Wil schreef op woensdag 2 juni 2010, 1:40:
> Ik heb nog gevraagd of ze contact wilden houden, wat ze met de hond zouden
> doen en of ze ons op de hoogte wilden houden. Jajaja... beloftes.... maar die zijn ze dus nooit nagekomen. Precies 1 week na mijn terugbrengen, stond Tammie op TV-drenthe in de 'aanbieding'... Hond van de week. Gezond!!!
> Tuuuuuuuuuurlijk.... nou, ik wist wel zeker dat er weer een fikse spuit inzat.... net zoals die erin gegaan is de dag dat wij haar opgehaald hebben!
> Toen heb ik het helemaal opgegeven, want ik was er doodziek van! Hoe konden ze dit ooit doen??? Ook de volgende eigenaren komen tot precies dezelfde conclusie!
.
> Wat ik denk... maar dat is achteraf... is dat zij een hele slechte puppytijd heeft gehad, met een fikse wormbesmetting of zo... en dat haar maag/darmkanaal beschadigd is geweest. Zoiets komt gewoon nooit meer goed.
>
> Enfin.... dat is er dus gebeurd. Onkunde of opzet? Je mag het zeggen....
Jeetje Wil, wat een verhaal....
Sommige asiels zijn echt bar- en bar-slecht. Natuurlijk zijn er óók goede. Alles hangt af van de mensen die er werken, vooral van de leiding natuurlijk. Soms zijn die kundig en ook nog eens klantvriendelijk/begripvol. En soms werken daar mensen, ook in de leiding, die werkelijk van toeten noch blazen weten als het over honden gaat, en/of die hun klanten - de mensen bedoel ik dan - schandalig behandelen.
Ik weet niet hoe het nu is, maar tot een jaar of zes geleden was hier in de regio de Dierenbescherming, onder wie twee grote asiels vielen, nul komma nul daadkrachtig in het nemen van maatregelen mbt een zeer slecht functionerend asiel. Gert en ik hebben ons een paar jaar lang behoorlijk intensief ingezet om zaken te verbeteren daar. We namen o.a. gedragstesten af bij honden en schreven op basis daarvan een uitgebreid advies mbt die hond. Ook medische zaken namen we mee in de rapportage, voor zover daarvan iets te zien was (in elk geval zagen wij héél wat meer gezondheidsproblemen dan de medewerkers van het asiel
).
Na jaren van inspanningen van onze kant, telkens conflicten en dan conflicten weer uitpraten met van hun kant allerlei beloftes en "nieuwe" goede voornemens, zijn we gestopt toen het voor de zóveelste keer volkomen mis ging. Onze rapportages werden in dank aanvaard, om vervolgens onderin een la te verdwijnen; daar komt het verhaal in een notedop op neer.
Het asiel mag nu al een aantal jaren geen honden meer bemiddelen, die gaan door naar het ándere asiel vd dierenbescherming in de regio. Vorige week hoorde ik dat nu ook de nog overgebleven kattenafdeling moet sluiten. Maar of dat alles te maken heeft met gebrek aan financiën, óf omdat er eindelijk is ingegrepen vanwege slechte prestaties, dat weet ik niet. Hoef 't niet meer te weten ook. Het boek mbt dat specifieke asiel heb ik al lang geleden gesloten!
Karen
Warboel
