Marianne schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 17:33:

Hihihi, het leven is af en toe zo simpel he.

Ik ben ook een echte muts hoor. Ik kan van een mug een olifant maken. Maar een probleem is er echt wel, maar ik denk dat ik veel te moeilijk ben gaan denken met al jullie goede raad (niet alleen de laatste dagen, maar ik bedoel over het anderhalve forum jaar heen), ben teveel boeken gaan kopen en gaan lezen en alles maar half, omdat ik dus eigenlijk liever tussen die beestjes zit en bij mooi weer dus niet toekwam aan al dat lezen. Met een boek het bos in kan ook nog, Isabella om me heen grazend. .

Net was ze overigens weer zo maf als een deur en was nat van het zweet, gaf bijna een triompf kreet toen ik langs kwam. Ik stond haar ook zeer verbaasd aan te kijken, wat een herrie uit dat kleine beest. Er kwam nog een verontwaardigde HUHUH achteraan. Alsof ze wilde zeggen : nou ben je daar eindelijk weer !!!

Hmmm we zijn echt een vreemd stel hoor. Nu kennen jullie alleen het probleem van ons, sommigen kennen meer verhalen van mij. Maar ik heb al hele bijzondere dingen met haar meegemaakt door de jaren heen. Ze kan wijzen met haar neus wat ze wil, gras, jeuk daar of net wat. Ze heeft me ooit geroepen en gewezen op het paard van de buren dat net een "ongelukje" had gehad en op 3 benen stond (dankzij kordaat optreden viel het later erg mee met dit paard), ze heeft me gehaald toen het konijn losgebroken was, ze heeft gestolen brievenbussen teruggevonden die wij na een hele ochtend zoeken met de hele buurt niet gevonden konden krijgen. Ze is echt een heel bijzonder paardje. Ze staat gewoon op mij te wachten, tot ik ze weer op een rijtje heb denk ik zo

Ai nu wordt ik toch ook wel erg zweverig (hahaha).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 18:47:

Oh Piet voordat je in het toetsenbord klimt: ik bedoelde in Remco's ogen he. Ik vind niets hier zweverig, dus clickeren ook zeker niet !!!

Bij het huifbed vinden ze onze hele cursus maar zozo.
Vooral de eigenaresse van Iwan was even van haar stoel gesprongen toen onze instructrice hem even stampvoetend ging aanpakken. Iwan ging bang achteruit (les geleerd volgens haar), maar die eigenaresse stond zeer verbrouweerd aan de kant: zo ga je toch niet met mijn paard om; daar wordt hij bang van hoor !! Ze hebben haar ook terug moeten duwen en sinds die tijd wil ze niets meer met dit "zweefgedoe" te maken hebben. Net Remco dus.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 18:47:


Hee, hallooow, clickeren wat minder zweverig? Er is niks waarbij zo duidelijk met je eigen ogen te zien is waarom iets werkt als clickeren.
Over op de kar heb ik het niet gehad Ingrid, ik heb eerlijk gezegd nog geen idee hoe je dat zou moeten aanpakken. Ik zal het op andere clickfora overleggen. Misschien hoeft het ook helemaal niet, want
ik heb het in eerste instantie over gewoon grondwerk en het aanleren van en gehoorzamen aan, zoals Egon het ook stelde, simpele mondelinge opdrachten. Zonder dat er druk bij om de hoek komt kijken, waar jij en Isabella blijkbaar zoveel problemen mee hebben.
Piet

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 19:07:


Te laat !!!

Piet schreef op vrijdag, 8 oktober 2004, 19:09:

Haha, mijn tweede berichtje was dus te laat .


Dat denk ik wel zeker ja. Dat hoop ik ook eigenlijk .


Ik weet dus echt niet veel over clickeren, alleen wat Karen ooit geschreven heeft erover en zij gebruikt het tijdens het rijden. Ik kan me voorstellen dat het dus ook bij het mennen werkt. Maar ik ga me daar nog niet mee bezig houden. Eerst wil ik het gewoon zien. En alleen grondwerk is prima, daar moeten we toch beginnen he.

Ze kent wel commando's he overigens, anders ging ik echt met haar de weg niet op .

Ze kent ze zelfs te goed eigenlijk, want Drrrrraf is allang Prrrr geworden en als ik een keertje flink briesend uitadem, met een rrrrr ergens in, dan draaft ze ook al aan. Dus zo leer ik haar vanzelf een keertje aandraven om mijn ademhaling. Maar gevaar bestaat dan dus ook dat ze veel beter op mij gaat letten bedenk ik me nu plotseling, waardoor ik misschien al weer wat gedaan heb (met ademen of in het kletsen) wat haar een stapje terug laat doen.

Want let wel, ze zijn ook nog eens verdomd slim. Er gebeurd wel vaker iets dat ik later denk ; "eh dat vroeg ik haar ook". Denk dat clickeren in dat verband veel duidelijker is. Of niet Piet? Ik bedoel klik is een klik. En niet een rrrrr is een draf.

Oh by-the-way, ik kan haar gek maken met die R. Hebben ooit op de wagen allemaal woorden met een R verzonnen. Krraai, Orrren, enz. Iedere keer die oortjes naar achteren, soms een boos schudden met haar hoofd, maar ze draafde niet aan, maar luisterde wel steeds aandachtiger . Valt onder de noemer Paardje-pesten bij mij (sorry hahahahaha).

Groeten,
Ingrid