Haha, oké, misschien moet ik dan nog een beetje geduld hebben en leren ze het vanzelf . Mijn merrie stond overigens de hele tijd onverstoord haar hooi te eten hé. Het waren de paarden aan de overkant die zo gestoord stonden te doen. Wat voor verleden zij hebben weet ik eigenlijk niet, maar na vanavond gok ik een stal- of postzegelverleden .

Dani62 schreef op dinsdag 1 juni 2010, 23:24:


Haha... het verloren schaap van de kudde! Je kunt ze er wel op trainen hoor...
Als ze eenmaal doorhebben dat aan de 'andere' kant b.v. een beloning wacht... zullen ze dit blijven doen. Het vreemde is dat ze uit zichzelf natuurlijk honderd keer op een dag doen... denken ze dan niet bij na of zo.... moeten ze het om e.o.a. reden doen... staan ze dom te kijken en snappen ze d'r niets van!

Beter witte muizen fokken... is veel goedkoper, minder mest, veel handzamer formaat, geen hoeven raspen.... geen weilanden nodig, geen hooi meer hoeven zeulen...


(oeps....)

Wil.

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Mijn paarden doen hetzelfde: vooral als ze hooi oid denken te krijgen gaan ze heel hard heen en weer rennen langs het hek ipv stukje terug want dan kunnen ze zo naar me toe.

Mijn honden kunnen dat wel bedenken.

Bij de opleiding die ik doe heb ik daar over geleerd dat paarden dat ook niet hoeven te bedenken omdat gras er gewoon is.Dit in tegenstelling tot bijv roofdieren die achter een prooi aan moeten; moeten zoeken achter en onder boomstronken enz. Moeten echt oplossingen bedenken.
Paarden hoeven alleen maar het gras op te eten of verder te trekken als het op is.

Nadat mijn logé door 2 draden heen was gelopen, bedacht ie dat het verstandiger was om maar in de buurt van mijn paarden te blijven, die weten de omloop wél

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Paarden mogen dan een goed geheugen hebben, maar zoiets kunnen ze volgens mij inderdaad niet.
Hier hebben we een grote paddock, waarin we een kleine doolhof gemaakt hebben. Langs een lange zijde hebben we een pad afgezet en de draad langs dit pad hebben we verbonden met de andere lange zijde van de paddock. Er staat dus een draad in de vorm van een T in de paddock.
Nu kan het dus gebeuren dat een van de paarden aan de ene kant van de draad staat en de andere paarden aan de andere kant. Ze lijken dan niet te begrijpen dat ze over het lange pad aan de lange zijde naar elkaar toe kunnen of naar het hooi of naar de wei als het hek open is of wat dan ook. Ze worden er wel iets bedrevener is, maar het blijft zichtbaar moeilijk. En dat terwijl ze wel de hele dag over het pad op en neer scharrelen.

Ik heb wel een keer een shetlander gehad met veulen en dat veulen snapte zoiets wel heel erg goed. Als we gingen wandelen met de merrie en het veulen lieten we het veulen los meelopen. Bij een weiland dat open stond rende het veulen de wei in en langs de draad met ons mee. Maar ja, op zeker moment stopte het weiland en wij liepen door. Veulentje draaide razendsnel om, rende terug door de wei naar de ingang en kwam over het pad achter ons aangerend.
Dat verbaasde me pas echt. Zowel daarvoor als daarna heb ik nooit meer zo'n slimmerik meegemaakt.

Rare paarden!

Moniek

Tja ,ik moest vroeger ook altyd tegen vera zeggen::OHOMLOOOOPEN!!!
Nou na 10 keer ofzo(want ik ging haar express niet halen)kwam ze hoor.
Hardgillend whhhiiiieuwwww,de bochten door en brrrrrriesssss.

Die van mij staan ook regelmatig te stuiteren in het paddock paradise. Daarom werkt PP ook zo goed, ze vergeten toch elke keer hoe ze er ook alweer precies gekomen waren en ze blijven daardoor rondlopen

Af en toe gooit de buurman wat worteltjes over het hek en dan weet alleen Arabesk hoe hij er het snelste moet komen. De rest blijft bokkend en rennend achter een draadje staan stuiteren. Pas als ze toevallig door de in- of uitgang stuiteren komen ze op het idee om om te lopen.

Paarden kunnen soms zo suf zijn. Op een dvd van Parelli is ook te zien hoe hij met circling game een paard toch zelf na laat denken. Anders wordt circling game dom rondjes lopen. Al cirkelend gaat hij richting een obstakel en pas op het allerlaatste moment kijkt het paard uit zijn doppen en gaat vol in de ankers 'oh moest ik zelf nadenken en kijken waar ik loop dan?'

Dani62 schreef op dinsdag 1 juni 2010, 22:51:


Misschien is t ook ,dat t leven voor paarden meer in t moment is en in de natuur zijn ze altyd bijelkaar.
Dan is er geen mens ,die er eentje even weghaald voor n klusje.
En er zijn dan ook geen paaltjes ed.
Ach ik was wat aan t mijmeren.
Misschien?

Dani62 schreef op dinsdag 1 juni 2010, 22:51:


Ja, ik snap dat heel goed. Zo'n dingen zien wij hier ook wel om ons heen.
Zolang ze nog in de denkmodus zijn vinden ze hun weg wel terug of weten ze he ze moeten omlopen. Maar owé als de stress toeslaat dan kunnen ze niet meer denken en is er PANIEK.

Hier iedere keer weer als de paarden beneden in de paddock staan en er boven gevoerd is. Achterblijvers moeten dan omlopen maar zouden het liefst door de haag kruipen, staan ze daar op en neer te sjezen, te roepen en moeilijk te doen. "Múts", denken we dan, "loop gewoon om". Ga je naar beneden en roep je ze komen ze dankbaar en blij aangelopen. Zelf komen ze niet op dat idee.

Sommigen zijn slim, die blijven denken en weten altijd hun weg te vinden zoals de Spiritkinderen die van nature altijd Rustig en Beschouwend blijven. Maar het Arabierenspul gaat finaal over de zeik.

Wij zien hier wel dat het altijd dezelfden zijn die paniek maken terwijl anderen gewoon relaxt blijven.
Het zijn ook altijd dezelfden die anderen in hun paniek proberen mee te trekken.
Ik kan ze zó opnoemen....

Groet, Pien

Laat nou mijn volboed-egyptische-arab de rustigste van mijn zootje zijn , die zoekt geduldig naar een uitgang en houdt zijn hersens erbij. De kwpn x arab ziet panieken en stuiteren als een oplossing voor elk probleem. Zijn leven is zeer eenvoudig en overzichtelijk Ik ben hem nu aan het afleren dat als hij per ongeluk een afgezet weilandje insneakt en eruit wil, dat bokken en rennen niet gaat helpen. Ik laat hem net zo lang stuiteren tot hij het opgeeft en in een hoekje gaat staan likken en kauwen.

Je kan paarden wel trainen in het meer gebruiken van hun denkmodus ipv paniek/instinctmodus, daar is heel parelli's leftbrained rightbrained geneuzel op gebaseerd. Vandaar ook die oefening van Pat waarbij hij dat paard richting de trailer laat circlen omdat het gewend is dat mensen voor hem nadenken en hij weer zelf moet leren nadenken en opletten. Pat's lange verhaal kan wat mij betreft samengevat worden tot beloon nooit: 'ik ren dom achter mijn instinct aan' en stimuleer 'ik probeer met mijn beperkte paardenhersentjes er toch nog wat van te maken'. Een beetje inventieve paardeneigenaar kan daar zelf wel oefeningen bij bedenken en heeft daar de nieuwe paardenvoordummies pakketten van Parelli niet voor nodig.

Arabesk schreef op woensdag 2 juni 2010, 23:27:


Simpele en gemakkelijk te bewerkstelligen oefeningen kun je met obstakeltraining doen:
_
I_I_I of _I vormen waartussendoor je de paarden laat laveren, bruggetjes, zeil, plastic pilonnen, wip, Mikado van balkjes waar het paard overheen moet stappen etc..
Dat leert hen hun denkvermogen aan te spreken. Hoofd laag en denken waar ze die voeten moeten neerzetten of hoe ze moeten uitvogelen hoe ze door dat parcoursje komen.

"Een nadenkend paard is een rustig paard".
Werkt altijd!

Groet, Pien