andere bijna plat. Er zijn ook platte kleinere bij, het zijn niet alleen de grote hoefbeentjes.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 11:22:


Zou een hol , of plat hoefbeen ook te zien zijn op een x-foto?
En geeft een hol hoefbeen automatisch een holle zool? En omgekeerd?

Gr Esther

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 11:22:


De vraag nmm is of die hoefbeentjes normaal of vervormd zijn. Omdat we natuurlijk alleen hoefbenen zien van paarden die geleefd hebben kan daar ook van alles mee gebeurd zijn. Wat is bv de invloed van een ijzer onder de voet op het hoefbeen geweest.Is het platter geworden omdat het veel minder steun heeft gehad? Wat is de invloed op het hoefbeen van pijnlijk nauwkeurig de voeten schoonhouden?
Is maar het opperen van een mogelijkheid waarop die verschillen tot stand kunnen komen he.
Maw. is er een natuurlijk verschil of later ontstaan?
Wat interessant zou zijn te weten is of er verschil zit in het aantal graden dat een groot voetbeen hol is in vergelijking tot een kleintje.
Maar ook dan moet je voorzichtig zijn met conlusies trekken denk ik.?

Piet

Caatje schreef op donderdag 12 april 2007, 11:13:


Wat je schrijft klopt, maar waar je spreekt over gezonde platte zolen wegens vlakke ondergrond heb je het wel over een normaal hoogliggend hoefbeen en een zool die eigenlijk volloopt en volgens bv. Strasser dan moet terug hol gesneden worden. Pete Ramey zegt over dit soort voeten dat ze dan ook diepe straalgroeven hebben (hij geeft een afstand in inch van de vlakke grond tot in de straalgroeve, ben het precieze getal kwijt). Waar ik het over heb met Lolita is een platte zool met ondiepe straalgroeven, het hoefbeen zit dus te laag bij de grond (door Fred ook op RX gezien). Maar toch zit in die platte, dunne zool (niet dik zoals bij de volgelopen zolen bij bv. de tinkers van Trea) een licht holle vorm. Het is alleen een heel plat bordje ipv. een diep bord. Ik zal toch eens foto's moeten nemen, hoewel holling daarop zo moeilijk te schatten is...

Bedankt om er over na te denken!
Nathalie

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 11:22:


Het wordt nog interessanter! Als (Als!) ik juist ben dat er lichte holling zit in de hoeven van Lolita (vooraan is daar wat fantasie voor nodig) dan zou het dus kunnen dat de zolen de voor haar normale vorm hebben en dat de onderkant van haar hoefbeenderen gewoon eerder plat is (platte borden ipv. soepborden ). Waarom is ze dan gevoelig? Vorig weekend kort buiten gereden zonder schoenen om even te voelen hoe het ging, zowel voor als achter (waar de zoolholling wel duidelijk is) zakt ze ineen als ze op een steen stapt.
De kwaliteit van de witte lijn is slecht (massa's steentjes erin) zowel bij Lolita als Cesar, ze hebben ook allebei pulsaties (Lolita meer) die andere paarden echt niet hebben. Ik weet het even niet meer.
Ik probeer maar gewoon ieder onderdeeltje wat ik kan aan te pakken.

En ik ga buiten met hoefschoenen (ik haat hoefschoenen intussen!) en leg uit aan meewarig kijkende paardenvrienden dat dat altijd beter is dan ijzers eronder.

Zo, mijn hart is weer even gelucht, ik kan er weer tegen

Groetjes
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 april 2007, 20:19:


Ja, niet ieder paard zal even 'mooie' holle zolen krijgen. Dat zie je in de praktijk al, en als je al die hoefbeentjes bekijkt zie je ook dat het nooit allemaal hetzelfde kán zijn.

@Piet: ja, ik vind het interessant hoe gezonde hoefbenen eruit zien. Maar wat maakt het in de praktijk uit? Met de bekapping of wat dan ook kun je er he-le-maal niets aan veranderen, dus praktisch gezien is het niet interessant. Het meest holle hoefbeen kwam overigens uit een overduidelijk ongezonde hoef: een bokhoef.


Haar zoollederhuid is ontstoken, lijkt mij. Die pulsaties wijzen er ook op. Ook al zijn de zolen dan (een beetje) hol, dan nog is het vreselijk gevoelig. Laminitis.

Dunne zolen op zich zijn geen reden tot inzakken, dat weet ik van dichtbij en uit ervaring omdat Baladeika ook een periode erg dunne zolen heeft gehad en niet gevoelig was. Met zulke paarden kun je niet kilometers en kilometers over lava-achtige puntige rotsen lopen maar gewone Nederlandse grindpaden en dergelijke hoeven daar echt geen probleem mee te zijn.


Ze hebben allebei pulsaties...? Ik dacht altijd dat het alleen om Lolita ging.
Er moet iets zijn waardoor je paarden niet van die ontsteking afkomen. Maar wát? Het kan gewoon niet dat ze allebei "toevallig" hetzelfde hebben en dat het al zo vreselijk lang duurt toch?

Zou er niet iets in het hooi kunnen zitten waar ze niet tegen kunnen ofzo?

Weet je, ik word er echt gek van, ik vind het zo ontzettend jammer dat het niet gewoon goed gaat met jouw paarden hun hoeven. We moeten erachter zien te komen hoe het kan.


Hoezo kijken ze meewarig? En als dat zo is, zou het niet veranderen als jij er juist heel positief over doet? Waarom haat je ze? Ik bedoel, is het omdat ze de schoenen nog nodig hebben? Dan snap ik het, maar verder is het toch fijn dat ze er zijn? Als je paarden er goed op lopen?


Ik leef met je mee Nathalie, het is rot dat het zo lang duurt, ik hoop dat we erachter komen hoe het kan.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 april 2007, 20:09:


Mooi dat je die vollopende zolen van mijn tinkers aanhaalt. Dat vollopen gaat al een paar maanden erg goed. Ik hoef nu nog maar eens in de maand iets aan de zolen te doen, terwijl dat eerder toch iedere week was. Het LIJKT of de hoeven nu toch beter worden in zijn totaliteit. Gevoeligheid is ook helemaal weg. Ik ben bang dat ik mijn hoefschoenen nét iets te vroeg gekocht heb, want ze hebben ze al maanden niet meer aangehad.
Ze worden trouwens nu regelmatig bekapt door een "gewone" bekapper, die correcties uitvoert aan de hoefwand bij Amy (die haar hoeven scheef afslijt omdat ze nogal een rare draai met haar achterhoeven maakt tijdens het neerzetten) De straal (die daardoor helemaal scheef ging staan in de hoef) staat nu weer mooi recht.

Ik heb geen idee of het minder vollopen samenhangt met deze bekapper, maar het is me erg welkom.
De hielen blijven nu iets hoger en er wordt goed gelet op lange tenen, die mijn tinkers nogal snel ontwikkelden als je daar niets aan deed.

In zijn geheel zijn de hoeven dus erg verbeterd.
Ik bekap nu nog maar eens in de maand, wat ik zó'n opluchting vind! ik streef naar nog minder onderhoud en heb daar ook goede hoop op.

Troy daarintegen, kwam bij ons met vreselijk achterstallig onderhoud. Toen zijn hoeven eenmaal netjes bekapt waren, moesten deze duidelijk wennen aan het beton. hij landt heel erg op de hielen (vooral achter) en zijn hielen slonken in schrikbarend tempo. Tegelijkertijd gingen ook de zolen vollopen. Hij ging gevoeliger lopen. Ik heb het verder zo gelaten, wetende dat hij (zover ik weet) 2 jaar op een stro-bed heeft gestaan en die hoeven natuurlijk enorm moetn wennen.

Nu.. na 4 keer bekappen begint het langzaam te verbeteren.
Ik ben benieuwd of als de hielen iets gegroeid zijn, het vollopen van de zolen ook weer minder wordt. dan zou ik bijna denken dat het verband houdt

Trea

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 11:22:
.>

fotootje Iloon??

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 april 2007, 20:09:


Ja ik ken het principe van Ramey om de zooldikte uit te rekenen met behulp van de straalgroeve(1.6 tot 1.9cm bij punt van straal en +/- 2.5cm bij het breedste punt) Als er inderdaad geen of nauwelijks diepte naast de straal zit, is de zool te dun. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het d zool zelf is die pijnsignalen doorgeeft, hoe ziet de achterkant van de hoef eruit? Genoeg straal om schokken op te vangen? Zijn jouw paarden lang beslagen geweest? Misschien zijn de interne weefsels gewoon (nou ja, gewoon) nog niet zover dat ze de schokken van het landen op kunnen vangen? En als je paarden staan, gewoon daar we ze zich prettig voelen, staan ze dan met de benen onder zich, verder onder zich of juist naar achteren? Het kunnen allemaal indicaties zijn van wààr de pijn zit? Hoe lang tob je hier al mee? Ik heb nl ook een paard met van de platte zolen, pietsie hol net voor de straal en met ietsje rafelwittelijn, wordt niet meer bereden maar heeft geen moeite met het terrein waar hij op loopt, ook over de weg 2xdaags, geen pulsaties...........wat kan er toch vreselijk veel gebeuren in die hoeven waar we geen bal van snappen!
Caatje
ps: ik peins er trouwens niet over een "volgelopen" zool dunner te snijden!

Caatje schreef op vrijdag 13 april 2007, 9:54:


Bowker en La Pierre hebben het altijd over het straalkussen.
De buitenkant van de voet kan er prima uitzien, maar dat hoeft niet te betekenen dat het straalkussen voldoende veerkrachtig is.
Het moet van samenstelling veranderen. Een onbelast straalkussen , door een weggesneden straal, is een onderontwikkelde vetmassa.. Een paard wat altijd op de straal gelopen heeft, heeft straalkussens die van veel veerkrachtiger weefsel zijn gemaakt.
Volgens hen is dat de oorzaak ervan dat sommige paarden zo'n moeite hebben met de omschakeling.
La Pierre adviseert het voorkomen van pijn bij het lopen omdat daar weer allerlei spier en gewrichtsproblemen uit voort kunnen komen, dus schoenen voor een harde ondergrond en zijn pads als therapeutische behandeling om het kussen te ontwikkelen.

Piet

Caatje schreef op vrijdag 13 april 2007, 9:54:


Om precies te zijn:

Ramey vind 3/4 tot 5/8 inch (19 tot 16 mmm) straalgroefdiepte nodig
voor paarden op hard en plat terrein gereden worden.
En de concave zool dan niet dieper dan 1/4 = 6,35 mm.

Paarden die vooral op het zachte leven en gereden worden, mogen
op het diepste punt een straalgroefdiepte hebben van 1 inch = 2,5 cm en
in het midden van de straal 3/4 inch = 19 milimeter.
De concave zool mag dan dieper zijn dan 6,35 mm.

Groetjes, Michiel