> Ik kan me niet voorstellen dat jij je ooit (voor school)
> werkelijk in leertheorie hebt moeten verdiepen, anders zou je
> weten dat slechte timing van r+... NIET werkt, of op zijn hoogst
> wat ruis veroorzaakt die meestal (ook alweer vanwege de
> onnauwkeurigheid!) vanzelf weer verdwijnt.
>
> Dit in tegenstelling tot slechte timing van p+, wat dan gaat
> neerkomen op random trekken, slaan en schoppen. Ons allen
> welbekend dacht ik zo. Zo niet, ga op excursie naar zowat ieder
> willekeurige manege.
Uhm, leg eerst jou r+ en p+ eens preciezer uit
En nee, ik heb me daar inderdaad nooit dermate in verdiept, kan me er alleen een (blijkbaar niet zo kloppende) voorstelling van maken.
Maar om mijn gedachtengang duidelijker te maken:
Paardje moet leren pootje geven. Doet zijn best en word de ene keer beloond voor voet optillen, volgende keer voor strekken, dan weer voor naar links draaien, vervolgens weer voor het optillen enz enz. Als dat een poosje doorgaat lijkt mij dit toch op zijn minst een communicatiestoornis opleveren. En ik kan me dus voorstellen dat een paard wat heel onzeker is en erg "zijn best" staat te doen hier behoorlijk van in de war kan raken. En in het extreme (ga dit maar eens dagelijks met 20 verschillende kunstjes doen) erg onzeker van zijn baasje word.
>
> Waar ik wel wat bezwaar tegen heb is al mensen-identificeringen
> en hokjesgeest zo van "jij parelliet" en "ik clicker", terwijl
> het verdorie varianten van hetzelfde zijn.
> Het getuigt van onbegrip.
Ja, maar dat heb je in alles. Want "zij dresuurt" en "hij springt" is ook lekker hokkerig. En dat is niet alleen in de paardenwereld....
Groetjes Karin
Warboel
