Aafke schreef op maandag 9 juli 2007, 22:02:

Beter ernaast. Aan een lange longe loopt het paard toch continu gebogen/gesteld op een cirkel met dus altijd ongelijke druk op de benen. Bij slappe knieën is het voorwaarts lopen risicoloos sterk makend, bochten vereisen zijdelingse belasting en lokken het 'wegglijden' makkelijk uit. Hoe krapper de draaicirkel, des te zwaarder de belasting die je juist uit de weg moet gaan. Als je wei groot genoeg is en je wil niet alle meters zelf ook lopen, zou je een longeerlijn kunnen overwegen, waarbij je zelf ook een cirkel stapt en daardoor zijn cirkel zo groot mogelijk maakt. Of: een stuk rechtuit, flauwe bocht, stuk rechtuit, zoiets.

Is het paard nog niet verkeersmak dat je de weg niet op kunt? of heb je geen gelegenheid daartoe? Beweging op harde ondergrond is erg goed voor weefsels als pezen en banden!

Christel Provaas schreef op maandag 9 juli 2007, 22:43:


Ok, dank je.


Hij is net twee weken bij ons. Is nog nooit iets mee gedaan, komt 'blanco' uit de weide, net gecastreerd, lief, eerlijk, niet bang aangelegt.. maar met pit. Durf pas met hem langs de weg wanneer ik me zeker genoeg voel dat ik hem in de hand kan houden.

Aafke schreef op dinsdag 10 juli 2007, 7:43:


Wanneer weet je dat?
Wandel naar een weg toe. Laat haar grazen in de buurt ervan. Mogelijk dat ze reageert als er een fiets, brommer, auto enz. langs komt.
Ga elke oefening een stukje dichterbij en weer terug voordat ze het echt eng vindt.
Kijk naar het verkeer, reageer er niet op door haar bv stevinger vast te pakken. Doe alsof het net zo belangrijk is als een vogel die overvliegt, kijk niet naar haar als ze reageert. Jij bent de leider, jij zegt dat het niks is om bang voor te zijn.

Piet

Dierenarst is geweest. Zeer grote kans dat het "gewoon" een 'losse knie' is. Met name links. Door training is er een grote kans dat het beter zal gaan volgens de dierenarts.

Nu nog overleg met m'n man + de oude baas over 'hoe nu verder'.

Piet schreef op dinsdag 10 juli 2007, 8:18:


Wat betreft de weg, een drukke Rijksweg durf ik dat nog niet aan. Ik ben tot nu toe nog niet echt de leider. Hij heeft de afgelopen 2 weken net even iets teveel meegemaakt qua dierenartsen (die hij op afstand lijkt te ruiken) Op die momenten ben ik ook helaas nog niet in staat hem bij me te houden. Balen!

Mede door de castratie en het vangen in de weide daarvoor (waar wij niet bij waren, maar wel het één en ander van hebben gehoord) heeft hij naar mijn gevoel nogal een vertrouwensbreuk opgelopen.

Misschien één van de meest onverstandigste keuzes die ik ooit heb gemaakt... maar ehhhh... heb Winsor gekocht. Hij blijkt twee jaar te zijn i.p.v. drie. Geen idee wat dit in de toekomst gaat worden......

Aafke schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:26:


Aafke gefeliciteerd met de pony.
Dit is toch de pony met de losse knie?
Komt vaak helemaal goed hoor als ze wat sterker worden. Ik heb er zat gezien die dit hadden en als de spieren etc wat sterker worden hoeft het geen enkel probleem te zijn.

Es

Aafke schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:26:


Nee, is geen onverstandige keuze. Ik feliciteer je.
Je hebt een dier een goede plek bezorgd. Iemand moet er toch voor zorgen?
Het is nu mogelijk het goed op te voeden en om er verstandig mee om te gaan. Een geweldige kans om veel te leren

Piet

Esther schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:56:


Idd, de pony met de losse knie, emotioneel nogal wat meegemaakt de laatste weken en het woord 'slacht' is met enige regelmaat voorbij gekomen.

Ik hoop idd dat alles goed komt, persoonlijk houd ik rekening met het feit van niet.. maar ook dan zijn er mogelijkheden te over om van elkaar te genieten.

Piet schreef op vrijdag 27 juli 2007, 16:25:


Dank je Piet. Het heeft nogal wat strijd gekost.. aan allerlei kanten (dwars tegen bijna alle adviezen in deze keus gemaakt) waarbij zweet en tranen op een bepaald moment bijna de overhand kregen.

Het dier heeft een goede plek, zal goed voor hem zorgen en bij vragen weet ik inmiddels de weg te vinden naar dit forum.