Spirithorses schreef op dinsdag 18 september 2007, 11:43:


Pff alleen charmante foto's en ik hier maar mijn ziel blootleggen

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 september 2007, 13:13:

Er is volgens mij mbt het effect van bitloos rijden een duidelijk verschil tussen paarden onderling.

Ik ben een dressuuruiter die tevens veel buiten rijdt, daarbij doe ik veel grondwerk, ja rotwoord maar hoe moet je dat anders noemen. Ik heb het bitloze rijden 'op een deftige manier dressuurgewijs beproefd' en ik heb ervaren dat het bij mijn spaanse, temperamentvolle, makkelijk verzamelende paard een fijner effect heeft dan bij mijn gelijkmatige, op de voorhand gebouwde, economisch bewegende brave paard.

Aan de lange lijnen laat Cadiz inmiddels de eerste correcte piaffepassen zien, bitloos, ik zal foto's plaatsen zodra iemand ze gemaakt heeft.
De aanleuning die hij bitloos neemt is wat zwaarder, wat ik in zijn geval alleen maar fijn moet vinden, want hij heeft een badkuipmodel dat graag zijn rug wegdrukt en aanleuning is immers de sleutel tot goed ruggebruik. Nu heb ik een slechte arm en wens een vederlicht contact, maar de aanleuning die hij bitloos aanbiedt, is wel wat meer dan vederlicht.
Ik rijd hem afwisselend bitloos en met bit (flexibele rubber stang), het enige verschil vind ik de zwaarte van de aanleuning. Hij is met of zonder niet meer of minder ontspannen. Bij hem maakt het eigenlijk niet uit wat je eraan of erin hangt, aangezien hij voornamelijk op zit en gewichthulpen reageert (da's het heerlijke van die spanjaarden he!)
Nee, ik werk niet toe naar bitloos voor altijd, ik vind bitloos geen doel, maar een middel. Bitloos schuimt hij trouwens haast evenveel als met bit.

Buck moet altijd wakend voor scheefheid bewerkt worden. Bitloos betekende na enkele keren -om eraan te wennen- dat hij zijn volledige gewicht in mijn handen legde en loodzwaar werd. Bood ik hem die leunstoel niet, dan ontaardde het in stofzuigen op de voorhand zonder ruggebruik, hij kan nl voor een 10 halsstrekken. Omdat jarenlang op de voorhand lopen hem ooit scheef en dus kreupel heeft gemaakt, durf ik het gevaar niet aan te gaan en blijf ik hem met bit rijden. Voor mij is bitloos immers geen doel. Hem gezond houden is mijn doel.
Buck schuimt met bit matig en zonder bit (grondwerk) niet.

Ik denk dus dat het schuimen voor een groot deel met temperament te maken heeft. Wanneer ze spelen, vliegen bij Cadiz de spetters in het rond en bij Buck helemaal niet. Zou Cadiz dan heel ver van de koniks af staan...?
Of zich gewoon meer opfokken, van nature al...?
Ik denk het laatste.

Christel Provaas schreef op dinsdag 18 september 2007, 14:55:


Ik heb het bitloze rijden 'op een deftige manier

Met hoeveel paarden ?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 september 2007, 15:01:

2.

Anita Cats schreef op dinsdag 18 september 2007, 9:02:


Vooruit dan maar nog een stukje. Ik tiepte overigens: voor MIJ niet interessant.

Dat schuimen komt van nature niet voor; zo hard durf ik deze stelling best wel te maken. Daarom wordt het veroorzaakt door het bereden worden.

Het is inderdaad waar dat lang niet alle paarden schuimen vanwege het bit. Dit heeft denk ik alles te maken met de functie die het bit technisch heeft:
1a) een bit dient voor het veroorzaken van p+ stimuli en niets anders, daarvan afgeleid is:
1b) r-, dezelfde cigaar-uit-eigen-doos-constructie waar Parelli zo gek van is.
2) echter: alle, ALLE stimuli kunnen een "cue" (begrepen, aangeleerde stimulus) worden, dus ook p+ stimuli. Een simpele, enkelvoudige "cue" zoals die in het merendeel van het paardrijden wordt toegepast komt meestal neer op: als ik x voor jou veroorzaak (ontvanger bepaalt) dan ga jij naar grote waarschijnlijkheid y doen (exclusief "chaining" dus).

Uit bovenstaande volgt dat de werking van een bit psychotechnisch uiteenlopend kan zijn, van primair p+ tot het zelf cue worden met nadere betekenissen.
Dit laatste is wat vooral de dressuurders nastreven. Het heeft tot gevolg dat "het bit losgelaten" gaat worden en het kauwen op het bit aanvang neemt. Kauwen veroorzaakt speekselvorming. Schuim betekent dat een zekere overmaat aan speekselvorming niet wordt doorgeslikt. En hiermee is, denk ik, het verschijnsel grotendeels verklaard.

De dressuurders hebben nmm dus gelijk in dat, bij de door hen gewenste vorm van bitgebruik, schuimen gewenst is want hoe minder overmatig speeksel wordt doorgeslikt des te beter het is.
Dit staat echter volkomen los van mijn meningen over bitloos rijden en beleren volgens cognitief behaviouristische principes.

Ziezo, ik hoop hiermee een niet-extreem stukje te hebben geplaatst wat in bondigheid gewoon niet volledig kán zijn, hoop dat gesnapt wordt hoe ingewikkeld deze dingen in werkelijkheid in elkaar zitten, en wie de technotermen nog niet snapt leest zich maar bij

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!