e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


Deed. Ik ben ermee begonnen als 'laatste redmiddel' toen de verstandhouding tussen pride en mij écht gevaarlijk werd. Mijn doel was toen om weer te kunnen rijden met hem. Ik ben t/m stage 4 ofzo gekomen van level 2 maar ik ben er niet meer actief mee bezig. Althans, niet de lesboekjes volgen etc, in mijn dagelijkse omgang met pride/paarden volg ik nog zeker wel de principes. Ik ben ermee gestopt omdat kort gezegd mijn doel bereikt was. Hiermee bedoel ik zeker niet dat ik nu alles wel weet maar gewoon, de lol was eraf en het volgen van de lessen werd meer een soort van 'moeten'. Ik heb de pakketten inmiddels ook al verkocht. Maar toch, ik heb er zeker géén spijt van!!!!!! Het is het beste dat ons is overkomen en ik vind het jammer dat ik zoiets niet eerder heb gedaan. Ik heb sinds een paar dagen een jaarling merrie en ook haar ga ik weer op die manier beleren. En tzt ook zo inrijden. Ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan omdat zij in weze 'blank' is en bij pride was gewoon al heel veel verpest. Maar wie weet krijg ik er met porsche wel weer zoveel lol iin dat ik verder ga, geen idee............
Ik vond het overigens ook het geld dubbel dwars waard, een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding.
De sterkte punten: de zelfconfrontatie. Heel moeilijk soms maar wel zeer leerzaam. Ik heb vooral geleerd om niet boos te worden en meer na te denken waarom een paard reageert zoals het doet en wat ik kan doen om mijn bedoelingen duidelijk te maken.

Zwakste schakel,...... hmm....... de lessen/clinics zouden misschien wel wat goedkoper mogen Ongetwijfeld zijn die kosten er nu eenmaal maar het weerhoudt mij ervan om door te gaan. Het zou fijn zijn als dat wat toegankelijker werd allemaal.

Nu scheelt het denk ik wel dat ik makkelijk uit een boekje leer, beter dan dat iemand mij iets voordoet. Als ik iets lees kan ik het al helemaal voor me zien/voelen en dat gevoel bij mijn paard weer terugvinden. Dus dat past juist bij mij. Maar ik kan mij voorstellen dat als iemand het beste leert als er wat voorgedaan wordt dat het dan wat lastiger zal zijn.

John Lyons spreekt mij ook zeer aan, ik heb daar nu diverse oefenboeken van en ik denk dat dat iets beter bij ons past.

cornelie

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


Ik doe Parelli wel. vind het erg leuk om te doen en ik vind het prettig dat ik nu iets heb wat mij wat meer vastigheid geeft. Ik kan in de boekjes vaak zien waar het fout gaat, waarom en meestal ook wat ik eraan kan doen. Zoniet, dan val ik Eddy Modde (ned instructeur) weer lastig
Parelli geeft heel veel duidelijke uitleg over leuke oefeningen.

Ik gebruik niet altijd zijn methode om iets te bereiken, maar dingen zoals fases vind ik wel heel goed. het leren dmv verhogen van druk, zit me soms wel een beetje dwars. Ik probeer vaak om hetzelfde te bereiken dmv een beetje clickertraining (ik lok het gedrag uit en beloon heel uitbundig, bv met hals laten zakken op druk).


Ik ben met Chip tot half level 2 gekomen, maar ben nu opnieuw begonnen met een paard en dus weer terug bij level 1.

de overzichtelijkheid, goede duidelijke uitleg in de boekjes en video en de leuke (gevarieerde) oefeningen en variaties daarop.

ik ben van mezelf niet zo creatief en Parelli stimuleert dat niet echt, vind ik. Ik heb gauw de neiging blindelings de boekjes te volgens en zoals linda al zei, het paard uit het oog te verliezen. Dat heb ik sinds kort bij mezelf ontdekt (oeps) en denk dat dat wel een gevaar is bij Parelli.
Daarnaast ken ik een meisje die ook "parelli" doet, maar dit nmm helemaal verkeerd aanpakt. Gebruikt de fases verkeerd en als strafmiddel, slaat bepaalde (nmm belangrijke) oefeningen over omdat ze ze saai vind (zoals follow the rail, sidewaysgame) en gebruikt parelli om haar paard gehoorzaamheid af te dwingen. Van een "NH-gevoel" is verder weinig sprake vind ik dan. Dat vind ik ook gevaarlijk aan het programma, omdat je veel dingen ook verkeerd kan inte(r?)preteren. Maar zoiets heb je natuurlijk zelf in de hand.

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:

> Hoever ben je al gevorderd?

Ik ben nu bijna twee jaar ermee bezig en ben eind level 2 ong. Ben afgelopen weekend nog op cursus geweest bij Eddy (instructeur)


Dat het je als persoon veranderd, dat het je paard veranderd, op een positieve manier. Mijn paard is nu zo veel vrolijker, slimmer en lichter en sneller in zijn reacties dan hij vorig jaar was. Je gaat altijd vooruit, er zijn altijd weer nieuwe oefeningen maar de basis blijft hetzelfde. De eerste drie levels zijn eigenlijk voor jezelf en je maakt (ondanks de uitgebreide boekjes) nog zo veel fouten. Als de eerste paar levels heb doorlopen dan ben je gewoon zoveel beter met paarden dan dat je eerst was en dan gaat het met een nieuw paard alleen maar beter. Ik vind de verandering die je als "paardenpersoon" doormaakt het sterkste punt


Wat al vaker gezegd is...je hebt veel creativiteit nodig, knowledge is nothing without imagination, en ik denk dat het daar vaak fout gaat. Door cursussen te volgen, met andere PNHers te oefenen naar demo's te gaan etc etc kun je dat probleem naar mijn mening goed ondervangen. Samen spelen is zo veel leuker!

Groetjes Maaike

cornelie schreef op maandag, 9 augustus 2004, 22:36:


Hoi,
Bij mij is dit omgekeerd. En bijkomend nadeel van Parelli is dat alles in het engels is en dat kan ik niet zo best lezen. Dus dan moet ik er toch al een eigen interpretatie aan gaan geven, dan kan ik het net zo goed zonder al die boekjes doen. Ik heb niets van parelli en doe dus ook niet aan parelli. Ik doe eigenlijk geen enkele stroomlijn. Gewoon mix van alles en lol met je paardje maken. Daarbij heb ik het meeste van Isabella zelf geleerd. Nu zij mij keurig heeft opgevoed, zijn we wat uitgeleerd, maar uitproberen blijven we allebei doen.

Groeten,
Ingrid

HannahFroukje schreef op maandag, 9 augustus 2004, 20:44:


**************************

ben jaren geleden al eens naar een clinic geweest in Kalkar (vijfsterrenman Birger)en was onmiddellijk onder de indruk van wat er in een weekeinde werd bereikt door een enorme verscheidenheid aan studenten en paarden. De uitleg was fantastisch en in de twee dagen ( 2x 8 uur) dat wij hebben gekeken heb ik zoveel gezien,geleerd en gehad om over na te denken. Zelf ben ik na jaren engelsdressuur overgestapt op westernriding(een manier van rijden die erg paardvriendelijk is..als je het goed doet! alles op de zit, geen gepor met sporen of continu aandrijven, in de mondtrekken). Op het moment sta ik op het punt die twee (western en parelli) te gaan combineren...de clinics zijn vaak erg ver bij mij vandaan (woon in de kop van Groningen) en dus heb ik besloten samen met mijn zusje het pakket level 1 aan te schaffen. Ik heb een hele dominante, hoog in het bloedstaande en zeer snel beledigde Quarter en ik kies voor parelli in de hoop, ook in onverwachte situaties(ziet alles, reageert op alles en negeert mij dan af en toe door flink weg te springen), op een goede paardvriendelijke manier, de baas van ons tweetjes te blijven. Als mensen het interessant genoeg vinden wil ik wel schrijven hoe het ons vergaat..we starten september.

groet, edith

branki schreef op maandag, 9 augustus 2004, 19:56:


******

niet om onaardig te zijn....maar de heer voest heeft zo'n beetje zijn hele programma van anderen "geleend" (ook van Parelli) en dat zou zo erg nog niet zijn ware het niet dat alle paarden die bij hem de mist in gaan (en dat is maar bij heel weinig mensen bekend) door een vriend van mij(zeer bekend in de sportwereld...ook de olympische paarden komen in zijn handen) er weer bovenop geholpen moeten worden... Ongelooflijk hoe iemand zo'n bekendheid kan krijgen....

edith

Linda schreef op maandag, 9 augustus 2004, 20:24:


***************

wat een mooie objectieve brief....Je hebt dus alle 3 de pakketten? In september starten mijn zusje en ik met Parelli..ik zou het leuk vinden als je af en toe zou willen reageren op mijn bevindingen. Maar nu alvast een vraagje..is je verstandfhouding met je paard verbeterd? waarin merk je dat het meest? wat is je beste ervaring?

Edith

edith van der Horst schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 9:56:

**************
dat was ik eigenlijk nog vergeten te vermelden. Wat ik ook wel heel prettig aan Parelli vind, is dat er gerichte oefeningen in zitten die paard en ruiter leren om met zo min mogelijk aanwijzingen zoveel mogelijk te doen. Daar herinnerde jou opmerking me aan. Je leert het paard verantwoordelijkheid te geven. Bij dressuur leer je b.v. vaak constant aan te sporen, bij Parelli leer je je paard om een bepaald tempo vast te houden, zonder dat jij verder nog echt iets doet. Als je het goed en precies doet, leert je paard om in alles samen met je mee te gaan, en merk je op een gegeven moment dat als jij je lichaam ontspant, je paard ook onmiddellijk denkt "oh, ze wil denk ik zachter". Dat rijdt zo ontzettend fijn, je wordt dan echt a.h.w. 1 met de paard. Ook aan de teugel rijden kun je met Parelli heel "fijn" en zonder dat gesjor aanleren (dat kan met gewoon dressuur ook, maar toch is het idee wel anders).

de clinics zijn vaak erg ver bij mij vandaan (woon
**************
Moet zeker kunnen hoor, maar het zal misschien even tijd kosten en je paard zal misschien juist in het begin zich wel hier en daar verzetten omdat je toch een soort dominantiespelletjes speelt met het grondwerk. Zoals jij je paard omschrijft, doet hij wel een klein beetje aan die van mij denken. Bij het "porcupine" game had ik toen opeens een paard tegenover me dat dacht "aan de kant? Hoezo aan de kant!". Daar heb ik echt wel een beetje geheibel met hem gehad. Als je eerlijk blijft, en geduldig, en vasthoudend, kom je daar zeker doorheen. Je leert ook op heel subtiele wijze je paard te vertellen dat hij buiten z´n boekje gaat (een paard wat bijt stuur je b.v. fijntjes een stukje terug (moet je hem eerst wel leren natuurlijk), wij mensen vinden dat peanuts, zien dat niet eens als terechtwijzing, maar het paard begrijpt dat HEEL goed, zo kun je hem zonder geweld of slaan heel goed en rustig corrigeren). Groot voordeel vind ik dat.

De eerste stappen zijn echt het moeilijkst. Maar als je daar doorheen bent, wordt het erg leuk. Level 1 is de technieken aanleren, da´s het lastigste, in level 2 leer je daar creatief mee te werken, dat is het "fun" level.

Succes ermee!

edith van der Horst schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 9:56:


Het spijt me maar je hebt mij toch echt op de kast
Waarom nou toch altijd dat vooroordeel dat engels getrek en geduw is en western zo totaal paardvriendelijk? Goed en slecht paardrijden kan in elke discipline. Ook in het engelse rijden wordt gebruik gemaakt van signaalhulpen en er zijn helaas ook genoeg westernruiters die flink tekeer kunnen gaan.

cornelie