Dit is het eerste berichtje dat ik schrijf en ik ben blij dat ik deze site heb gevonden. Ik vind het erg belangrijk om dieren waarmee je omgaat goed te leren begrijpen zodat je in kunt spelen op hun belevingswereld.
Mijn dochter heeft pas een eigen paard gekocht na ruim 13 jaar rijden op de manege. Maar een eigen paard is toch anders en er komen zo heel wat vragen op ons af. Het is dan zo fijn om die te kunnen delen met andere liefhebbers en graag ik wil jullie wat voorleggen.
Arlando van de Tibbe is een 3 jarige halflinger. Vlak voordat ze hem kocht is hij gecastreerd. Hij heeft langere tijd de leiding gehad over 3 andere hengsten.
Nu staat Arlando samen met een 16 jarige fjord in de wei. We hadden gedacht dat de fjord het voortouw zou nemen maar het is Arlando geworden.

Ze kunnen vanaf de allereerste dag goed met elkaar opschieten. Als we de wei inlopen en beide paarden begroeten gaat het nu goed. In het begin accepteerde Arlando niet dat Iwan ook werd begroet. Hij legde dan zijn oren in zijn nek en dan ging Iwan al opzij. Als we met Arlando de wei uit willen dan komen ze beide al aanlopen, Arlando krijgt zijn halster om en we nemen hem mee. Iwan de Fjord schikt zich daarin hij is niet echt opdringerig maar zou ook wel meewillen. Maar is nu het omgekeerde het geval, wil de baas van de fjord zijn paard meenemen dan verhindert Arlando dat op elke manier. Hij gaat er rondjes omheen lopen, bijt Iwan in zijn billen zodat hij ook niet met zijn baasje mee kan lopen. Zoals wij dit gedrag invullen wil hij Iwan (de enigste van zijn kudde) bij zich houden. Toch moeten de paarden van tijd tot tijd uit elkaar. Hoe kunnen we dit op een begrijpelijke manier voor de paarden aanpakken.

alvast bedankt voor het meedenken. Groetjes Saskia

saskia van de schoor schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 15:23:


Sorry Saskia, ik heb dit gedrag nooit meegemaakt, dus echt helpen kan ik je niet. Ik heb wel eens gehoord, maar nogmaals, zelf er geen ervaring mee, dat je een touwtje mee kunt nemen de wei in, en dat om laten zwiepen, maar dat gaat om de persoonlijke ruimte van jou eigenlijk. Ik ben bang dat dat touwtje niet veel uithaalt als Arlando zijn ponnie bij zich wilt houden. Toch moet ie natuurlijk zijn vriendje wel laten pakken, maar hoe, ik zou toch zeggen wegsturen, maar begrijp dat dat dus niet zo makkelijk gaat. Misschien is het een idee om er voorlopig een draad tussen te zetten?
Sterkte ermee

Esther

saskia van de schoor schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 15:23:


Hoi Saskia,

Ik denk dat je dat inderdaad goed hebt gezien
Dit gedrag heb ik ook best vaak gezien en heb er zelf soms nog wel mee te maken als ik met mijn paard door twee weides moet met anderen die het liefste gelijk achter ons aanlopen. Heel lastig, zeker als het een dominant paard betreft wat achter je aan loopt... ik heb eigenlijk altijd mijn paard aan een lang touw en zwiep met het uiteinde als de andere paarden wat te dichtbij komen. In het geval dat ze achter mijn paard en mij lopen, draai ik om als ze te dichtbij komen en zorg ik dus dat ik (met mijn touwtje) tussen beide kom. Ik vertoon dus hetzelfde gedrag (het beschermen van mijn paardje/maatje) naar het dominante paard toe. Mijn houding straalt op zo'n moment uit dat ze maar beter niet mijn paard kunnen benaderen, dat ik haar bescherm...let wel, ik straal geen agressiviteit uit maar meer gezag. Op dat moment is mijn paard onderdeel van mijn kudde
Ik herhaal dat draaien net zo vaak als nodig is, het zwiepen met het touw zorgt ervoor dat ik geen slachtoffer wordt van eventueel getrap en gebijt tussen mijn paard en het andere paard. Ik verdedig dus eigenlijk onze ruimte (niet alleen mijn ruimte). Nu kan ik gewoon met mijn paard langs al die andere paarden lopen, ik hoef alleen maar te kijken als ze te dichtbij komen en ze staken de 'achtervolging'
Consequent zijn en duidelijk maken dat het gedrag 'not done' is, dat ze rustig gewoon verder kunnen grazen als hun maatje weggehaald wordt. Hij/zij komt heus wel weer terug de wei in... een touwtje kan dus heel goed helpen en omdraaien als het paard te dichtbij komt. Ik las dat Arlando vooral rondjes gaat draaien om het andere paard, misschien kun je ervoor zorgen dat je wat naast de omheining loopt zodat dat al niet mogelijk is of zorg je ervoor dat iemand anders het 'beschermen' op zich neemt en zorgt dat Arlando afstand houdt. Uiteraard wel op de eigen veiligheid letten en consequent hierin zijn...

Hoop dat je hier iets aan hebt? Zo is het bij mij in ieder geval altijd wel gelukt...

Groetjes,
Linda

saskia van de schoor schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 15:23:

Hoi Saskia

Welkom op de site.
Zoals je later al geschreven had...het antwoord duurde je te lang?
Wel even om denken...ook hier zitten een hoop mensen die vakantie hebben en vanwege het mooie weer natuurlijk niet elke dag achter de pc zitten.
Ik heb het bijvoorbeeld wel gelezen maar door ziekte van mijn pc´tje niet de tijd gehad om iets te schrijven...
Ik ga het nu proberen okee?


Tja dit soort dingen kun je van te voren niet voorspellen....
Wat me wel bezig houd...hoe oud waren de andere 3 hengsten?
Waarschijnlijk jong? gezien de leeftijd van Arlando en dan zijn leiderschap...


Als ik dit zo lees komen bij mij de volgende vragen...
Hoe lang hebben jullie Arlando al en is Arlando nog niet zoveel met mensen in aanraking geweest??
Ik krijg hier nml. de indruk dat het 2 benig wezen tegenover dit paard niet veel indruk maakt.
Ofwel , hij accepteerd de mens nog niet als leider, iets waar naar mijn mening aan gewerkt zou moeten worden.
Daarnaast de adviezen zoals al door de andere gemeld...touw mee de wei in en tussen de paarden blijven om zo jullie ruimte te kunnen ´beveiligen´en kenbaar te maken.
Rondjes draaien met het touw en als hij zich daar niks van aantrekt sneller ronddraaien zodat het een geluid gaat maken en met je eigen stem en lichaamstaal natuurlijk ook duidelijk maken dat i weg moet wezen... wel stoppen zodra hij wegloopt en met stem belonen...
Zeker in het begin gemakkelijker als je langs de zijkant een lijn hebt om zo te voorkomen dat hij ( en jij dus ook ) rondjes blijft draaien en als je met zijn tweetjes bent.
En wel oppassen natuurlijk, hij is geen andere leider gewend als ik het zo lees en kan zijn plaats wel eens gaan verdedigen.
Als hoofdzaak zou ik dus echt gaan werken om hem toch duidelijk te maken dat hij mensen kan vertrouwen en moet accepteren als leider en dus ook de leiders beslissingen (in dit geval de andere meenemen) moet accepteren...en er zijn vele manieren om dat te doen maar daar zijn de meningen ook hier over verdeeld....ik persoonlijk zou het met een echte join-up doen maar weet natuurlijk niet of je in deze zaken ´thuis´ bent... en je moet dit niet zomaar gaan doen zonder ergens vanaf te weten ofwel...veel lezen dus...op het net is zat info over te vinden over de verschillende manieren en het wijken voor druk zoals op deze site is er een van....de druk kan van je hand komen maar ook van je lichaam,zelfs alleen van je ogen...
Veel werk te doen dus voor jullie, en als je wat geduld hebt zal hij snel begrijpen wat de bedoeling is.... laat je ons weten hoe het verloopt...?
Succes Nick

saskia van de schoor schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 15:23:


***************
Sorry, ik had deze niet meteen gezien (ik lees ook niet echt alles).
Ben beslist geen expert op dit gebied hoor!

Maar wat ik wel weet is dat je in elk geval niet moet proberen om Arlando te "leren" om niet dominant te zijn. D.w.z. ga je het gedrag afstraffen, dan zal dat misschien met heel veel druk helpen, maar geeft het geheel toch een negatief tintje en kan makkelijk leiden tot nog erger.

Ik denk zelf dat het het verstandigst zou zijn om op een eerlijke manier Arlando te bevestigen in zijn leiderschap, gevolgd door een bevestiging van JOUW leiderschap. Aan dat laatste zul je moeten werken, want blijkbaar is dat dus nog niet helemaal ok! (vind ik hoor).

Wat ik zou doen als het mijn paarden waren, dit mag je geheel naast je neerleggen natuurlijk maar je vraagt o.a. ook om mijn mening, is:

Elke keer als ik de wei in kom zou ik Arlando aanhalen, aaien borstelen, knuffelen, zodat hij heel zeker weet dat jij weet dat HIJ de leider is. Negeer Iwan volkomen, het is Arlando's recht om als eerste bij je te komen, en Iwan zal dat ook accepteren en normaal vinden dat hij als eerste aandacht krijgt.

Vervolgens gaat het erom, of Arlando ook accepteert dat JIJ wat hem betreft de lakens uit kunt delen. Je hebt al bevestigd dat hij hoger in rang is dan Iwan, maar nu gaat het erom of hij ook weet dat jij (of die ander) hoger in rang bent dan Arlando. Blijkbaar dus nog niet!!! Want hij vindt blijkbaar dat Iwan bij ZIJN kudde hoort en wil hem niet afstaan aan jou of die ander. Dat klopt dus niet helemaal, want het is WEL jouw recht omdat jij hoger in rang bent, om over Iwan te beschikken. Ik denk dat je daar dan ook heel duidelijk in zult moeten zijn. Het lijkt me dat je dit niet opgelost krijgt als je Arlando niet het een en ander bijleert, buiten het weiland. Je zou hem b.v. in elk geval kunnen leren om in de bak te reageren op een teken van "wegsturen", dan kun je hem op die momenten dat dat nodig is duidelijk maken, dit gedrag is niet acceptabel, sodemietert u maar even op.

Volgens mij moet je deze twee dingen dus combineren. Zolang je de rollen bevestigt zoals ze zijn, zul je het minste gebakkelei in de wei hebben.

Groetjes, Frouk

Wat werkt is waar ...

Hallo Esther,
Ondanks dat je schrijft er niet mee in aanraking te zijn gekomen, toch zou je waarschijnlijk de goede beslissing genomen hebben. Je moet denk ik ook de persoonlijke ruimte behouden. Met nog een aantal tips in de volgende reacties denk ik dat ik begrijp wat er aan de hand is. Nu nog proberen het leiderschap naar mij toe te trekken. Er is nog veel werk aan de winkel. We hebben Arlando pas 2 maanden. Ondanks dat hij in die eerste drie jaar bij de fokker als een lief betrouwbare hengst is opgevoed moeten wij nu aan het werk om dat voort te zetten. Wel een uitdaging. Ik laat weten hoe het mee gaat.

Groetjes Saskia Esther schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 16:10:

Linda schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 20:02:


Hoi.

Goed uitgelegd, Linda. :)

Het achterblijvende paard moet dus leren even alleen te zijn.
Men kan oefenen daarin.
Het andere paard mee de wei uitnemen en de tijd van weg zijn langzaam opbouwen.
Ook kan het goed zijn, het achterblijvende paard in het begin in de gaten te houden, zodat hij niet aanleert uit te breken en er achteraan te gaan.

Wij hebben bij de acht paarden, èèn dame, een fjording.
Blijft ze alleen achter, breekt ze uit.
Wilt ze mee, gaat ze onder het draad door..........stroom of niet.
Krijgt ze honger en ziet ze ergens anders meer gras, is zij degene die er wel even heen zal gaan.

Alles gaat redelijk goed zolang er ruim gras en een andere fjord bij is.
Nou is het niet mijn paard, maar bij het uit de wei halen van andere paarden, gebruik ik ook een lang touw en geef aan dat ze weg moet blijven......buiten onze ruimte.

Hallo Linda,

Een touw meenemen lijkt me inderdaad een goede tip. Ik moet ook aan de slag om meer indruk te maken op Arlando. We hebben hem nu 2 maanden en zijn er al een eind mee op weg. De eerste weken konden we niet gewoon met hem over de weg wandelen omdat hij constant als eerste wilde lopen, hij hinnikte alles bij elkaar, deed lastig als we andere paarden tegen kwamen. Dat is nu verleden tijd. Hij blijft keurig achter lopen en heeft niet meer de neiging om voorop te lopen. We wandelen veel met hem om hem zo aan zoveel mogelijk situaties te laten wennen. VOor ons is het allemaal nieuw en proberen we wat we kunnen. Wat we in ieder geval wel doen is heel consequent blijven naar hem toe. Dat moeten we nu ook gaan doen als we Iwan uit de wei halen. En dan nog hopen dat de eigenaar van Iwan het ook allemaal zo gaat doen. Wij moeten er natuurlijk voor gaan zorgen dat Arlando het toelaat. We gaan aan de slag met alle genoemde tips. Bedankt. We laten weten hoe het verder gaat.

Groetjes SAskia

Linda schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 20:02:

Hallo HannahFroukje,


Ik kan me voorstellen dat je die dominantie op verschillende manieren kunt benaderen. Voor mij is het inderdaad geen optie om het met geweld en straf te doen. Dat is mijn aard niet en ik heb gemerkt dat je met geduld en goede begeleiding ver komt.


Dat mijn leiderschap nog niet ok is dat klopt hoor. Ik ben zover nog niet. We hebben hem nu 2 maanden en zijn al flink met hem aan de slag geweest. Het is al een stuk beter dan dat we hem kregen. Als we nu buiten wandelen blijft hij keurig achter lopen. In het begin liep hij als het haantje voorop en was het moeilijk hem naar achteren te krijgen. Heel opgewonden, letterlijk, liep hij dan. Geen gewone rustige stap maar constant alert en nerveus. Hij reageerde op alle paarden. Waarschijnlijk zaten toen de hormonen nog flink in de weg. Hij was 3 weken voordat we hem kregen gecastreerd en kwam ook nog en een stal te staan naast een merrie die op dat moment hengstig was. We konden wel door de grond zakken. Niet leuk voor hem en niet leuk voor ons. Maar ja, je hebt niet zomaar iets anders voor een tijdje. BOven dien lopen er overal hengstige merries rond, die kun je niet vermijden. Wij moesten leren er mee om te gaan en daar zijn we mee begonnen. En veel lukt er wel en veel nogn iet. En ik denk dat bijna alles te maken heeft met het leiderschap wat we nog niet hebben en wel moeten verdienen. En daarin willen we zo graag advies. We zijn ook van plan om cursussen te gaan doen wb. het grondwerk.


Dit herken ik helemaal uit het hondengedrag. De leider komt op de eerste plaats.

Dit stukje is nog niet voor elkaar. Wij moeten nog een stapje op de ladder omhoog zodat we Arlando kunnen leiden.

Je zou hem b.v. in elk geval

Dat wegsturen, hoe heb jij dat je paard geleerd. Ik ben er wel mee bezig. Ik laat Arlando los in een kleine ruimte en neem dan steeds zijn plaats in. Op een gegeven moment gaat hij rondjes lopen en kan hem zo op de volte houden. Door het veranderen van mijn positie loopt hij de andere kant op.
Dit gaat goed. Als ik na een tijdje stop (ik weet niet of alle signalen van overgave er al moeten zijn maar hij heeft wel steeds zijn binnenoor naar me toegedraaid en laat zijn hoofd wat hangen, niet altijd) en ik ga rustig in het midden staan dan komt hij naar me toe. Ik raak hem dan overal aan en als ik wegloop loopt hij vaak achter me aan. Is dit de manier die je bedoelt of doe jij ook nog andere dingen.

Groetjes Saskia

Hallo Nick

Ja, het lijkt alsof ik heel ongeduldig ben als ik het zo opschrijf, maar er zit wat anders achter. Ik popel naar informatie en ik heb wat snel het idee dat andere problemen of vraagstellingen misschien interessanter zijn om op te reageren en zo mijn vraag ( die voor mij zo belangrijk is) over het hoofd wordt gezien. maar ik merk wel dat dat niet zo is. Ook jij alvast bedankt voor het meedenken.


Arlando was een jaar ouder dan de drie anderen. Misschien wel logisch dat hij dan de leider is maar daarom dacht ik ook dat Iwan van 16 de leider zou worden over Arlando.


We hebben Arlando in mei gekocht. Hij stond bij de fokker op stal en is alleen met de fokker in aanraking geweest en met stagiaires. De laatste maanden zijn ze bezig geweest om hem in te rijden wat heel goed is gegaan. Hij heeft al wel op twee-jarige leeftijd eht longeren geleerd. De fokker heeft overigens wel heel veel tijd aan zijn paarden gesteed.


De fokker hoefde maar licht zijn stem te verheffen en Arlando was al flink onder de indruk. Voor hem ging Arando door het vuur.


Ik denk dat het klopt dat hij onze leiding nog niet accepteert zoals het wenselijk is. We hebben al wel het een en ander gewonnen. Met wandelen blijft hij keurig achter lopen, hij loopt vrij rustig langs andere paarden als we die op weg tegenkomen, hij hinnikt niet meer de hele weg. Ik denk dat hij ook last had van zijn hormonen. Kan ook wel he?
Aan dat leiderschap moeten we hard werken. Ik ben er druk over aan het lezen maar in de praktijd toepassen is een tweede.
Ik heb gisteren een touwhalster geknoopt om het wijken te oefenen. Ik lees hier en in de boeken dat dat erg belangrijk is dat hij dat doet.


Ik ga zeker een touw meenemen als ik Iwan een keer meeneem. Als ik Arlando pak gaat het allemaal goed maar dat is logisch. Arando neem ik iedere dag mee. Iwan vindt het niet leuk maar laat het wel toe.


Even over die join-up. Ik wil graag van je weten of ik het goed doe. Ik probeer het zo goed mogelijk te beschrijven.

Allereerst zet ik met lint een stuk van de butienbak af. Ongeveer 15 bij 15 meter. Ik laat Arlando los. Helaas staan er aan de zijkanten van de bak allerlei planten en gras die hij lekker vindt. Als hij zijn gang gaat en niet meer op me let dan loop ik naar hem toe richting achterhand, draai een keer met mijn touw of gooi het naar hem toe. Hij begint dan meestal in een draf te lopen. Hij loopt dan naar een andere plaats waar gras staat. Ik blijf naar hem toelopen en dwing hem bij het gras weg te lopen door wat krachtiger met mijn touw te zwaaien of het weer naar hem toe te gooien. Op een gegeven moment zie ik dat hij me in de gaten gaat houden. Als hij naar het gras wil lopen en hij ziet me aankomen dan loopt hij snel door. Als we zo ver zijn dan blijft hij rondjes lopen. Ik kan door mijn positie te veranderen hem de andere kant op laten lopen. Als hij in een rustige draf loopt dan probeer ik me ook in een ontspannen positie op te stellen en als hij dreigt stil te vallen doe ik mijn drijvende arm wat omhoog en dan loopt hijweer door. Ik wacht steeds op de signalen. Het binnenoor is al snel op me gericht. Zijn hoofd laat hij ook wel zakken maar dat smakken blijft achterwegen. Soms denk ik het te zien. Wel komt hij steeds dichter naar binnen lopen. Als ik deze signalen zie dan stop ik en ga ik rustig in het midden staan. Arlando stopt met lopen, en na een paar tellen komt hij naar me toe. We staan dan even zo en dan ga ik hem overal aanraken. Ik mag alles doen en hij blijft rustig staan. Als ik wegloop loopt hij achter me aan.

Maar soms loopt hij niet achter me aan en dan begin ik weer op nieuw.

Ik weet ook niet of ik niet twee dingen door elkaar haal. Is dit de join-up of is dit ook een vorm van training die niets met de join-up te maken heeft. Voor mij is het niet volkomen duidelijk.

Het lijkt haast op een vorm van longeren zonder longeerlijn.

Als je nog andere tips hebt voor mij om het leiderschap te kunnen verdienen bij Arlando dan graag. Zo aan je reactie te zien heb je al de nodige ervaring met paarden. Als beginnend paarden.... zal ik het noemen, (ik ben niet de eigenaar maar mijn dochter), ben je toch wat snel onzeker vooral als je het zo goed wilt doen. Geen geweld, vooral eerlijk willen zijn tegenover je paard, het ´t paard naar de zin willen maken zodat hij ook plezier heeft in zijn leven, de eentonigheid van eindeloos in de stal op in de wei staan doorbreken door oefening en wandelen in de natuur ed. We willen vooral proberen te voorkomen dat het een onhandelbare ruin wordt
die in alles zijn zin krijgt of het recht neemt.
Daar kunnen we de hulp van deskundige mensen goed gebruiken.
We willen in het najaar ook beginnen met een cursus maar zijn nog bezig informatie in te winnen.

Groetjes Saskia

Hallo Jo,

Goed te horen dat je zelf ervaring hebt met dit gedrag en dat de manier van optreden goed helpt. Misschien moet ik Iwan (hij is niet van mij) wat regelmatiger uit de wei halen om Arlando eraan te laten wennen en dan op de manier die wordt beschreven door jullie. Ik zal het touw maar trouw meenemen, het kan dus echt van pas komen.

Groetjes Saskia

saskia van de schoor schreef op zondag, 15 augustus 2004, 12:19:


Hallo
Na 3 keer voor jan met de ... besluit ik het verhaal toch te knippen en in 2 delen te beantwoorden...anders past het niet of kan ik het niet verwoorden..
genummerd dus 1 en 2..(evt.) en met wat knipwerk....


Dit vergeten is wel eens gebeurd dus geeft niks hoor..


In zijn oude kudde vind ik het logies klinken in de nieuwe situatie niet..
Ik denk dat een leider niet afhankelijk is van leeftijd maar van lef en kijk op de zaken en nog wat andere dingen...


Met het volgende zullen het er een aantal niet eens zijn maar hier dus mijn gedachte...
Jammer....dat hij de `veel tijd` niet op een andere manier heeft besteed...
Een 2 jarige longeren vind ik te jong..
Een 3 jarige berijden al helemaal dus...
Een 2 jarige moet in mijn ogen nog steeds in de wei zijn wijze lessen leren tussen de andere paarden, zowel leeftijd genoten als oudere paarden..
Vanaf de geboorte zou ik hem ...laten wennen aan: aanraking van de 2 beners en andere dieren en zaken, groot en klein, een halster, trailer in leren lopen met ma, dan en tussen-door rust..daarna langzaam beginnen met zelfstandig de trailer in, hoefjes geven en `schoonmaken`, de omgeving verkennen, de zandbak als je die hebt, langs de weg wandelen en zo en ook hier tussendoor rust om alles te verwerken... maar beslist niet longeren...de cirkel waarin dit meestal gebeurd is vaak ,wegens ruimte gebrek?, te klein..
Ik zou pas met een eind in het 3de jaar eens aan longeren gaan denken en op de stem en met lichaam dingen duidelijk maken, stil leren staan voor wat langere tijd, eens kennis laten maken met een zadel...de al eerde geleerde zaken wat verder uitbouwen en pas met 4 beginnen met echt zadelmak maken en rijden...ofwel alle rust , geen haast.... en laten genieten en vooral leren van de kudde en verwerken...


Hoe heeft hij dit gedaan?


En hoe heb jij dit gedaan?


Dit zal zeker meespelen...maar daarnaast moet je ook niet vergeten dat er nogal wat veranderd is voor dit paardje..
Hij is zelf veranderd, hij is uit `zijn` kudde weggehaalt, hij staat in een voor hem vreemde omgeving met vreemde mensen...dingen die de tijd vergen om te verwerken...bij de een wat meer dan bij de ander...gun hem die tijd die hij nodig heeft...


Klinkt tegenstrijdig.... maar wel rustig aan !!



Wijken hoeft in mijn ogen niet speciaal met een touwhalster geleerd te worden, ik heb er dus geen, gebruik gewoon een stalhalster maar wil wegens het gewicht wel een touwhalster gaan gebruiken.
Het wijken voor druk bestaat niet alleen uit het wijken van het hoofd en je zal je handen, lichaam en ogen dus ook gaan gebruiken...

Eigenlijk, weer in mijn ogen, is dit de hoofdzaak waarmee we ons paard zeer veel , zoniet alle, verschillende dingen leren, vaak samengaand met beloning op allerlei manieren.(Ja zelfs de dressuur ruiter met zweep en spoor zal het paard ook belonen met een klop op de schouder, stem ofzo, in iedergeval met rust....als zijn uurtje werk er weer opzit... )
Alleen doet de ene het wijken met sporen en zweep, de andere met een touwtje of hand, weer een ander het met stem, snoep of lichaam...of een combinatie van de hele handel en ga zo maar door... vele manieren dus, en even zo vele die beweren dat ´hun´manier de juiste is...

Lees inderdaad veel, pak het voor jullie bruikbare op en ga er mee aan de gang....



Als je er maar niet mee gaat slaan Whip! Neee

Als

Teken dat Iwan jullie wel als leider ziet , begrijpelijk dat het niet leuk is als vriendje verdwijnt...Ik denk dat geen enkel paard het leuk vind om alleen achter te blijven...
Arlando heeft nu een nieuwe ´kudde´en geen leider boven zich en laat dus wat duidelijker merken dat hij het niet eens is met de beslissing om zijn kudde ´weer` weg te halen...Zeker niet door een in zijn ogen ondergeschikte 2 bener.
Je zult dit nmm. voorlopig even vaak moeten `oefenen` met hem om hem duidelijk te maken dat het voor voorlopig is en dat Iwan toch echt weer terug komt...blijf in eerste instantie in zijn gezichts-veld en bouw dat langzaam op en uit...ga Iwan bijvoorbeeld na Arlando maar buiten de wei staan borstelen....hij als eerste (in de wei) maar de ondergeschikte (voor hem) wel appart...

Het onderstaande zal ik in het vervolg op dit stukkie proberen uit te leggen zoals IK het zie ...want ook hierover zijn de meningen uhhhh verdeeld?


....etc

Nogmaals , het is mijn persoonlijke mening wat ik hier schrijf, ik volg geen enkele goeroe, al heb ik het laatste half jaar door en op internet veel gelezen wat ik zelf al jaren denk en doe, ik heb geen diploma´s maar ga gewoon al 30 jaar met deze leuke maar vaak onbegrepen dieren om op mijn eigen, eigewijze... en door andere voor gek verklaarde en ook onbegrepen manier....geen dubbelblinde onderzoeken dus, geen afgestudeerde kennis dus.....gewoon op gevoel dus...zonder geweld, met veel geduld en liefde voor deze, van ons totaal afhankelijke geworden dieren....

Er zitten op het forum ook mensen die die kennis en studie´s wel hebben en ook deze zullen vast reageren (hoop ik)...
Dus misschien een vervolg stukje als je er belang aan hecht...
Voorlopig zou ik het rustig aan doen met het paardje en hem laten wennen aan alle nieuwe dingen , inderdaad sluis maken in de wei ( waar je met Iwan ook mooi kunt beginnen met borstelen) en zelf niet in paniek raken om dit probleempje...daar komen Arlando en jullie wel uit....
tot uhhh , weet nog niet waneer..
Nick

**********
Dit is denk ik iets van Hempfling? Ik ken dat zelf niet zo goed. Wel dat plaats innemen, maar dat combineer ik zelf nooit zo (zeg niet dat het niet ok is, begrijp me niet verkeerd, ik ken dat gewoon niet goed). Wat ik wel doe, en wat er misschien een beetje op lijkt is de `catching game` van Parelli.

***************
Dat klinkt toch al heel positief? Ik doe zelf niet veel met join-ups en bedoelde dat eigenlijk ook niet. Ik bedoelde zelf in mijn reactie even alleen het idee van wegsturen. Stel dat je je paard los hebt lopen en je vraagt hem naar je toe, of hij komt uit zichzelf naar je toe, maar hij probeert je ruimte meteen in te nemen (onbeleefd), dan vraag ik hem onmiddellijk (en zonder uitzondering) om een paar passen achteruit te gaan zodat hij weer uit mijn ruimte is. Als zijn houding dan verandert (zachter wordt) vraag ik hem weer naar me toe. Als hij een beetje strijdbaar is, zal zijn houding niet zo snel veranderen, en zal hij eerder met z´n hoofd hoog en gespannen (bulldozerstand) blijven staan. Ziet er heel mooi uit, maar het is echt zo´n "bulldozer houding" en dan vraag ik hem dus om NOG een paar stapjes achteruit te gaan. Als hij dat doet, houdt dat meestal ook in dat dat hoofd wel wat lager gaat en mag hij meteen weer terugkomen. Springt hij weg, dan weigert hij dus het beleefde verzoek (zelf weten) en ik vind dan dat hij dan eerst maar eens een paar rondjes moet nadenken, of hij wel weer in zo´n houding wil terugkomen. Dus komt hij dan opnieuw naar me toe en het is opnieuw in de bulldozerstand, dan wijs ik van me af (eerst wijzen, als hij daar niet op reageert, steek ik m´n stok omhoog) en kan hij gewoon doordenderen. Dit lijkt een beetje op het idee van een join-up, maar ik doe dat zelf dus alleen als hij er echt aanleiding toe geeft. Zo blijf ik doorgaan, tis eigenlijk heel simpel, als hij `vragend` naar me toekomt, nodig ik hem verder uit, maar ik wil hem niet bij me hebben als hij `eisend` naar me toe komt. Wat ik dan zelf wel wat lastiger vindt, is "energiek" en `bulldozer` uit elkaar houden, maar als je paard naar je toekomt en je stopt hem zodat hij een paar meter van je af blijft staan, dan gaat bij `fier` het hoofd toch even omlaag (en mag hij dichterbij), bij `bulldozer` niet.

Zodra je paard weet wat dat wegsturen inhoudt en begrijpt WAAROM je hem wegstuurt, d.w.z. omdat jij vindt dat hij niet in jouw buurt hoeft te komen als hij zich onbeleefd en dominant gedraagt, OOK niet als hij dat in jouw naaste omgeving doet tegen andere paarden ... want het is tenslotte vlak bij jou, en jij mag bepalen hoe jouw omgeving eruit ziet (vriendelijk of niet). Hopelijk lukt het dan ook om het in het weiland ook over te brengen, en zal hij t.z.t. doorkrijgen dat hij ook in het weiland wel bij jou in de buurt mag zijn maar alleen in een vragende houding, niet in een eisende. In het begin kun je wel wat confrontaties verwachten bij een pas geruinde ruin, ik zou dat in jouw geval ook niet meteen in het weiland gaan doen, maar er eerst goed mee gaan oefenen in de bak en werken aan zijn houding. In het weiland komt het andere paard er als extra uitdaging nog bij en gaat het niet alleen om zijn houding maar ook om de kudde.

Zal wel ff duren misschien voor je hem zover hebt, weet ik eigenlijk niet. Mijn paard snapt het heel goed nu en laat ook in contact met andere paarden zien dat hij het snapt. In de vorige wei haalde ik hem altijd eerst naar me toe en gaf hem eerst ladingen aandacht, waarbij ik het dan ook toeliet dat hij de andere paarden bij me weghield want dat was zijn moment en zijn aandacht (je moet dan dat vergenoegde hoofd zien , hahaha, erg leuk). Daarna gaf ik hem een teken om achter mij te blijven, of aan de zijkant, af en toe kreeg hij dan een aai, maar ik aaide en halsterde dan b.v. ook een ander paard. Deed hij dan lelijk, dan begon ik dus met dat terugsturen, eerst een heel subtiel stapje en dat was dan vaak al voldoende om hem te laten inzien dat ALS hij die strijd zou aangaan, de rest van de riedel ook al snel zou volgen (d.w.z. het wegsturen van de kudde). Maar zover liet Torop het na een paar keer niet meer komen, misschien speelt het gezichtsverlies dat hij leidt als hij weggestuurd wordt, dan ook wel mee, weet ik eigenlijk niet. NB het is dan natuurlijk wel handiger als je dat andere paard al aan een touwtje hebt kunnen doen, want anders bereik je alleen dat die twee paarden allebei om je heen gaan galopperen, en dat zal weinig indruk maken.

Of het bij alle paarden zo werkt, weet ik ECHT niet, ik heb niet zoveel kudde-ervaring. Ik weet alleen wel dat het bij ons op dat moment wel hielp dus vandaar de hele uitleg er gratis bij ,-)

Bedenk wel dat dat wegsturen per definitie heel zacht en beleefd begint, je biedt eerst aan om het netjes en vriendelijk op te lossen. Vandaar ook dat subtiele stapje terug, eigenlijk zeg je daarmee: laten we het netjes doen, je weet wat ik van je vraag, laat het er a.u.b. niet op aan komen. Geeft hij dan al toe en wordt zijn houding zachter, en dat kan echt na zo´n subtiel duwtje terug als hij het maar snapt, dan is er al heel veel aan confrontatie voorkomen. Sommige paarden hebben al genoeg aan dat ene duwtje. Dus denk niet dat het een "hard spel" moet zijn, dat probeer je juist te voorkomen. Ik doe het zelf beslist niet zomaar, dat wegsturen, want het is eigenlijk heel hard, maar hij moet wel weten dat ik het in mijn buurt niet duldt, dat er oren plat liggen, tanden zichtbaar zijn, gebeten of getrapt wordt, dan is het 1x netjes vragen en verbetert het niet, dan wegwezen!

Hoi.
Vroeger had ik hetzelfde probleem met onze 2 ponies Fransje en Fury.
Fransje liet niet toe dat Fury uit de wei werd gehaald en joeg haar telkens weg bij mij.
Ik kon toendertijd geen andere oplossing bedenken dan Fransje vast zetten, Fury uit de wei halen en daarna Fransje weer los laten.
Heb het hier wel over 20 jaar geleden toen ik 15 was..maarruh..probleem is nog actueel. :)

Ben wel benieuwd hoe anderen dit probleem oplossen.

Groetjes
Cindy