Eva Saegerman schreef op vrijdag 14 september 2007, 12:22:


Kan de eigenaar zelf de voorvoeten al doen?
Of wil hij dat niet leren?
Zo ja dan kan het paard éénmaal onder verdoving voor de achtervoeten
en daarna zorgen dat de achtervoeten slijten op het harde. Met een
regelmatige verzorging van de voorvoeten een heel kort oppakken
van de achtervoeten, ben je zo enkele jaren verder, zonder al te veel
problemen. En wie weet gaat het zo beter langzamerhand.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 14 september 2007, 14:52:

Neeje. Maar ook wij niet hoor. We kunnen ze hooguit 30 seconden opnemen en dan poes voet terug neer. Als we te lang vragen dan gooit ze der voorbeen de lucht in.

Zelf bekappen? Piet, vertel jij maar
Neen, hij wilt het wel leren als hij merkt dat het een oplossing is (dus eerst zien dan geloven principe)

Ja zo dachten wij ook

die piste dachten we dus ook aan

Als hij al elke dag een keer met de rasp over de hoewand zou kunnen zou dat prachtig zijn, of zoals je zegt, zoveel over straat dat paardje het zelf doet


"Een paard goéd trainen kan alléén als het de rest vd tijd paard kan zijn"

Eva Saegerman schreef op vrijdag 14 september 2007, 14:57:


Duidelijk hoor.
En voor sedatie hoef je toch niet met het paard naar een kliniek?
Dat doet toch een dierenarts, zelfs sommige paardentandartsen
gebruiken sedatie. Het paard op een verharde paddoc zetten,
deze winter en zomers snachts dat doet al bijna alles.
Gladde stenen slijten het minst, loop zelf maar eens met blote
voeten over verschillende ondergronden, dan weet je snel genoeg
welke ondergronden het meest slijten. Dat zal die man ook moeten weten.
Ruwe oppervlaktes dus.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 14 september 2007, 15:07:


Op dit moment is een lichte verdoving niet voldoende Michiel.
Ze moet echt onder zeil.
Het best doe je dat onder constant gecontroleerde omstandigheden,
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Piet schreef op vrijdag 14 september 2007, 15:38:


Dat zeg jij, een ervaren iemand (met sedatie) zegt misschien anders.
Ik heb vorig jaar een tandarts bij Jur gehad die werkte met sedatie en
electrische frezen, deze man Peter Helthuis was beslist niet zacht zinnig.
En Jur zo mak als een lam zelfs zijn hoofd werd opgetakelt.
Komend jaar neem ik weer iemand die het gewoon met een vijl doet
zonder sedatie, en een beetje zachtzinniger te werk (moet) gaan.
Maar als sedatie dit allemaal toestaat, dan kunnen die achterbenen
ook opgetakelt worden en electrisch bekapt worden, tenmiste met
deze tandarts erbij wel

Wel effe goedkoper dan naar een kliniek en de tanden zijn gelijk
goed gedaan

Michiel

Omdat het hier toch wat te gortig wordt wil ik als eigenaar van dit paard wel een paar halve waarheden uit de wereld helpen.

Het is nu al zo'n drie jaar dat ik voor dit paard een oplossing probeer te zoeken voor haar hoefprobleem. Het is mijn bedoeling dit op een paardvriendelijke manier op te lossen. Aangezien drie jaar verschrikkelijk lang is heb ik inderdaad uit pure wanhoop al eens gezegd dat ik ze naar de slager zal brengen,dit zou ik echter nooit doen.

Eva en Piet hebben mij hun hulp aangeboden, wat ik ten zeerste waardeer, en in het begin leek het erop dat ik uiteindelijk de manier had gevonden, dit blijkt nu helaas niet waar te zijn.

Om haar benen tegen schurftmijt te behandelen was ik ze gewoon uit met een borsteltje en een geschikt produkt of wanneer het te koud is om haar benen volledig nat te maken vernevel ik het met zo'n plantenspuitje. Dit laat ze perfect toe.IK vind het jammer dat Piet beweert dat ik bang van haar benen ben.

Het is omdat Piet mij had afgeraden om ze terug te laten verdoven (slechte ervaring voor het paard) en ze zo te laten bekappen dat ze nu zo lang staat. We hadden er eind augustus trouwens alle vertrouwen in dat we het in één of twee trainingen wel opgelost gingen hebben. Eerstdaags ga ik nu in een paardenkliniek een afspraak maken om haar uiteindelijk toch te laten bekappen. Aangezien ik geen enkel risico wil lopen, noch voor het paard, noch voor de mensen er om heen laat ik dit in een kliniek doen. Ik besef dat dit niet de ideale oplossing is, maar wanneer ik nu blijf wachten wordt het fataal voor dit voor de rest overigens prima paard.

Het is makkelijk om vanaf de zijlijn kritiek te geven, je moet eerst zelf met dit probleem geconfronteerd worden.

Cedric, sorry, maar als iemand ongevraagd bij mij thuis komt en dan onnozelheden begint te vertellen zoals: "als ze ziet dat je haar veulen haar benen opheft zal ze dat ook wel laten doen", heb ik inderdaad de neiging wat wantrouwig te kijken. Je gevoelens tov mij zijn geheel wederzijds.

Alle andere -bruikbare - tips zijn meer dan welkom !

eigenaar schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:51:


Ok, tip... ingaan op het aanbod wat hier op dit forum is gedaan! Gebruik maken van de mogelijkheden die mensen u hier bieden. Wat heeft u te verliezen om op dit aanbod in te gaan. Geef het paard en hen die éne maand in de poedertoren om er aan te werken.

Maar goed, 't is enkel een tip.. en net zoals een paard dat kan kunt u het aannemen... of afwijzen....

Heel veel succes en geluk toegewenst de komende tijd met uw paard waarvan ik denk/geloof dat het een speciaal plekje in uw hart heeft!

eigenaar schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:51:


Ik begrijp jou wel. Ik denk dat als het echt niet anders op te lossen is, ik het paard ook in een kliniek zou laten verdoven en bekappen; er zit dan niks anders op. (Gelijk effe de tanden laten mee onderzoeken...)
Ik heb verder geen tips voor je, hebben zelf onze handen vol aan onze Andalusiër die Jack vanmiddag nadat ze 3 uur gewerkt had nog aan gort probeerde te trappen. Haar voorbenen geeft ze inmiddels braaf, ze zit ook niet vast in haar rug en bekken (allemaal laten onderzoeken), het is gewoon angst en dat moet er vanzelf uit gaan wanneer ze meer en meer vertrouwen krijgt. We zijn al een heel eind, een maand geleden nog liet ze zich vallen als je aan haar voorbenen kwam, en inmiddels mogen we tenminste onze hand al op haar bijbeen leggen, maar als je richting sprong gewricht gaat begint ze gericht uit te halen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 15 september 2007, 20:33:


Toch nog een keer mijn tip met paarden die zich laten vallen, wij hebben het opgelost met hooi geven, hooi eten geeft rust. Af en toe zelf ook even wat anders gaan doen zodra er spanning komt. Andere dingen werkten niet bij dit paard, en wat belangrijk was om er een rustig paard bij te zetten. Het vallen was ook het missen van 'veiligheid' van de leidster van de groep.Misschien was die verlatingsangst wel het grootste probleem. Het vallen was in dit geval echt angst.

eigenaar schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:51:


Niet alleen jij bent bang van die benen, IEDEREEN met een klein beetje verstand is bang van die benen.
Ik heb zo oprecht mogelijk geprobeerd te beschrijven hoe we dit probleem aangepakt hebben. Dat er soms iets tussen staat waar je het niet helemaal mee eens bent is mogelijk. Maar er is hier geen naam genoemd, geen foto gepubliceerd.
Er hebben veel mensen meegedacht omdat iedereen begaan is met het paard.
Het is ontzettend jammer dat het niet gelukt is.
Verder denk ik dat we een mogelijk werkbare oplossing besproken hebben in het mennen over straat en indien nodig totaal verdoven in een kliniek.
Daarnaast heeft Eddy aangeboden te willen helpen, een aanbod wat ik zeker zou aannemen. De sleutel van de oplossing zit in het zeer regelmatig trainen van het paard en daarmee het vertrouwen winnen.

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Esther schreef :

Was het maar zo makkelijk.... bij een relatief klein probleem wil hooi voeren inderdaad helpen, paard erbij zeker ook (een van de eerste dingen die je kunt proberen) maar niet als het echt heftig is zoals bij Chispa (de Andalusiër).

Oakley bijvoorbeeld heeft ook nog steeds moeite met haar balans als je één been optilt. Ze is verder in orde nu, maar nog steeds wat slap en volgens de DA duurt het nog wel een jaar voordat zij sterk genoeg is. Gister ging ze tijdens een opzadel-les nog bijna tegen de vlakte toen een cursist haar hoef wilde uitkraben en deze net iets te lang vasthield.
Oakley was het paard dat vanaf een half jaar altijd al op stal gestaan heeft en nooit heeft kunnen bewegen en sterk worden. Zij heeft wel de grootte van een vijfjarige maar in haar hoofd en bewegen blijft ze nog heel veulenachtig. Ze is hier nu bijna een jaar, is niet meer wankel, maar nog steeds niet heel sterk, maar ze kan zich wel óveral dubbelvouwen, is zo soepel als een elastiek.

Pien

Piet schreef :


Ik ook hoor.
Ik ben eigenlijk zelden bang, maar wél voor in het rond trappende achterbenen.
Met dank aan Bombita die mij dit bezorgd heeft
Trappende benen is een Jack klus hier

Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 15 september 2007, 21:37:


Vooral voeten met een 15 cm te lange toon, die komen nog veel verder dan je verwacht
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Spirithorses schreef op zaterdag 15 september 2007, 21:33:


Hahahaha Pien, hier was het een relatief groot probleem en levensgevaarlijk, behoorlijk heftig ook, het is zelfs zo geweest dat de toenmalige smid, maar later ook bekapper haar wilden laten sederen omdat ze zelf ook graag heel wilden blijven, het kon blinde paniek zijn. Ik weet niet wat Chispa precies doet, en wat er mis is gegaan met hem. Kan ook best zo zijn dat het niet werkt met hem, maar het kán wel werken als je zelf het probleem anders benadert dan je normaliter zou doen.