Christel Provaas schreef op dinsdag 9 februari 2010, 8:17:


Ik niet. Natuurlijk voel ik wel duidelijke stemmingswisselingen als ik rij, maar de heel subtiele signalen opvangen, dat kan ik niet als ik er op zit en wel als ik het hele paard kan zien.


Fálki's verleden is niet één groot drama hoor, ik denk vergelijkbaar met dat van zo veel paarden die in het verleden met een scherp inwerkend bit, een zweep en eventueel sporen gereden zijn. Mede afhankelijk van het karakter van het paard zal het ene paard wel sneller en gemakkelijker een negatief verleden verleden en wantrouwen overwinnen dan het andere.

Ik geloof je wel als jij zegt dat rijden voor jou en jouw paard een verrijking is, niet alleen voor jouw leven maar ook voor dat van hem! Bij sommige paard/ruiter combinaties is dat zo!

Waar ik tegen in ga is de *algemene aanname* dat gereden worden voor *de meeste paarden* een verrijking van hun leven zou zijn, die niet op andere manieren bereikt kan worden. Dat klinkt bijna alsof een paard geboren wordt met als ultiem doel een goede ruiter op z'n rug . Dat is m.i. een mensenwens, geen (aangeboren) paardenwens.

Als ik hiermee bereik dat mensen die deze discussiedraad lezen kritisch(er) gaan nadenken over dit onderwerp - voor zover ze dat nog niet hadden gedaan - dan is m'n doel bereikt. En misschien worden sommige geïnspireerd om nieuwe dingen uit te proberen met hun paard, bijvoorbeeld zo ver komen dat je paard los kan lopen als je met hem wandelt, of gaan steppen met je paard, o.i.d. Als mensen dat gaan proberen, om te kijken wat hun paard daarvan vindt en wat ze er zelf van leren en van vinden - nou, gewéldig!

Tot slot: ik wil niet de indruk wekken dat ik het zelf allemaal zo geweldig doe voor mijn paarden, want dat is niet zo. Ik doe m'n best, hoewel, soms zelfs dat niet voldoende. Lang niet alles wat ik voor mijn paarden wens gebeurt daadwerkelijk. Mijn paarden, en vooral Joris de Shetlander, krijgen (veel) minder beweging en variatie in hun leven dan ik zou wensen.

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 9 februari 2010, 14:00:


Eens.
Wat ik maar wilde aangeven is dat je erop simpelweg harder kunt dan ernaast of erachter fietsend of lopend. Als je dan toch dat beest in gevangenschap houdt, geef hem dan ook af en toe de kans om los te gaan in een avontuurlijk gebied zonder hek. En dan is de enige plek om bij hem te blijven, op zijn rug!

Hoi Anja,

Ik vroeg me af of jij nog wel eens gebeld had naar dat nummer wat ik je gegeven had?
Of heb je daar nix aan gehad?
Voor de duidelijkheid naar anderen: Deze dame had ook een blind paard en daar reed ze mee buiten, dus ik geloof wel dat het kan, dat jullie je samen daarin zult kunnen ontwikkelen...Mits natuurlijk voldoende kracht in de achterhand aanwezig is om jou te dragen! Verder een kwestie van tijd en vertrouwen opbouwen van twee kanten!

Ik vind het geweldig zoals jij altijd op zoek gaat naar de mogelijkheden die er zijn.
groetjes Marlies

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 9 februari 2010, 10:15:


Als je reageert zie je rechts boven een knop "quote originele bericht", eventjes op klikken en voila ... dan quote je!

Ik heb twee filmpjes van Ingenioso gemaakt medio juni 2009, toen was hij circa een maand bij ons. In dit filmpje http://www.youtube.com/watch?v=bDNY17tcC8w heeft hij totaal geen aandacht. In het volgende filmpje http://www.youtube.com/watch?v=JpixnrgIszU heeft hij het wel.
Ik heb hem ook wel op een zacht kaptoom met twee lange leadropes (dunne lijnen) van zo'n 6 meter en dan loop ik achter hem of laat hem tussen twee lijnen lijnen lopen. Daar heb ik geen film van, maar zodra de vorst uit de grond is (mijn bak is een maanlandschap) zal ik dit eens laten filmen. Aan een enkele lijn moet hij eerst uitdollen. Hij voelt zich dan waarschijnlijk veilig en moet dan eventjes keihard in de rondte knallen met van die vrolijke uitgelaten bokken tussendoor. Dat eenmaal gebeurd is, laat hij zich super zacht leiden.

Spirithorses schreef op dinsdag 9 februari 2010, 10:27:


Dank, Pien, voor je fijne woorden! Enne ... al een beetje uit de rommel? Wat een troep heeft een mens hé?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 11:11:


Weet je nog dat Ingenioso naar de kliniek is geweest om zijn ogen te laten onderzoeken? Ataxie is vanaf het eerste moment al ter sprake geweest, toen Ingenioso hier pas aankwam liep hij als een dronken man. Er zijn toen na een aantal dagen wat tests gedaan, benen kruizen, staarttonus, lopen en dan van achteren proberen om te duwen ... dat soort testen. Van ernstige ataxie is geen sprake, maar nu hij fysiek sterker is geworden twijfelt de vee-arts tijdens het laatste bezoek (ogen) toch aan zijn achterhand. Bij wendingen treedt hij niet onder, stapt niet over ... maar zet voetje voor voetje. Cindy heeft twee video's van hem bekeken en haar viel ook de manier waarop hij zijn achterhand gebruikt op. Kijk maar eens ... ik heb de filmpjes net weer in dit topic geplaatst ... en let dan goed op hoe hij wendt en hij bokt een paar keer en dan zie je ook dat hij zijn rug ietwat anders gebruikt. Ik heb met de kliniek afgesproken dat zodra de vorst uit mijn bak is, er hier een fysio/ostheo komt om eens goed te testen of dit een neurologisch probleem is of dat er wat blokkades zitten. Ingenioso zal wat oefeningen moeten doen, niet alleen in stap en nu breekt hij echt zijn nek!

marianne laenen schreef op dinsdag 9 februari 2010, 13:57:


Ik stel me er niets bij voor, Marianne. Als ik Ingenioso uit de wei haal, dan loopt hij op dezelfde ondergrond goed mee en door. Bij een andere ondergrond houdt hij eventjes in, zoals jij noemt "stoklopen". Heel herkenbaar! Van het harde naar de stal ... drempeltje ... dan moet ik echt zeggen "voet" en dan tilt hij zonder aarzelen zijn voeten wat hoger op. In het begin zijn wel wel eens vallend de drempel over gekomen. Dat gebeurt je één keer en dan ben jij vanaf dat moment zijn ogen. In de bak, over de wei ... daar voelt Ingenioso zich vrij en durft hij vol gas te gaan.
Echotechnieken? Ja, dat herken ik. Hij kan perfect halthouden voor het hek ... pats boem, hij staat stil. Met wapperende manen over het domein Merode? Als je levensmoe bent, misschien ... maar ik kan me er niets bij voorstellen!

Marlies Sanders schreef op dinsdag 9 februari 2010, 15:18:


O Marlies, ik ben dat nummer kwijt en wist niet meer wie me dat gegeven had. Erg hé?
Zou je het me nog een keer willen mailen? Wil die vrouw wel spreken!

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 februari 2010, 20:53:

Ataxie is toch neurologische aandoening ?Wat kan fysio/osteo uitsluiten (reikt hun opleiding zover )? Al erover nagedacht dat een blinde mens ook anders stapt dan een ziende mens

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:01:


Zover reikt mijn kennis niet, maar ik kan me wel voorstellen dat je anders loopt als je niets ziet. Maar, ik weet wel dat hij de ataxie testen toendertijd met vlag en wimpel had gehaald. Overigens tot verbazing van de vee-arts die hem de eerste dag dat hij aankwam had onderzocht. We hebben het toen gezocht in het feit dat het dier zo gedesoriënteerd was door de verhuizing én dat hij weet niet hoe lang opgesloten heeft gestaan en verzwakt was, dat hij moeite had met lopen. Fysio/ostheo wordt er bijgehaald om eventuele blokkades uit te sluiten en, indien van toepassing, te verhelpen!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:01:


Daar ben ik eigenlijk ook wel benieuwd naar.
Ik heb zelf ook een atactische pony rondlopen. Haar heb ik vorige lente ook door een osteopaat laten behandelen en die pony is daarna op redelijk korte termijn, spectaculair verbeterd. Nu vraag ik mij dus af in hoever dat aan die behandeling te wijten zou zijn?
De osteopaat gaf toen trouwens wel aan dat ze alleen de ataxie kon behandelen. De pony heeft ook last van artrose, maar daar kon ze niks aan doen, zei ze.
Ik vond dat erg gek. Ik had het eigenlijk andersom verwacht.

er lopen 2 conversaties door elkaar,
1 over is het je paard wat waard om bereden te worden
1 over wat kan een blind paard.

een blind paard gaat niet met wapperende manen over boomwortels.

een blind paard is echter ook geen kermis attractie