Piet schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 20:12:


Hee Piet,
het is gelukt!
Wat een schatje.
Isabel

Isabel van der Made schreef op zondag, 4 juli 2004, 11:02:


Ja, hij is erg leuk, Piet.
Isabel : Opal ook.
Krijgen we een beeld bij de namen. Pien

Spirithorses schreef op zondag, 4 juli 2004, 11:06:


Dank jullie wel, altijd leuker dan om te horen: goeie foto en je paard is vast heel lief" :)

Maar Pien als ik jouw foto vergroot, krijg ik nog geen duidelijk idee hoe je nu eigenlijk rijdt. Je hebt iets in je rechterhand maar ik zie geen teugels. Klopt dat of mankeer ik iets aan mijn ogen?
Ik zie ook geen halster of hoofdstel.
In verschillende boeken staat dat wanneer je, voor je paard, iets engs tegen komt zijn hoofd het beste af kan wenden.
Hoe doe je dat dan? Stap je af en duw je z'n hoofd opzij?
groeten,
Piet

Piet schreef op zondag, 4 juli 2004, 12:49:


Ach Piet, die foto is eigenlijk alleen maar even voor de sjoo (valt dat tegen he). Ik rijd daarop met alleen een leren riem om de hals van BD. Die riem was te groot en het overtollige uitsteeksel heb ik in mijn hand, daardoor heb ik mijn hand iets te hoog, maar ik had geen zin meer de foto nog eens een keer over te doen met mijn hand omlaag.
Op deze manier kan ik alles en galloppeer ik ook hoor, BD vindt dat erg leuk en iedereen gaat daar altijd zo bewonderend van kijken....
Zij reageert prima op deze manier van rijden, maar als ze te heftig wordt, en dat kan wel eens bij een Arabier, til ik de riem zelf hogerop de hals richting hoofd, en door wat druk reageert ze ook. Sturen is gewoon de riem wat naar rechts of links bewegen met behulp van het tegenoverliggende been. Hetzelfde effect als bij neckreining. Zou ze niet reageren, wat eigenlijk nooit het geval is, dan zou ik de riem weer hoger doen en sturen.
Meestal rijd ik overigens met een gewoon stalhalster hoor, maar ik vond dit er wel kiks uitzien, het enige nadeel voor mij is dat BD zich op deze manier niet laat verzamelen.
Maar dat van dat afwenden bij iets engs snap ik niet. Hoe bedoel je dat ?
Heel leuke foto's van Shiny overigens op mijn E mail... Hij lijkt me inderdaad een kruising Araforest of Newabier of zoiets. Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag, 4 juli 2004, 22:38:

Ik heb al verschillende keren in diverse boeken gelezen, dat het passeren van "enge" voorwerpen tijdens een buitenrit het best gebeurt
met het hoofd van het paard afgewend van wat hij eng vindt. "Wat hij niet ziet is er niet". Mijn trainer zegt precies het tegenovergestelde "Laat hem er maar naar kijken, dan went hij eraan".
Mij lijkt het laatste het meest logisch, maar het eerste is ongetwijfeld waar: wat hij niet ziet, is er niet.
Groeten
Piet

Piet schreef op maandag, 5 juli 2004, 8:01:


Vreemde theorie vind ik dat: Ten eerste lijkt het me zo ongeveer praktisch onmogelijk om het hoofd van het paard zo te houden dat hij iets niet ziet omdat hij nou eenmaal een blikveld van bijna 360 graden heeft met alleen aan de achterkant van zijn hoofd een smal streepje waar hij niks kan zien. Ten tweede zet je het paard met zijn hoofd afgwend in de vluchtpositie. Als wij zoiets met onze ietwat vluchtachtige arabierachtigen zouden doen dan zouden ze, wanneer ze het enge toch waarnemen, gelijk het tempo gaan opvoeren want ze lopen toch hun neus achterna en die is van het enge afgericht.


Ook dit vind ik niet de goede oplossing. Door je paard ernaar te laten kijken geef je een bevestiging dat het inderdaad eng is. Stoppen is bovendien een beloning, dus ga je door te stoppen voor iets engs ook nog eens je paard belonen!

Wie is er nou potverdorie de leider tijdens de rit? Stel dat jij door een eng oerwoud loopt onder begeleiding van een gids. Wat stelt jou meer gerust als je ineens een eng dier ziet: Een leider die zegt "ach nee, niet boeiend, doorlopen!", of een leider die, wanneer hij ziet dat jij aarzelt, ineens ook blijft staan en er naar blijft kijken, als het ware zeggend "Goh zeg, goed dat JIJ dat zag, ik had het gemist maar inderdaad, laten we maar even afwachten want jij zal wel gelijk hebben dat het misschien een gevaarlijk ding is".

Mijn strategie is wanneer mijn paard iets engs ziet wat ik niet eng vind dat ik er dan zelf niet naar kijk, het volkomen negeer, en tegen mijn paard zeg "hup, doorlopen. Ik ben de leider en er is niets engs. Ik kijk er niet eens naar want het is totaal niet boeiend.".

Groeten,
Frans

Piet schreef op maandag, 5 juli 2004, 8:01:


Wat hij niet ziet is er niet nou eh paarden zien veel hoor, lijkt me moeilijk om het he-le-maal uit het gezichtsveld te houden en er toch langs te gaan. Maar buiten dat, wat heb je er aan. Redenatie van je trainer zit wat in maar dat is nog niet eens mijn doel van het naar het enge voorwerp laten kijken.

Het werkt zo goed omdat een paard een vluchtdier is. Wil dus graag rennen als hij ergens bang voor is. En raad eens wélke kant hij op wil rennen... nou niet er naartoe he. Hij wil er vandáán en daarmee ga je dus die "ik wil rennnennnn-modus" tegen, het paard hoeft niet meer zo nodig.

Het is zo ontzettend gaaf om te merken nu bij Baladeika dat wanneer ze iets engs hoort achter zich dat ze zich dan omdraait en er uit zichzélf naar gaat kijken! Dat is een wonder hoor met haar karakter, zo is ze niet uit zichzelf zo is ze geworden.

Heb het van de week 2 hele duidelijke keren meegemaakt. Keer 1 was op een bospaadje. Er kwam een fiets achter ons aan met fietstassen die erg veel kabaal maakten omdat diegene over het hobbelige zandpad fietste. Zelfs ik vond het wel heftig klinken. Nog voordat ik die teugels ook maar áánraakte draaide ze zich zelf om, en bleef staan. Precies wat ze altijd moet doen van mij als er van achter iets engs moet passeren.

Keer twee was later in de week. Ik reed door het dorp op het fietspad. Van achter kwam een hele sliert motoren met redelijk wat herrie. Ik had zoiets van, ff kijken of we deze keer niet gewoon rechtdoor kunnen lopen want uiteindelijk is dat natuurlijk je doel. Maar ik merkte ook wel aan haar dat ze het niet grappig vond, ze begon wat te 'verstijven' en ik dacht ok als het te gek wordt doe ik de one rein stop. nou ja je raadt het al dat deed ze dus geheel uit zichzelf....

Ach ik weet dat er mensen zijn met van die stoere knollen die bij zo'n verhaal totaal niet impressed zijn maar je moet niet vergeten dat het een paardje is die vroeger zo vandoor-vliegerig als de pest was. Rennen rennen en nog eens rennen en na tích kilometers eens gaan denken. Best fijne omschakeling dus.

groet Ilona

Frans Veldman schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:45:


Wie zegt dat die trainer bedoelt stil laten staan? Ik vatte het op als gewoon door lopen maar niet met de ogen er vanaf, zodat het paard dus gewend raakt aan hetgeen hij ziet terwijl hij ondertussen doorkachelt.

groetz

Frans Veldman schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:45:


Dat is een leuke, want wat doe je dan als je paard verstijfd in de ankers gaat??
Björk heeft daar een handje van, dan kun je gaan trekken maar dat verlies je bij voorbaat. Het kunnen hele gewone enge dingen zijn, zoals een kano die er eerst niet lag, of een bloembak die er al lang staat maar waar ineens andere bloemen in staan. een pomp waar ineens een lampje brand. Rust helpt bij haar gewoon goed, ze mag even snurken en snuiven en kijken. Daarna moet ze gewoon meelopen. Hetzelfde is het met haar met de trailer of IN een stal. Het moet met een los touwtje dan doet ze het wel. Zodra je enige druk uit gaat oefenen kun je het echt schudden. Het duurt misschien maar een halve minuut langer, maar als je het haar vraagt gaat ze wel. Onmogelijk om net te doen of het er niet is bij haar.

Groeten Esther

Frans Veldman schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:45:


Inderdaad Frans, jouw opmerking heeft dezelfde strekking als wat ik heel slecht uitgelegd heb. Ik bedoelde niet met "laat hem maar kijken" laat hem maar stoppen en eraan snuffelen, maar loop maar gewoon door, niks aan de hand, dan went hij eraan dat dat ding er staat.
Groeten
Piet

Ilona Kooistra schreef op maandag, 5 juli 2004, 9:52:


Ik kan beter voortaan eerst alle reacties lezen, voordat ik ergens op reageer :)
Piet

Esther schreef op maandag, 5 juli 2004, 10:01:


Zo kennen we er allemaal ongetwijfeld een heleboel.... Tis toch ook overal hetzelfde......

Hoe zou dat nou komen, dat een paard eerst 150 keer zonder te snorken, snuiven, dansen langs een heel gewoon alledaags ding loopt, en de dag erna is dat heel gewone alledaagse ding in een

ALLERVERSCHRIKKELIJKST VERNIETIGEND MUMSEL

(leuk he, die was van Isabel) veranderd ?
Ik heb het niet over de linker/rechterhersenhelft theorie, da's me volledig bekend, maar over gewone dingen, die ons tweebeners niet eens meer opvallen of waarvan je denkt dat-ie dat nou al zooooovaak gezien heeft....

Of die wapperende plastic zak in de prikkeldraad waar jij langs wilt en al bijna kunt verwachten dat er even wat amok zal ontstaan....---> Niks dus, pffff, alles weer rustig, en net als jij denkt dat een wel heel erg heerlijke relaxte rit wordt vandaag, en je gedachten suffig afdwalen naar je boodschappenlijstje of het feestje van gisteravond schrikt ie zo plotseling en hevig van een bosje gele bloempjes langs de weg ( Weet je wel, diezelfde die ook in je wei staan...) dat jij er bijna afklettert....

Spirithorses schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:08:


Die linker/rechterhersenhelft theorie, als je daarmee de idee bedoeld dat je een paard apart met beide ogen iets engs of nieuws moet tonen, is volslagen nonsens, zowel op fysieke - als op gedragsmatige basis. Dat mag wat mij betreft wel bij de natte apen afdeling.
Ref.:

http://www.usyd.edu.au/su/rirdc/articles/miscell/sight.htm

http://www.equineresearch.org/ArticlesMedia.htm

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:08:



Ik heb daar weleens wat over gelezen. (sorry dames en heren, geen bronvermelding )
En dat kwam er op neer dat een paard dingen niet kan combineren. Dus bij die gele bloem onderweg niet denkt: he, dat is dezelfde bloem die thuis ook staat.
Ook het schrikken van 'iets' kwam aan bod.
Bv ik rijd 10 x over hetzelfde bospad. Er is storm geweest en de 11e x ligt er een boomstam. S C H R I K. Dan schrikt je paard niet van die boomstam zelf maar vanwege het feit dat er iets is dat er de vorige keer nog niet was. ( want bv verderop waar al weken een omgewaaide boomstam ligt schrikt hij/zij niet )

cornelie

cornelie schreef op maandag, 5 juli 2004, 11:55:

Ja, oké. Maar waarom ? Hoe komt het dat een paard die zaken niet kan combineren, en de ene keer wel, maar de andere keer wel schrikt van hetzelfde....? Pien