>>sorry, maar nmm vergis je je. als ik naar mijn
>> hypergevoelig paardje luister, dan is het bitless bridle een
>> martelwerktuig, het trekt aan alle kanten, poll, snoert de neus
>>> prettig vindt.
>>
>> mijn suggestie is, koop het niet, het is een onding, in welke
>> uitvoering dan ook
>
> Ik volg deze discussie met veel interesse omdat ik eens zal
> moeten beslissen of ik mijn paard ijzer in zijn mond leg of
> niet. Veel liever doe ik dat niet, hoewel ik weet dat het de
> ruiter is die bepaalt hoe een bit inwerkt. Aan de andere
> kant ben ik er ook nog steeds niet van overtuigd dat de
> tegenstanders van een touwhalster voor 100% ongelijk hebben en
> zoek ik daarom naar alternatieven. Even dacht ik dat ik het
> misschien gevonden had.....
*************
Hierboven staat van alles door elkaar hoor, heb de namen daarom maar even weggehaald (doet er ook niet zoveel toe).
Over rijden met en zonder bit. Ik heb gereden met bit, met SCHERP bit, stomp bit, touwhalster en nu gebruik ik een licht leren halstertje. Geen bitless bridle gereden, dat niet.
Ik kies nu voor een gewoon leren halster, en niet meer voor een touwhalster. Als ik achtereenvolgens rijd met gewoon halster, met een touwhalster en met een bit, dan moet ik puur op m'n eigen gevoel af concluderen dat:
* Een touwhalster toch wel behoorlijk scherp inwerkt op zo'n paardenneus. Dat begon me op een gegeven moment tegen te staan, en ik ben er dan uiteindelijk ook vanaf gestapt, ook uit het oogmerk van veiligheid. Ik vind een touwhalster nl een van de onveiligste dingen die je rond een paardenhoofd kan knopen.
* Een bit heel zacht gebruikt KAN worden, maar ook heel scherp natuurlijk. Als het om zachtheid en finesse gaat, geef ik zelf de voorkeur aan GOED rijden MET een bit boven een touwhalster (mits je de teugels niet gebruikt voor steun).
Waar het mij om gaat: is het niet zo, dat het er altijd om gaat dat ALLES mechanisch gebruikt kan worden, wat je er ook omknoopt? En hoe zachter iets inwerkt, hoe eerder je merkt dat je gebruik maakt van de mechanische functie van iets, en niet van de communicatie met je paard. Een touwhalster klinkt prachtig en ziet er heel natuurlijk uit, maar naar mijn eigen idee kan het als je dat wilt, net zo mechanisch gebruikt worden als een bit. Daarmee wil ik niet zeggen dat dat niet handig kan zijn om je paard iets te leren hoor, je hebt om maar eens met
Parelli te spreken in het leerproces naar communicatie af en toe weleens iets nodig als "fase 4".
Je kunt alles GEbruiken en MISbruiken.
Overigens, even over het oorspronkelijke probleem. Een aantal posts terug kwam het idee van longeren op voor het paard van Janet. Maar eh ... is dat wel echt zo goed als het paard last heeft van z'n schouderspieren? Dat vraag ik me echt af. Longeren kan best heel belastend zijn, dat is toch ook de reden dat je't bij jonge paarden niet te veel mag doen? Vooral voor de voorhand lijkt me het nogal zwaar in deze situatie met dit paard, en als die voorhand pijnlijk is, maar het paard loopt verder gewoon los (zonder ruiter erop die corrigeert als hij voelt dat het paard "vermijdend" gaat lopen), dan krijg je toch de situatie dat het paard die manier van lopen gaat opzoeken die het minst pijnlijk is. Ik vraag me af of je dan het probleem gaat oplossen.
Niet als kritiek bedoeld hoor, zeker niet, ik vraag het me alleen af.
Warboel
