Sh*t, de 24 uur regen van gisteren zijn zo'n aanslag op Oakleys systeem geweest dat ze nu licht spierbevangen is. Vanmochtend stond ze stokstijf met pijnlijke keiharde spieren over haar hele lichaam. Ze kan geen stap verzetten.

Uit voorzorg hadden we bij een paar paarden al een regendeken opgedaan maar Oaks is inmiddels dermate afgehard dat we verwachtten dat ze de temperatuuromslag goed aankon en geen deken nodig had (ze kunnen schuilen onder de bomen en in de inloopstallen).
Mooi niet dus.

Net DA gebeld en we zijn begonnen met aspirine, dik inpakken in warme dekens en een stabiele ondergrond (tis zo'n moddertroep hier, ik denk dat dat zeker meespeelt). Ze staat nu in de bak maar wat te staan en zielig te zijn.
Voor Oaks is het de tweede keer dat ze dit heeft, toen ze pas een paar weken bij ons was heeft ze ook na langdurige regen hetzelfde gehad, da's inmiddels een jaar geleden en ze leek zo afgehard, sterk, goede vacht, maar ze blijkt tóch gevoelige spieren te houden.
Vanaf nu gaan we toch weer terug naar een regendeken bij langdurig slecht weer.

Zo zie je maar weer dat niet ieder paard weer- en regenbestendig wordt.
Puck, Holly en BD stonden gisteren ook flink te trillen, ondanks 24 hooi in extra porties! Die hebben dus ene deken gekregen.

Nog iemand anders soortgelijke verschijnselen tegengekomen?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:14:


is magnesium een idee?

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:22:


Heeft ze allemaal allang gehad voor haar exzeem, maar heeft bij haar niks gedaan. Ze is vorig jaar goed hersteld met MsN zwavel (aangeraden door mijn DA). Na 5 dagen al zag je resultaat.

Ondanks het feit dat het een robuust tiepje is, blijven haar spieren haar zwakke plek. Ik denk dat ze dit ook al in het verleden gehad moet hebben omdat er hier nooit iets ergs gebeurd is. Oaks is nu net 5, het paard van mijn dochter, die is haar nog aan het inrijden en ze hoeft nog niet veel te werken, begint nu net wat spieropbouw te krijgen, wordt nu niet gereden vanwege 4 weken vakantie en dan nu zó'n reaktie door het weer.
Het is mijn ervaring dat sommige paarden dit chronisch kunnen krijgen, Puck ook trouwens. En nu al helemaal nu het bij Oaks de tweede keer is beschouw ik het als een chronische gevoeligheid.

Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 13:09:


Hier, maar niet zo erg.Gisteren stond Pasha veel te hard te rillen naar m'n zin, ze stond ook niet te grazen zoals de fjordjes, die wisten natuurlijk van niks.Ik heb ze dan maar in de loopstal opgesloten met wat hooi en toen is het rillen wat later gestopt. (btw ze leeft al haar leven lang buiten)
Nmm was het gisteren te koud voor de tijd van 't jaar en de hele dag regen en een zomervachtje van een arabje ... geen goede combinatie.

jan.

jan seykens schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 13:50:


Mijn DA zei net ook dat er meerdere paarden in de problemen zijn gekomen door de snelle temperatuurswisseling en de aanhoudende afkoelende regen.
De oude ijslander van een vriendin van ons stond ook al te rillen, dat had ze nog nooit eerder meegemaakt met hem. Dat is een paard met een speklaag en een ijscovacht die al zijn hele leven op de weide zonder inloostal leeft.
Inderdaad, het gaat niet altijd op. BD (Arab) leeft ook al een hele tijd buiten, maar vond zichzelf errug zielig gister.

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:14:

Ja, met Buck.
Buck is in/na natte periodes ook uitgesproken stijf, hij staat 24/7 buiten met alleen 's nachts de mogelijkheid tot inloopstal. Zijn stofwisseling luistert sowieso erg nauw, hij raakte in het verleden makkelijk bevangen van een halfje krrachtvoer en kan ook niet permanent op gras, hij is het schoolvoorbeeld van goed functioneren op slechts hooi+mineralen. Ik hield het erop dat de aanhoudende regen de bak soppig maakte waardoor hij niet wilde bewegen vanwege het gespetter, maar jouw verklaring is ook goed mogelijk. Ik zorg er wel voor dat hij beslist elke dag beweegt, bagger of geen bagger, want hij gaat heel snel 'roesten', vastzitten, dichtslibben.
Buck heeft wat Amerikaans bloed, Oakley ook? misschien zijn deze types er gevoeliger voor?

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:05:


Kweeniet, Oakley is kruising Quarter met volgens ons iets pony-achtigs, New Forrest ofzo. Ik vind haar meer pony dan Quarter, die QH herkennen we voor geen meter in haar! Maar als je zegt dat daar een Anda of een Fries doorheen zit geloof ik het soms ook, te zien aan haar bewegingen en hoofdhouding als ze goed op dreef is.

Tijdens natte periodes waarbij de paddocks modderig zijn hebben de paarden meer moeite met lopen in de glibberige klei, en mij lijkt dat ze daardoor verkrampter gaan lopen; ook korter vanwege het uitglijden (paddocks lopen licht bergaf). Nu lijkt me dat niet direct een reden om zo'n zware spierpijn te krijgen, maar het kan natuurlijk ook zijn dat er een ander paard op haar gejaagd heeft en ze niet goed wegkon in de blub. Dat opgeteld op een toch al afgekoeld lichaam zou me zeggen dat dat mede een oorzaak kan zijn. Oaks wordt amper bereden, omdat ze nog zo veulenachtig is (ze is al 5 maar dat geef je haar niet), dus dat kan het ook niet zijn, hoewel ze wel veel in beweging is, ze speelt normaalgesproken met de andere jonge paarden en mijn dochter wandelt veel met haar (Oaks is het paard van mijn dochter).
Nu dus even niet, ze staat met haar maatje Izzy in de bak, eet gelukkig wel, maar ze kan inderdaad bijna niet lopen zonder enorm te wankelen en te strompelen.
Net wilde ze zich uitrekken en viel ze bijna om.
Ze krijgt overigens gewone mensenaspirine, 4 gram per dag, verdeeld over 2 porties (4 tabletten van 500 mg). DA zegt dat het over 3 dagen iets beter moet gaan, anders gaan we met andere medicijnen beginnen. Ik laat het maar even, mijn ervaring is dat rust en warmte in combi met pijnstilling al heel wat doen.

Ik kan je niet zeggen dat de Quarterachtigen bij ons er vatbaarder voor zijn, feit is wél dat Holly (QH) ook heel gevoelig is en Puck (Paint-Arabier) toevallig ook. BD (Arab) is jaren geleden spierbevangen geweest toen ikzelf nog zo stom was om een paard vanuit de stal met een berg haver erin direct aan het werk te zetten dus toen had ik een oorzaak.

Als het nat weer is gaat onze Holly bijvoorbeeld nergens liggen, ze durft dat niet, zij durft zowiezo niet te gaan liggen als er andere paarden in haar buurt zijn, dat maakt haar ook stijf en we moeten er dan voor zorgen dat Holly een plekje heeft waar ze droog en alleen kan gaan liggen. Nu lijkt bij Oakley de oorzaak in de plotselinge weersafkoeling te zitten. Eigenlijk zou een normaal gezond paard dit niet mogen krijgen, dus ik moet er wel iets mee....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:50:


O ja, wat herken ik dat gepieker... dat zoeken naar raakvlakken, oorzaken, dwarsverbanden...
Hier was het de afgelopen dagen best prima weer. Droog met wel een frisse noordenwind, maar geen reden tot stijf worden. Ik kan je dus ook niet zeggen of Buck parallel liep met Oaks.

Christel Provaas schreef :

Moet zeggen dat ik pas één keer meegemaakt heb dat een paard spierbevangen werd bij fris zonnig weer. Dat was de keer dat BD spierbevangen was, zij had toen een deken, stond op stal, kreeg haver omdat ze zo mager was. Ik nam de deken af en 10 minuten later was het prijs. Van de DA heb ik toen geleerd dat dát bij een gevoelig paard al voldoende kon zijn om de rug-en lendenspieren plotseling teveel te laten afkoelen. Sindsdien haal ik in de winter bij de dekenpaarden de deken nooit meer zomaar af, maar laat ik hem enkele minuten op het kruis en de lendenen liggen voor ik hem eraf haal.

Oakley en Puck zijn alleen maar gevoelig voor aanhoudend koud en vooral nat weer. Ik ga nu ook geen enkel risico meer nemen ze zonder die dekens te laten als het zo aanhoudend slecht weer is.
Tja, beiden zijn ook al met spierproblemen bij ons gekomen he, dus je weet toch nooit helemaal precies wat ze hebben meegemaakt.

Hoe graag ik hen ook zonder deken zou willen, het risico is me te groot!

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:05:



Eergisteren was het hier ook prijs. Eveneens bij een paard met Amerikaans bloed. (Alhoewel je dat op het zicht ook niet zou zeggen)
Het had hier donderdag de hele dag geregend en had haar Boett-deken aan.
Op zo'n dagen krijgt die deken dan ook geen kans om te drogen en zit het risico er wel in dat ze er door in de problemen komt.
Normaal zou ik het dan afnemen, maar ik moest de hele dag werken en had pas s'avonds de kans om langs te gaan.
s' Avonds trof ik een paard aan dat stond de trillen op haar benen en miserabel stond te wezen in een hoekje van de stal.
Dat trillen ziet er best eng uit, maar ze heeft het al wel vaker gehad en toen was het snel weer weg door haar kacheltje op te stoken met hooi.
Ik was al aan het bedenken hoe ik zo snel mogelijk hooi bij haar kon krijgen. (Paarden lopen op de wei en krijgen geen hooi in de zomer )
Maar ze wist het zelf op te lossen.
Zodra ik haar deken had afgedaan, vertrok ze in galop uit de stal, ging Puzzle ergens oppikken en heeft een kwartier lang met Puzzle rondjes zitten rennen en zitten spelen. Wat voor haar echt heel erg atypisch is. (Pête is een paard dat heel zelden speelt en praktisch nooit uit eigen beweging sneller gaat dan een relax drafje.) Na dat kwatiertje rondsjeezen was het trillen ook helemaal weg.
Ik denk niet dat ze echt 'spierbevangen' was, want dan zou ze volgens mij niet uit eigen beweging gaan rondlopen. (Zou ook heel erg slecht zijn voor haar, dacht ik) Maar ik ga er vanuit dat ze zelf het beste weet wat ze moet doen, om zich beter te voelen?
Gisteren was dan wel opvallend stijf. En met rijden had ik ook redelijk wat moeite om haar achterhand aan de gang te krijgen. Ze was wel voorwaarts, maar erg lang. En ze had nogal de neiging te gaan hangen in m'n handen. Iets wat ze normaal niet doet.
Achteraf ook wel gemerkt dat haar beide spronggewrichten lichtjes opgezet waren. Dus het zou evengoed door haar gewrichten kunnen komen ipv haar spieren.
T'is een beetje gissen.

Ans

Ans Jondral schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 10:17:

Misschien waren de sprongen wat opgezet door het plotselinge en hevige racen? En wat je zegt... puzzelen. Zit te denken, die EMS ziekte dieveel in de US voorkomt, is toch ook typisch een quarter-aandoening? Ook zo'n stofwisselings-iets? Zijn deze paarden misschien gewoon 'gevoeliger' op hun spieren?

Ans Jondral schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 10:17:


Ben ik weer blij dat ik dat lees, mijn merrie, halfbloed wpn, is ook stijvig. Gister lag ik bij het opstappen er bijna naast. Zodra ze last van haar spieren heeft, is het moeilijk opstappen.Ze begint dan te bokken. Normaliter kijk ik daar goed naar. Ik heb toen een heeele tijd gestapt, tot ik wat meer ontspanning voelde. En die dag daarvoor naast de fiets liep ze ook al zo stijf. En ik heb nog zo zitten twijfelen met de laatste natte periode, wel of niet regendeken. Ze heeft vroeger ook regelmatig last gehad van lichte spierbevangenheid. Noueh ik ben t nu zat, weer zo'n periode nat koud weer en de regendeken gaat erop. Verdorie ik baal weer van mezelf, ik had die regendeken nog in mijn handen. Ben wel blij dat ik dit lees, ze is dus niet de enige. Ik voel me altijd zo'n watje als ik die deken opleg, grrrr. Beterschap met jullie paardjes trouwens, gr. Ingrid

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 13:14:


Dat is goed mogelijk. Die paar keer per jaar, dat ze uit haar dak gaat. (zoals donderdag) dan doet ze het meteen grondig. Ze is dan heel explosief, korte sprintjes, stops en veel gesteiger en rare sprongen. Ziet er altijd nogal belastend uit voor die achterbeentjes.
En ze heeft natuurlijk ook spat enzo en stond voor donderdag ook al 3 dagen stil omwille van het weer. Kan er ook weer mee te maken hebben.
Maar ik zit nu wel te denken, in hoever ze gevoelig is op haar spieren. En of dat trillen iets met spierbevangenheid te maken heeft. Ze was ook erg verkrampt, staart tussen haar billen geklemd (ook tijdens haar rodeo-showtje). En aanraking vond ze onaangenaam. Ik moest haar deken heel voorzichtig uit doen, want ze voelde aan alsof ze elk moment kon ontploffen.
En ze heeft het al vaker last gehad van haar spieren. Deze winter had ik haar hiervoor zelfs een tijdje msn gegeven.
Ik had het donderdag afgedaan met "Ze had het koud omdat ik zo dom was haar dekn op te laten en ze heeft zich weer warm gelopen" Maar nu ik dita allemaal lees, vraag ik mij af of ik er niet meer aandacht aan zou moeten besteden?
Maar een echt spierbevangen paard gaat nooit uit zichzelf rondracen neem ik aan?


Bedoel jij dat Hypp-dingetje? Dat is toch alleen maar in bepaalde paint-bloedlijnen. Afstammelingen van Impressive dacht ik?
En dat is in ieder geval geen voorouder van mijn Pête.

Ans Jondral schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 17:14:


die Impressive was een QH met onderhand al meer dan een miljoen nakomelingen
(over verschillende generaties zowel AQHA, ApHC al APHA)
wegens immens populier omwille van zijn overdikke spierpaketten en
het doorgeven hiervan, in pakket met HYPP, yeah, gringringrin

HERDA, de erfelijke huidziekte waarbij de huid er afkomt als een jas
met de rits langs de ruggengraat, daarentegen leidt dan weer linea recta
naar PocoBueno, die ook zowat in elke QH en afgeleide mengelmoes terug te vinden is.

Wat HYPP betreft zijn er ook aanwijzingen dat dit bij volbloeden voorkomt,
die worden echter op snelheidsprestatie geselekteerd en bijgevolg beter uitgewied
dan de stilstand-paarden in de halter-industry......

ja fokkin' horses hé !

Peter Donck schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 17:22:


Peter, jou stippels op welke lijnen gaan die eigenlijk terug? Ook lijnen waarin die Impressive en PocoBueno voorkomen? Of zijn het een ander soort stippels dan de Amerikaanse variant?

Van Pête ben ik eigenlijk vrij zeker, zowel Impressive als Pocobueno komen niet voor in haar QH-kant van de familie. (voor zover dat na te gaan is) Heb wel eens in haar stamboom zitten neuzen. Ze stamt niet af van die showpaarden maar als je een generatie of 4 teruggaat zit je alweer tussen de race-paarden.