Hoi,
Even ingaand op die Indianen en zo.

Ik doe sinds kort een soort parelli cursus met pony Iwan. In ons groepje van 3 personen zit een boertje van 78 jaar !! Hij wilde die nieuwerwetsig-heid (jeetje wat een stom woord) wel eens met eigen ogen zien.

En verdomd, hij doet het goed. Hij is daarbij ook nog eens razend enthousiast, maar wel komen bij hem de verhalen van "vroeger" los. Hoe hij met zijn paard in het land aan het werk was. Met de ploeg, halstertje en touwtje en alleen met 1 term naar links te sturen en 1 term naar rechts (ben de namen kwijt die hij noemde). Niets bit, niets zweep, alleen die ploeg aan het paard. En bij de schaft ging het dier gewoon los en bleef bij die man in de buurt of liet zich makkelijk weer pakken na wat grazen in het land.

Vraag ik me af ... deed hij eigenlijk niet allang wat wij hier nu allemaal zo zitten te promoten? Die boeren van vroeger zijn dus ook zo dom nog niet.

Geen wonder dat hij die NH-cursus zo leuk vind denk ik dan maar.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 13:48:


Ik ben ook al eens met mijn bejaarde boerenvriendjes komen aanzetten hier, ik meen i.v.m. bitloos mennen en Huertecilla. Dat werd toen niet zo erg in dank afgenomen.... Maar leuk dat je er ook 1 gevonden hebt, en met exact dezelfde gegevens komt. Leer van die man, zou ik zeggen! Voor je het weet gaat 'ie de pijp uit...


Welnee, en de hoefsmeden van vroeger ook niet. Waren andere tijden ook. De indianenverhalen waren net zo andere tijden.
Er is natuurlijk veel veranderd, en veel theoretische kennis is ontdekt waar we gebruik van kunnen maken als we dat willen. We willen ook praktisch vaak heel andere dingen van onze paarden dan ploegen. Toch zit er volgens mij geen tegenstelling tussen mijn "moeilijke" theoretische wereld en de simpele oldtimer-praktijk.
Ik kan me heel goed voorstellen dat de oldtimers zich in NH eindelijk weer een beetje opnieuw thuis kunnen voelen - de maneges vinden ze wel 1000x niks!

Groeten, Egon
Leuk dat je besloten hebt hier toch weer mee te doen.

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 14:20:

Ach ja, beetje verslaving he?


Ja dat zegt hij zelf nu ook steeds. En zijn vrouw is al ons "kruidenvrouwtje". Dat menske weet zo ontzettend veel te vertellen over de kruiden die langs de weg en in het land groeien. Gelukkig zie ik deze man iedere week en ik ben echt dankbaar dat ik hem ben tegengekomen; hij is een van onze vrijwilligers bij het huifbed. Hij reed vroeger niet met zijn paarden, hij voer ermee zoals hij het zelf zegt. En die arme man wilde zo graag Achenbach gaan leren (een speciale menhouding bij het rijden met je handen). Helaas hij mist 3 vingers aan zijn hand en dat gaat dus niet. Maar hij ziet er de humor dan wel weer van in.


Hadden de Romeinen ook niet zoiets als hoefschoenen?


Tja we mogen zelfs al niet meer met de huifbedpony's oefenen in de manege aldaar. We zijn er letterlijk de bak uitgestuurd. We konden op straat gaan oefenen en anders wegwezen. Nou ja zeg ....
Daarom heb ik oa besloten om pony Iwan in het weekend naar mij te halen. Leuk voor Isabella (?) en handig voor mij voor de training. Niet handig voor de wei, want is al bijna na de filisteinen met die weer.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 15:15:

Eh nee is eigenlijk ook niet het juiste antwoord wat ik gaf.

Ik heb hier een hoop geleerd en zat nog wel steeds mee te lezen de hele tijd. Maar reageerde niet, totdat ik die vraag zag van die hoefschoenen en vond dat het tijd werd om weer wat van mezelf te laten horen.

En mede daardoor ben ik er toch achter gekomen dat mijn informatie wel degelijk soms nuttig kan zijn en dat ik er mensen mee kan helpen.

En omgekeerd. Ik leer er ook van zoals nu al weer van het in de krul lopen. Maar dan moet ik wel zelf een vraag gaan stellen natuurlijk, dus vandaar dat ik nu weer even heel actief lijk overigens . Maar komt omdat ik op mijn eigen vragen zit te antwoorden (eh op reacties van anderen op mijn vragen).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 13:48:


wat leuk!
Ik ben eigenlijk erg benieuwd hoe het er toen werkelijk aan toe ging...

Malenka schreef op woensdag, 22 september 2004, 22:36:


Mijn opa was boer en kreeg van zijn paarden werkelijk alles gedaan. Zijn laatste paard maakte zelf de deur van de stal open en ging iedere avond(schemering) een blokje om door de wijk en liep zo de stal weer in.
Als opa naar Roermond moest met paard en wagen en de kar was vol geladen en zwaar dan liep die man gewoon naast de kar. 't paard weet de weg en moet hard genoeg werken. Op de terugweg stopte het paard automatisch bij de kroeg van Lei Obereie. Want daar nam opa altijd een borrel.
Veertig jaar terug kwam de melkboer nog met paard en wagen. Hij stond te kletsen met de klant en het paard liep gewoon verder naar de volgende plek.

Echt gaaf

Martien van Schubert schreef op donderdag, 23 september 2004, 22:09:

Jaja die boeren. Nou dat mannetje waar ik het over heb, daar volgen wij ook onze NH cursus. Laatst was er daar een hoefsmid en er werd een pony op ijzers uit de wei gehaald. Ik vroeg gewoon even tussen neus en lippen door, och krijgt hij nieuwe ijzers. Nuh zegt die man; die pony hebben we eergister gekocht, die ijzers gaan er juist af, wij moeten hier geen paarden op ijzers, nergens voor nodig.

Hij vertelde dat vroeger zijn paarden op het land ook geen ijzers hadden. Ook nergens goed voor volgens hem. Gelijk had en heeft hij.

Groeten,
Ingrid