Frans Veldman schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:45:


Dat is een leuke, want wat doe je dan als je paard verstijfd in de ankers gaat??
Björk heeft daar een handje van, dan kun je gaan trekken maar dat verlies je bij voorbaat. Het kunnen hele gewone enge dingen zijn, zoals een kano die er eerst niet lag, of een bloembak die er al lang staat maar waar ineens andere bloemen in staan. een pomp waar ineens een lampje brand. Rust helpt bij haar gewoon goed, ze mag even snurken en snuiven en kijken. Daarna moet ze gewoon meelopen. Hetzelfde is het met haar met de trailer of IN een stal. Het moet met een los touwtje dan doet ze het wel. Zodra je enige druk uit gaat oefenen kun je het echt schudden. Het duurt misschien maar een halve minuut langer, maar als je het haar vraagt gaat ze wel. Onmogelijk om net te doen of het er niet is bij haar.

Groeten Esther

Frans Veldman schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:45:


Inderdaad Frans, jouw opmerking heeft dezelfde strekking als wat ik heel slecht uitgelegd heb. Ik bedoelde niet met "laat hem maar kijken" laat hem maar stoppen en eraan snuffelen, maar loop maar gewoon door, niks aan de hand, dan went hij eraan dat dat ding er staat.
Groeten
Piet

Ilona Kooistra schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:52:


Ik kan beter voortaan eerst alle reacties lezen, voordat ik ergens op reageer :)
Piet

Esther schreef op maandag, 5 juli 2004, 10:01:


Zo kennen we er allemaal ongetwijfeld een heleboel.... Tis toch ook overal hetzelfde......

Hoe zou dat nou komen, dat een paard eerst 150 keer zonder te snorken, snuiven, dansen langs een heel gewoon alledaags ding loopt, en de dag erna is dat heel gewone alledaagse ding in een

ALLERVERSCHRIKKELIJKST VERNIETIGEND MUMSEL

(leuk he, die was van Isabel) veranderd ?
Ik heb het niet over de linker/rechterhersenhelft theorie, da's me volledig bekend, maar over gewone dingen, die ons tweebeners niet eens meer opvallen of waarvan je denkt dat-ie dat nou al zooooovaak gezien heeft....

Of die wapperende plastic zak in de prikkeldraad waar jij langs wilt en al bijna kunt verwachten dat er even wat amok zal ontstaan....---> Niks dus, pffff, alles weer rustig, en net als jij denkt dat een wel heel erg heerlijke relaxte rit wordt vandaag, en je gedachten suffig afdwalen naar je boodschappenlijstje of het feestje van gisteravond schrikt ie zo plotseling en hevig van een bosje gele bloempjes langs de weg ( Weet je wel, diezelfde die ook in je wei staan...) dat jij er bijna afklettert....

Spirithorses schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:08:


Die linker/rechterhersenhelft theorie, als je daarmee de idee bedoeld dat je een paard apart met beide ogen iets engs of nieuws moet tonen, is volslagen nonsens, zowel op fysieke - als op gedragsmatige basis. Dat mag wat mij betreft wel bij de natte apen afdeling.
Ref.:

http://www.usyd.edu.au/su/rirdc/articles/miscell/sight.htm

http://www.equineresearch.org/ArticlesMedia.htm

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:08:



Ik heb daar weleens wat over gelezen. (sorry dames en heren, geen bronvermelding )
En dat kwam er op neer dat een paard dingen niet kan combineren. Dus bij die gele bloem onderweg niet denkt: he, dat is dezelfde bloem die thuis ook staat.
Ook het schrikken van 'iets' kwam aan bod.
Bv ik rijd 10 x over hetzelfde bospad. Er is storm geweest en de 11e x ligt er een boomstam. S C H R I K. Dan schrikt je paard niet van die boomstam zelf maar vanwege het feit dat er iets is dat er de vorige keer nog niet was. ( want bv verderop waar al weken een omgewaaide boomstam ligt schrikt hij/zij niet )

cornelie

cornelie schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:55:

Ja, oké. Maar waarom ? Hoe komt het dat een paard die zaken niet kan combineren, en de ene keer wel, maar de andere keer wel schrikt van hetzelfde....? Pien